Sowki.zdalny@gmail.com

16.04.2021r.

Gdzie mieszkają zwierzęta?

Na dzień dobry zacznijmy od zabawy ruchowo-naśladowczej ,,Naśladowanie zwierząt":

1.Wysłuchanie wiersza czytanego przez pt.: „Może zobaczymy” H. Bechlerowej.

Idźmy leśną ścieżką
cicho, cichuteńko,
może zobaczymy
sarniątko z sarenką.

Może zobaczymy
wiewióreczkę małą,
jak wesoło skacze
z gałęzi na gałąź.

I niech nikt po lesie
nie gwiżdże, nie woła –
może usłyszymy
pukanie dzięcioła.

A może zaśpiewa
między gałązkami
jakiś mały ptaszek,
którego nie znamy.

I będzie nas witał
wesołą piosenką.
Tylko idźmy lasem
cicho, cichuteńko.

2. Rozmowa na temat domów zwierząt leśnych oraz hodowlanych.

Prezentacja zdjęć zwierząt oraz ich domów :

ptaki-gniazdo,

wiewiórka-dziupla,

zając-nora,

krowa- obora,

świnia-chlew

koń-stajnia

pies-buda,

kury-kurnik

 Opisywanie wyglądu domów: wielkości, kształtu, z czego są zbudowane i do czego służą. 

Drodzy rodzice /opiekunowe na podstawie przedstawionych poniżej tablic zapoznajcie dzieci z podziałem zwierząt na ptaki(znoszą jaja) i ssaki( piją mleko ).

Miłego weekendu!
 

 

 

15.04.2021r.

Skąd to mamy?

Kochane dzieci na dzień dobry posłuchajmy piosenki:

Dziś zajęcia kulinarne!

 

Kolorowe twarożki – wykonywanie twarożków smakowych:

Produkty: ser biały, rozmrożone lub świeże truskawki, śmietana, szczypiorek, natka pietruszki, rzodkiewka, puszka ryb w pomidorach, chleb tostowy, sól, cukier, widelce, łyżeczki, drewniane nożyki, miseczki, fartuszki, chusteczki na głowę.

 Oglądanie i nazywanie produktów 

ser biały, rozmrożone lub świeże truskawki, śmietana, szczypiorek, natka pietruszki, rzodkiewka, puszka ryb w pomidorach, chleb tostowy, sól, cukier (itp.)

• Określanie, do jakiej grupy należą te produkty; podawanie przykładów innych produktów, które do niej należą: ser biały, śmietana – nabiał; truskawki, banany – owoce; szczypiorek, pietruszka, rzodkiewka – warzywa; chleb tostowy, bułka – pieczywo; puszka ryb – konserwy; sól, cukier – przyprawy.

• Określanie, które produkty są pochodzenia zwierzęcego, a które – roślinnego; podkreślanie ich wartości odżywczych i zdrowotnych.

• Wypowiedzi dzieci na temat: Co możemy zrobić z tych produktów? 

 Wykonanie wybranego twarożku: truskawkowego, szczypiorkowo-rzodkiewkowego i pomidorowo-rybnego lub innego (według upodobań).

Wyjaśnianie sposobu wykonania każdej potrawy.

• Twarożek truskawkowy: rozdrabnianie białego sera widelcem w miseczce; dodanie truskawek rozdrobnionych widelcem w drugiej miseczce oraz kilku łyżek śmietany; doprawianie cukrem do smaku; dokładne wymieszanie.

• Twarożek szczypiorkowo-rzodkiewkowy: rozdrabnianie białego sera widelcem w miseczce; dodawanie kilku łyżek śmietany oraz posiekanego szczypiorku i pokrojonej rzodkiewki; doprawianie solą do smaku; dokładne wymieszanie.

• Twarożek pomidorowo-rybny: rozdrabnianie białego sera widelcem w miseczce; dodawanie kilku łyżek śmietany oraz zawartości konserwy; dodawanie posiekanej natki pietruszki; doprawianie solą do smaku; dokładne wymieszanie.

• Samodzielne działania dzieci: wykonywanie twarożków, krojenie kromek pieczywa tostowego na małe kwadraty lub prostokąty, smarowanie ich przygotowanym twarożkiem, układanie na talerzach.

• Porządkowanie stanowiska pracy.

• Degustowanie przygotowanych minikanapek:)

SMACZNEGO

Również prosimy o przesłanie zdjęć ze wspaniałej zabawy w waszej kuchni kochane Sówki

• Zabawa Dopowiedz i zrób. Rodzic/opiekun wypowiada początek zdania, a jego zakończenie – słowo do rymu – dopowiadają dzieci. Dodatkowo muszą wykonać czynność, o której jest mowa w zdaniu.

Powiedz: prosię i podrap się po... (nosie).\

Powiedz: krowy i dotknij ręką... (głowy).

Powiedz: kura i krzyknij głośno... (hura).

Powiedz: króliczki i nadmij... (policzki).

Powiedz: konie i pogłaskaj dłonią... (skronie). Powiedz: psy i klaśnij raz... (dwa, trzy).

• Dzielenie nazw zwierząt hodowanych na wsi na sylaby (5-latki) i na głoski (6-latki). W ramach powtórzenia:)

Miłego dnia

 

 

 

 

14.04.2021r.

Rodzice i ich dzieci

Na początek proponujemy gimnastykę buzi i języka.

Zapoznawanie z wybranymi przysłowiami, których bohaterami są zwierzęta; wyjaśnianie ich znaczenia.

Przysłowia o zwierzętach:

Gdyby kózka nie skakała, toby nóżki nie złamała.

Zapomniał wół, jak cielęciem był. Koń ma cztery nogi, a i tak się potyka.

Pasuje jak wół do karety.

Baba z wozu, koniom lżej.

Nie kupuj kota w worku.

Przyczepić się jak rzep do psiego ogona

 

Zabawa kształtująca poczucie rytmu – Zagadki:

 Lubi głośno gdakać, kiedy zniesie jajko. (Każdy wie, że jest stałą kurnika mieszkanką. (kura)

Zakręcony ogonek,śmieszny ryjek ma.„Chrum, chrum – głośno woła – kto jedzenie da?” (świnka

Na przykład łaciate, w oborze mieszkają. Pasą się na łąkach, (krowy)

ie pieje, nie gdacze, tylko głośno kwacze. Po stawie pływa. Jak się nazywa? (kaczka)

Grzebień ma na głowie, swoim głośnym pianiem  wszystkich wczesnym rankiem  budzi na śniadanie. (kogut)

 

13.04.2021r.

Głosy zwierząt z wiejskiego podwórka.

Posłuchajmy odgłosów zwierząt z wiejskiego podwórka:

 

Ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza Teresy Fiutowskiej Podwórkowa awantura, 

• Słuchanie wiersza.

Kura gdacze, kaczka kwacze

– goni kurę mokrą raczej.

Gęś też syczy, kogut pieje.

Gwałtu! Rety! Co się dzieje?

Ryczy krowa, świnia kwiczy, a indyk się rozindyczył.

Kot mysz goni, głośno miauczy.

– Dość awantur! Już wystarczy!

Tak pies Burek głośno szczeka... i już słychać go z daleka.

Koza meczy: – Mee, mee, mee...

Czego psisko mądrzy się? Dla ochłody – wiadro wody poleją na głowy, brody!

Wyszły z mody awantury! – A sio, gęsi, a sio, kury!

Powiedziała, co wiedziała, białą brodą pokiwała, pochyliła nisko rogi.

Ćwiczenia słownikowe i dźwiękonaśladowcze – Naśladujemy głosy zwierząt

Rozmowa na temat wiersza.

− Jakie zwierzęta brały udział w podwórkowej awanturze?

− Jakie zwierzę próbowało je uspokoić?

− W jaki sposób to zrobiło?

• Zwracanie uwagi na głosy, jakie wydawały zwierzęta.

Głoskowanie/ dzielenie na sylaby ( dzieci młodsze)nazw zwiarząt występujących w wierszu. Analiza i synteza wyrazów( podawanie pierwszej i ostaniej głoski w nazwach zwierząt występujących w wierszu). Przeliczenie ilość zwierząt występujących w wierszu. Wskaż które było pierwsze, drugie(...itd).( ćwiczenia liczebników porządkowych).

Ćwiczenia ortofoniczne ( naśladownie odgłosów zwierząt):

Kura (co robi?) gdacze (jak?): – Ko, ko, ko.

Kaczka kwacze: – Kwa, kwa, kwa.

Gęś syczy: – Sssy, sssy, sssy.

Kogut pieje: – Kukuryku, kukuryku!

Krowa ryczy: – Muuu, muuu, muuu.

Świnia kwiczy: – Kwi, kwi, kwi.

Kot miauczy: – Miau, miau, miau.

Pies szczeka: – Hau, hau, hau!

Koza meczy: – Mee, mee, mee.

Koń rży: – Ihaa, ihaa, ihaa!

Indyk gulgocze: – Gul, gul, gul.

Wykonaj pracę plastyczną -origami z wyciętych kółek( dowolne zwierze w wiejskiego podwórka): 

Przykładowe prace:

Prosimy o przesłanie zdjęć wykonanej pracy na naszego fb/ grupa Sowki.

Pozdrawiamy i życzymy miłego dnia:)

12.04.2021r.

Witamy drogie Sówki po weekendzie:)

Temat tygodnia: Nowinki z wiejskiego podwórka.

Jakie zwierzęta spotkamy na wiejskim podwórku?

Słuchanie wiersza Laury Łącz Wesołe podwórko.

Utwór pochodzi z e-podręcznika do kształcenia ogólnego, zamieszczonego na stronie www.e-podreczniki.pl, udostępnionego na zasadach wolnej licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska (klasa 1, jesień, blok 6, temat 33, plansza 2).

• Wyjaśnianie przez dzieci pojęć: zwierzęta domowe, zwierzęta egzotyczne; określanie, gdzie można spotkać takie zwierzęta. Losowanie obrazków, nazywanie przedstawionych na nich zwierząt; umieszczanie ich pod obrazkiem przedstawiającym wiejskie podwórko (lub fragment zoo). Obrazki przedstawiające: zwierzęta hodowane na wsi, zwierzęta egzotyczne, wiejskie podwórko (lub fragment zoo).

Obejrzyjmy film edukacyjny:

 

Zabawy kolorami – Zielone i żółte.

• Zabawa Zielone czy żółte? Papierowe koła – żółte i zielone. Dziecko wraz z rodzicem przygotowuje dwa papierowe koła – żółte i zielone. Umawia się z dzieckiem, że będzie je podnosiło do góry wtedy, kiedy usłyszą w wierszu Heleny Bechlerowej Kaczuszki nazwy tych kolorów. Zielona woda, zielona, żółte kaczeńce przy brzegu. Żółte kaczuszki po ścieżce idą do wody gęsiego. W żółtych kaczeńcach nurkuje żółtych kaczątek gromadka. Ach, jak się martwi, jak gdacze na brzegu kurka Czubatka! − Gdzie moje małe kaczuszki?

Zielona woda, zielona, żółte kaczeńce przy brzegu.

Żółte kaczuszki po ścieżce idą do wody gęsiego.

W żółtych kaczeńcach nurkuje żółtych kaczątek gromadka

Ach, jak się martwi, jak gdacze na brzegu kurka Czubatka! − Gdzie moje małe kaczuszki?

Razem poświczmy:

Miłego dnia

 

09.04.2021r.

Dzień dobry kochane Sówki!

Tematem dzisiejszych zajęć:Kolorowy świat

 

 W ramach zajęć ruchowych jeśli tylko piekna pogoda pozwioli prosimy o pójście na spacer przez weekend w celu podzwiania pięknej przyrody w lesie/na łące i posłuchania odłosów przyrody. Zachęcamy do przesłania zdjęć).

Zabawa rozwijająca umiejętność kojarzenia – Wszystko ma swój znak. Rodzic/opiekun mówi pierwszą połowę zdania, a dzieci dodają swoje propozycje jego zakończenia, zwracając uwagę, jakie oznaki są znakami podanych sytuacji. Np. R/O. mówi:

Kiedy słońce zachodzi, dzieci: to znak, że zbliża się wieczór.

Kiedy niebo się zachmurzy... (to znak, że będzie burza).

Kiedy śnieg topnieje... (to znak, że zbliża się wiosna).

Kiedy świeci słońce i pada deszcz... (to znak, że na niebie pojawi się tęcza).

Kiedy liście spadają z drzew... (to znak, że zbliża się jesień).

Kiedy pajęczyna się porusza... (to znak, że wpadła w nią mucha).

Kiedy pies warczy i szczerzy kły... (to znak, że jest zły).

Kiedy kot mruczy... (to znak, że jest zadowolony).

Kiedy dziecko ziewa i pociera oczy... (to znak, że jest śpiące).

Kiedy rośliny mają zwiędnięte kwiaty i liście... (to znak, że potrzebują wody).

Kiedy w pobliżu ulicy jest duży hałas... (to znak, że jeździ nią dużo samochodów).

Kiedy w powietrzu unosi się dużo dymu... (to znak, że jest ono zanieczyszczone).

Kiedy dziecko ma gorączkę... (to znak, że jest chore).

Kiedy martwe ryby pływają po powierzchni rzeki... (to znak, że jest ona zanieczyszczona).

Kiedy zwierzęta w lesie uciekają w pośpiechu... (to znak, że coś je przestraszyło).

Życzymy miłego i słonecznego weekendu P. Kasia i P.Dorotka

 

08.04.2021r.

Temat: Chcemy aby wokól było pieknie!

Posłuchajmy:

Poćwiczmy razem!

Zabawy guzikami.

Guziki lub wycięte z papieru figury, kartoniki z liczbami.

Dziecko dostaje po dziesięć guzików. Liczą je i podają ich liczbę.

• Układanie dowolnej postaci z guzików. Nazywanie jej.

• Segregowanie guzików pod względem kształtu. − Czym różnią się guzik/wycięte kartonikii? Dzieci segregują guziki na te w kształcie koła, na kwadratowe i na trójkątne. Liczą guziki w każdym kształcie i układają przy nich kartoniki z odpowiednimi liczbami.

• Segregowanie guzików pod względem liczby dziurek. Dzieci segregują guziki na te z dwiema dziurkami, z trzema i z czterema. Liczą guziki z określoną liczbą dziurek i układają przy nich kartoniki z odpowiednimi liczbami.

• Wyszukiwanie guzików mających dwie cechy: są w kształcie koła i mają cztery dziurki. Dzieci szukają wśród swoich guzików takich, które spełniają te kryteria. Liczą, ile mają guzików okrągłych o czterech dziurkach. − Na podstawie jakich innych dwóch cech możemy wyszukiwać guziki? (Np. w kształcie trójkąta, mające dwie dziurki; w kształcie kwadratu, z czterema dziurkami...).

Zabawy badawcze Gdzie jest powietrze?

-Balony, kubeczki z wodą, paski bibuły zawieszone na nitce, papierowe słomki. Otworzenie w domu okna, zwracanie uwagi na ruch firanki, powiew przedostający się do sali; wypowiedzi dzieci o tym, co się do niej dostało.

Nawiązanie rozmowy na temat powietrza: gdzie się znajduje, czy ma kolor, kształt, w jaki sposób można poznać, że znajduje się wokół nas. Zaproponowanie wykonania kilku zabaw ukazujących obecność powietrza.

• Nadmuchiwanie balonów – obserwowanie ich powiększania się, wypuszczanie powietrza z balonów w kierunku własnych twarzy.

• Obserwowanie przez okno drzew poruszających się na wietrze.

• Wciąganie powietrza do płuc i wydychanie go przez papierową słomkę do kubeczka z wodą – obserwowanie powstających bąbelków.

• Dmuchanie na paski bibuły zawieszone na nitce. Uświadomienie dzieciom, że powietrza nie można zobaczyć ani powąchać, lecz można poczuć, ale tylko wtedy, kiedy porusza się jako wiatr. Podkreśla znaczenie powietrza dla życia ludzi i zwierząt oraz jego wszechobecność wokół nas.

• Słuchanie wiersza Mieczysławy Buczkówny Tylko jeden raz.

Chcą żyć, jak i ty żyjesz,

Przypatrz się z bliska dżdżownicy,

wszystkie na świecie zwierzęta:

biedronce, jak kropki liczy, i mrówki, i żaby, i żmije,

jaskółce, jak gniazdo kleci, i pszczoła wiecznie zajęta.

jak pająk rozsnuwa sieci.

I paź królowej – motyl – Niech skacze pasikonik,

niech fruwa tęczowo-złoty,

niech świerszczyk w trawie dzwoni...

i ślimak środkiem dróżki,

i dla nich kwitnie łąka, dla nich rośnie las.

Niech pełznie, wystawia nóżki...

Jak i ty – żyją tylko raz.

• Rytmizowanie tekstu. Dopowiadanie brakujących słów (wytłuszczonych w tekście) podczas recytacji (rodzica/opiekuna).

 

07.04.2021r.

Witamy po świętach kochane Sówki! 

Temat tygodnia: Mali strażnicy przyrody

Dbamy o las.

Rozciągnijmy nasze ciała- Joga w lesie:

 

 

 

 

Rodzic /opiekun odsłania zdjęcie przedstawiające las. Wypowiada, z podziałem na głoski, nazwy poszczególnych jego elementów. Dzieci dzielą  nazwy, na sylaby/ głoski i  wyraźnie je wypowiadają (np. drzewa, liście, ścieżka, gałęzie, dziupla, nora, kora, mech, paproć, sowa, zając, mrówki, sarna, kwiaty). Wskazują dany element na zdjęciu.

Nazywają je, dzielą ich nazwy na sylaby lub na głoski, układają zdania z tymi słowami, dzieci chętne mogą zapisywać nazwy na kartce.

Praca plastyczna:

Przyroda wokół nas – wykonywanie plastycznej pracy . Papier kolorowy, duży karton, bibuła, folia samoprzylepna, plastelina, ścinki materiałów, kolorowe sznurki, tektura falista,farbki. – wykonały na dużym kartonie lub kartce  pracę przedstawiającą świat przyrody, jaki chciałyby, aby znajdował się wokół nich.

PROSZE Z DZIEĆMI POWTÓRZYĆ NASTĘPUJACE INFORMACJE:

pora roku, miesiąc, data, dzień tygodnia.

Bardzo prosimy o wysłanie zdjęc pracy plastycznej na naszego messengera grupowego.

Miłego dnia!:)

 

 

31.03.2021r.

 

Dzień dobry! Pobudka!!!

W dniu dzisiejszym proponuję troszeczkę zabawy. Jeżeli nasze dzieci mają rodzeństwo, można bawić się razem.

PROSZE Z DZIEĆMI POWTÓRZYĆ NASTĘPUJACE INFORMACJE:

pora roku, miesiąc, data, dzień tygodnia.

Na początek troszkę rytmiki. Znamy już przecież tą piosenkę i takie zabawy!

 

A teraz troszeczkę wielkanocnej matematyki...

 

Układanie rytmów

Ćwiczenia w układaniu rytmów pomagają dzieciom zauważać powtarzalność różnych wzorców, korzystania z nich w rozmaitych sytuacjach, pozwalają lepiej rozumieć otaczający je świat, a w przyszłości - łatwiej uczyć się matematyki. Pamiętajmy, że układając rytm, każde ogniwo należy powtórzyć przynajmniej trzykrotnie. Jeżeli dzieci załapią prawidłowość, pozwólmy im samym je układać.

Jeżeli w domu nie mamy na tyle kurek, czy jajeczek, możemy je zastąpić czym chcemy, np. kredki, łyżeczki, kamyczki itp.

 

 

Przeliczanie

Najprostsza możliwa aktywność - kładziemy przed dzieckiem pisanki lub kurczaczki i prosimy, żeby powiedziało ile ich jest. Wkładamy je do woreczka i pytamy ile znajduje się w woreczku, ile musimy dołożyć lub zabrać, żeby zostało tyle i tyle. Liczymy obiekty w ciągu, a następnie je przestawiamy, żeby pomóc dzieciom zauważyć, że niezależnie od układu, ich liczba zostaje taka sama. Odejmujemy i dodajemy kurczaczki i pisanki za każdym razem pytając ile ich jest. 

 

Kurczaczki i jajka

Kładziemy przed dziećmi daną liczbę kurczaczków i jajek, prosimy, żeby połączyły je w pary, pytamy czy każdy kurczaczek będzie miał swoje jajko. Kolejnym wariantem jest rozdzielanie pisanek po równo, żeby każdy kurczaczek dostał tyle samo jajek. 

Zadania tekstowe 

Dzieci bardzo lubią zadania z historyjką niż samo "suche" liczenie. Bohaterami  zadań będą oczywiście  Zajączek, kurczaczki i pisanki. Ale przy wymyślaniu możemy dać upust sile naszej wyobraźni .

Podaję zadania przykładowe:

Zadanie 1 Zajączek miał w koszyczku 5 pisanek. 1 zaniósł kurczaczkowi, a 3 rozdał dzieciom. Ile zostało pisanek w koszyczku Zajączka?

Zadanie 2 Z jajek w kurniku wykluło się 10 kurczaczków. 5 kurczaczków wyruszyło razem z Zajączkiem roznosić wielkanocne koszyczki. Ile kurczaczków zostało w kurniku?

 

Teraz się z Wami żegnamy. Zyczymy dzieciom i  rodzicom zdrowych i wesołych Świąt Wielkanocnych.

                                                                                       Pani Kasia i Dorotka.

WIDZIMY SIĘ NA STRONIE ZA TYDZIEŃ- W ŚRODĘ.

 

30.03.2021r.

PROSZE Z DZIEĆMI POWTÓRZYĆ NASTĘPUJACE INFORMACJE:

pora roku, miesiąc, data, dzień tygodnia (uczymy się tego każdego dnia w przedszkolu).

Dzień dobry kochane dzieci!!!

W tym tygodniu powtórzymy sobie najważniejsze informacje dotyczące Świąt Wielkanocnych

Ale zanim do tego przejdziemy, proponuję troszeczkę gimnastyki.

Proszę bardzo rodziców , aby poćwiczyli z dziećmi pisanie następujących wyrazów: ŚWIĘTA, WIELKANOC, KOSZYK, BARANEK, KURA, KURCZAK. Możecie bawić się w odczytywanie wyrazów, używać liter drukowanych a później pisanych. Możecie pobawić się wspólnie w odnajdywanie spółgłosek i samogłosek lub szukanie jakiejś konkretnej litery.

INFORMACJA DLA RODZICÓW: w przedszkolu poznaliśmy już większość liter. Do wprowadzenia zostały nam jeszcze SZ,CZ, RZ,Ż, Ę,Ą, Ó. Jeżeli dzici w przygotowanych przez państwa wyrazach napotkają problem w czytaniu, proszę im powiedzieć co to za litery. Pamiętajmy ,że dzieci bardzo szybko się uczą.

 

 

 

 

 

 

 

 

DRODZY RODZICE

Zapraszamy na zebranie, które odbędzie się dnia 07.09.2020r. o godzinie 16:15.

 

Wspomnienia z wakacji

 

 

WITAMY PO WAKACJACH!!!

Dzieci z grupy Sówki zapraszamy od 01.09.2020r. do przedszkola.

 

PRZEDSZKOLE BĘDZIE CZYNNE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:

06:00-16:30

 

W związku z pandemią covid 19 bardzo prosimy o przestrzeganie obowiązujących zasad:

1. Zachowujemy bezpieczną odleglość 1,5m

2. Zakrywamy nos i usta

3.Dezynfekujemy dłonie

4. Nie wchodzimy na teren przedszkola, czekamy w przedsionku na osobę upoważnioną, która odbierze dziecko od rodzica.

5.Do przedszkola nie przynosimy żadnych zabawek, maskotek oraz rzeczy osobistych.

6.Do przedszkola przyprowadzamy dzieci do godziny 8:00, odbieramy od 14:30.

 

CZEGO POTRZEBUJE PRZEDSZKOLAK W PIERWSZYM DNIU:

 

DOBRY HUMOR

WYGODNE OBUWIE ZMIENNE (KAPCIE)

RZECZY NA PRZEBRANIE(KOSZULKA, SPODNIE, SKARPETKI, MAJTKI)     

 

DALSZE INFORMACJE BĘDĄ UMIESZCZANE NA NASZEJ STRONIE INTERNETOWEJ LUB PRZEZ KONTAKT TELEFONICZNY

                                                                                        Panie z grupy Sówki Dorotka i Kasia

 

Drodzy rodzice!

26.06.2020r.

Dużym wyzaniem dla nas wszystkich, stała się nowa rzeczywistość w jakiej się znaleźliśmy w ostatnim czasie...

Pragniemy podziękować za wkład pracy jaki włożyliście wspierając dzieci na ich ścieżce dydaktyczno-wychowaczej.

Życzymy pięknych i słonecznych wakacji, spędzonych w zdrowiu wraz z najbliższymi!

 

                                                   Drodzy rodzice, kochane Sówki!

W Dniu 29.06.2020r.(poniedziałek) zapraszamy w godzinach 10:00-13:00, dzieci 5-letnie po odbiór upominków z okazji zakończenia roku szkolnego.

W Dniu 30.06.2020r.(wtorek) zapraszamy w godzinach 10:00-13:00, dzieci 6-letnie po odbiór upominków i dyplomów z okazji ukończenia przedszkola.

Będziemy na spotkanie z wychowawcami wchodzić pojedyńczo w wyznaczone miejsce. Jesli ktoś nie może przyjść w tym terminie, a bedzie chciał się spotkać, prosimy o kontakt indywidualny z placówką.

Pozdrawiamy serdecznie i do zobaczenia

UWAGA!

Zmiana kart pracy!!!

Drodzy rodzice!

Od nowego roku szkolnego 2020/2021 proponujemy dla naszych dzieci nowe karty pracy. W dalszym ciągu będziemy poracować z wydawnictwem Mac Edukacja, jednak zachęcamy do zmiany serii na

ODKRYWAM SIEBIE ZŁOTA KOLEKCJA.

Zawiera ona:

karty ptracy cz.1-4

wyprawka plastyczna

karta litery i liczby 

dodatkowo otrzymamy zeszyt ćwiczenia w pisaniu

Mając na uwadze, że w naszej grypie sa dzieci 5 i 6-letnie, karty pracy litery i liczby są przeznaczone  dzieci młodszych i starszych, ich poziom trudności zależy od wieku dziecka.

KARTY PRACY

Karty pracy przeznaczone są do pracy indywidualnej.
Rozwijane kompetencje:

• Sprawność manualna. Różnorodne, dostosowane do wieku i możliwości dziecka zadania, które ćwiczą rączkę w sposób niełatwy do osiągnięcia bez odpowiednich pomocy.
• Logiczne myślenie. Istotny aspekt w rozwoju przedszkolaków, umożliwiający głębsze zrozumienie problemu i poszukiwanie jak najlepszych rozwiązań.
• Percepcja wzrokowa. Odpowiednio dobrane ćwiczenia rozwijają spostrzegawczość, orientację przestrzenną i orientację na kartce.
• Koncentracja uwagi. Dzięki zróżnicowanym treściom zdecydowanie łatwiejsze jest stawianie dziecku wymagań możliwych do zrealizowania, zgodnych z poziomem jego rozwoju psychofizycznego.
• Inteligencja emocjonalna, ze szczególnym naciskiem na istotną w dalszych etapach edukacji naukę empatii i współpracy w grupie.
• Aktywność twórcza, która ma ogromny wpływ na rozwój wyobraźni i kreatywności dzieci.

WYPRAWKA

• prace plastyczno-techniczne
• kolorowanki wodne
• reprodukcje obrazów
• puzzle
• wypychanki: figury geometryczne, litery, liczby i znaki działań
• zestaw papierów do prac plastycznych
• karty białej kalki
• papier przeźroczysty
• pomoce służące rozwijaniu twórczego i logicznego myślenia, percepcji wzrokowej, słuchowej, umiejętności matematycznych, sprawności manualnych, mowy

 

25.06.2020r.

Drogie dzieci dla niektórych z Was nadszedł koniec przedszkola. Czeka na Was nowe wyzwanie i nowa przygoda-szkoła.Kibicujemy wszystkim i życzymy samych sukcesów.

 

Wiersz „W naszej grupie”

W naszej grupie 6 – latków
Nie brakło wiercipięt ani też gagatków
Mamy parę gaduł i spóźnialskich furę
Oraz tych co piszą jak kura pazurem.

Ktoś się nieraz w szatni rozpychał łokciami
Więc się pani martwi i wzdycha czasami.
Ale kiedyś z nami skończą się kłopoty
już my panią wszyscy zapewniamy o tym.

Niech pani nie myśli że to puste słowa
Bo dziś między nami powstała umowa
Gdy tylko od dzisiaj dwadzieścia lat minie
Wszyscy się zjawimy u pani w gościnie.

Różne w życiu są zawody chyba ich kilkaset znam
A ty przyjacielu młody, kim zostaniesz?
Wybierz sam!

Będę marynarzem z brodą aż do pasa. Nie pozna mnie klasa.

I ja też przybiegnę będę już doktorem. Nadzwyczajny syrop ze sobą zabiorę

Ja za lat dwadzieścia będę budowniczym. Tyle miast zbuduję, że trudno policzyć

Ja będę kucharką doskonałą, jakich na świecie mało. Zrobię wam kolację myślę, że przyznacie mi rację.

Mnie bardzo ciekawią maszyny liczące. Zmajstruję ich tysiąc albo dwa tysiące

Gdy ktoś z was będzie chory o tym pamiętać warto. Ja będę troskliwą pielęgniarką

Ja za lat dwadzieścia przylecę w rakiecie. I spytam czy pani zechce też polecieć.

Ja chcę mieć ogródek i w nim róż jak najwięcej. Zrobię wielki bukiet i pani go wręczę

A teraz niech pani tu spokojnie czeka
Niedługo się zmienimy z dzieci w mądrego człowieka
Czy będzie z nas pociecha to już pokaże czas
Jak trzeba się uśmiechać wyście uczyły nas

Niech żyją nasze panie i kraj dziecinnych lat
To nasze pożegnanie bo już nas wzywa świat.

 

Wiersz „Rodzice"

Są też rodzice, którzy ciężko pracują
I zgodnie dzieci swe wychowują.
Kochani tatusiowie, kochane mamy
Dzięki wam za to wielkie składamy.

Ciągle zagonieni i zapracowani
Bardzo mało czasu mogą spędzić z nami.
Zakupy, sprzątanie, zawodowa praca
Każdy wciąż zmęczony do domu powraca.

Za trudy wasze wielkie dzięki wam składamy,
Jedną wielką prośbę jednak do was mamy.
Trochę więcej czasu dzieciom poświęcajcie,
Mocno je przytulcie, częściej wysłuchajcie.
 

Wiersz „Pani dyrektor"
Ciągle coś załatwia jednak jest tu z nami
Przyszła się pożegnać dziś ze starszakami.
Więc serdeczne dzięki wszyscy jej składamy.
Słowa tego wiersza dla niej dzisiaj mamy,
Pani dyrektor zawsze uśmiechnięta
Miła dla każdego, o wszystkich pamięta.
Na jej biednej głowie wszystkie ważne sprawy.
nawet wie co zrobić kiedy dach dziurawy


20. Wiersz „Pani woźna"
Bani Ula rzecz to jasna
Od porządku jest i basta.
Ma być wszystko posprzątane
a ubranka poskładane.
Na swym miejscu są zabawki
lśnią czystością wszystkie szafki.
Wiedzą wszyscy przedszkolacy,
Że Pani Bronia ma wiele pracy.

24.06.2020r.

Kochane dzieci na dziś proponujemy gry i zabawy  oraz naukę literek i cyferek.

https://zdobywcywiedzy.pl/platforma/kursy/407/jezyk-polski-klasa-1-szkola-podstawowa

 

https://ciufcia.pl/gry-dla-dzieci-starszych/literki/znajdz-litere

https://www.gry-matematyczne.pl/gry.html

https://szaloneliczby.pl/przedszkole/

 

Kochane dzieci dzisiaj mamy DZIEŃ TATY!!!

 

 

23.06.2020r.

1. Karta pracy, cz. 4, s. 78. Granie w parach w grę.

2.Ćwiczenia w książce, s. 94−95. Czytanie tekstu o wakacjach i wakacyjnych rad Olka i Ady.

3.Zabawa rozluźniająca mięśnie wokół oczu i na czole – Duże oczy.

Rodzic opowiada, dzieci słuchają i wykonują polecenia. Za chwilę będziecie mogli zrobić duże, bardzo duże oczy. Unieście przy tym brwi do góry tak mocno, jak tylko możecie. Wyobraźcie sobie, że macie jeszcze dodatkowe, trzecie oko pośrodku czoła. I właśnie to oko otwórzcie tak szeroko, jak tylko potraficie… A potem możecie poruszać waszymi szeroko otwartymi oczami we wszystkie strony: w dół, do góry, w prawą stronę, 160 w lewą stronę. Być może zauważycie waszymi trzema szeroko otwartymi oczami coś, czego do tej pory nie widzieliście. Za chwilę zacznę powoli odliczać do sześciu. Kiedy dojdę do szóstki, zamknijcie na moment oczy i nadajcie im w myślach taki rozmiar, jaki chcielibyście mieć. Trzecie oko będziecie mogli sobie później wyobrazić za każdym razem, kiedy będziecie chcieli zobaczyć coś w waszej wyobraźni. Jeden, dwa, trzy, cztery, pięć, sześć.

4. Bezpieczeństwo na wakacjach

22.06.2020r.

Na początek proponujemy trochę gimnastyki

1. Co najbardziej podobało mi się w przedszkolu – rysunek.

• Zabawa Dokończ zdania. Rodzic. rozpoczyna zdania, a dzieci  je kończą. Np.: W przedszkolu lubiłem/ lubiłam… W przedszkolu nie lubiłem/nie lubiłam… W przedszkolu czułem się/czułam się…

• Wypowiadanie się dzieci na temat: Co najbardziej podobało mi się (wśród zdarzeń w ciągu roku) w przedszkolu.

 Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy. Karta pracy, cz. 4, s. 76 . Rysowanie tego, co podobało się w przedszkolu. Wskazywanie obrazków zgodnie z kolejnością pór roku.

• Wykonanie prac przez dzieci-rysunek

2.Karta pracy, cz. 4, s. 77. Czytanie tekstu z rodzicem lub samodzielnie. Rozmowa na temat tego, co dzieci poznały w przedszkolu. Rysowanie słoneczek po śladach. Kolorowanie rysunków.

3.Zabawa badawcza – Dlaczego czereśnie pękają?

Czereśnie – całe i popękane, rabarbar, woreczek foliowy, miska z wodą.

• Wyjaśnianie dzieciom, dlaczego, kiedy pada deszcz, dojrzewające latem owoce pękają.

• Oglądanie rabarbaru; opisywanie jego wyglądu, przeznaczenia; zwracanie uwagi na czerwoną skórkę brudzącą palce oraz, że liście rabarbaru mają charakterystyczny kształt.

• Włożenie jednego kawałka liścia do woreczka foliowego, a pozostałych – do miski z wodą. Następnego dnia porównywanie wyglądu rabarbaru z woreczka i z rabarbarem z wody (rabarbar wyjęty z woreczka nie zmienia swojego wyglądu, ma nadal równe, całe końce; natomiast ten wyjęty z wody jest na końcach popękany i zwinięty). To efekt wchłaniania wody. Skórka wchłania jej więcej niż miąższ. Właśnie dlatego rabarbar pęka na końcach i się zwija. Rodzic wyjaśnia, że podobne zjawisko można zaobserwować również u innych owoców. Czereśnie, kiedy są już dojrzałe i pada na nie deszcz, zaczynają pękać. Miąższ znajdujący się pod skórką chłonie jak gąbka krople wody, które padają na skórkę. Owoc zwiększa więc swoją objętość. Skórka natomiast nie zachowuje się jak nadmuchiwany balonik, nie rozciąga się i dlatego pęka. Podobnie jak czereśnie pękają również wiśnie, śliwki i agrest.

• Degustowanie czereśni – całych i popękanych.

19.06.2020r.

Witamy serdecznie Sówki

Karta pracy, cz. 4, s. 75-76

Czytanie tekstu wyrazowo-obrazkowego o wakacjach. Kończenie kolorowania kredek według wzoru (rytmu) z poprzedniej karty.

Zabawa Wakacje.

Dla każdego dziecka: kartka, kredki. Rysowanie w prawym górnym rogu kartki słoneczka, z jednoczesnym wypowiadaniem zdania: Wakacje muszą być słoneczne. Rysowanie w lewym dolnym rogu kartki kwiatka i wypowiadanie zdania: Wakacje muszą być pachnące. Rysowanie w lewym górnym rogu kartki lodów i wypowiadanie zdania: Wakacje muszą być słodkie. Rysowanie w ostatnim, pustym rogu kartki skrzyni i wypowiadanie zdania: Wakacje muszą być tajemnicze. Określanie, który to róg. Rysowanie na środku kartki siebie na wakacjach.

Karta pracy, cz. 4, s. 77.

Czytanie tekstu . Rozmowa na temat tego, co dzieci poznały w przedszkolu. Rysowanie słoneczek po śladach. Kolorowanie rysunków.

Praca plastyczna Letnie Słoneczko

Białą kartkę malujemy na żółty kolor. Po przeschnięciu odrysowujemy i wycinamy nasze dłonie (kilka razy) oraz wycinamy koło. Do koła przyklejamy od spodu dłonie. Czarnym markerem na kole rysujemy oczy, nos i buzie.

Materiały:

 

• ołówek
• nożyczki
• pędzel
• żółta farba plakatowa
• biała kartka z bloku technicznego w formacie a3
• czarny marker

Słonecznego weekendu

18.06.2020r.

Dzień dobry

Na początek taneczna rozgrzewka:

Karta pracy, cz. 4, s. 73.

Kończenie rysowania szlaczków. Dzielenie nazw obrazków na sylaby (lub na głoski).

1. Ćwiczenia w liczeniu za pomocą patyczków.

Patyczki w różnych kolorach, znaki, liczby. Dziecko bierze sobie po tyle patyczków, ile ma palców u rąk, i siada.

 Układanie z patyczków kształtów figur geometrycznych. Dziecko układa z patyczków trójkąt, prostokąt, kwadrat. Określa, ile patyczków potrzebuje do ułożenia kształtu każdej figury.

Ćwiczenia z elementem równowagi.

Dzieci spaceruje swobodnie, z woreczkiem lub małą poduszeczką na głowie, następnie kładzie woreczek przed sobą i stara się chwycić go palcami nóg i utrzymać przez chwilę. Ćwiczenia powtarzamy kilka razy, pamiętając o zmianie stóp.

Ćwiczenia przeciw płaskostopiu – Sprytne stopy.  

Dziecko chwyta palcami stopy woreczek leżący na podłodze i podaje go sobie do.

Karta pracy, cz. 4, s. 74.

Oglądanie obrazków. Opowiadanie, co się na nich dzieje. Zastanawianie się i mówienie, co Ada robiła kiedyś, co robi teraz, a co będzie robić w przyszłości. Wymienianie kolorów kredek.

Utrwalanie nazw miesięcy na podstawie fragmentu wiersza Krystyny Datkun-Czerniak Rok.

Podczas recytacji wiersza N. nazywa miesiące, wypowiadając nazwy bezgłośnie, poruszając samymi ustami.

Dzieci podają głośno nazwy miesięcy w odpowiedniej formie. Podczas ponownego słuchania wiersza klaszczą, kiedy usłyszą nazwę miesiąca. W styczniu Nowy Rok przychodzi, często mrozem grozi. W lutym czyni tak samo. W marcu bywa jak w garncu (…). Kwiecień z majem w zieleni skąpane (…). Czerwiec obiecuje radości wiele, bo – moi przyjaciele – lipiec i sierpień to wakacji czas (…). Wrzesień i październik zmieniają kolory ziemi (…). W listopadzie smutek na drzewach się kładzie. A w grudniu zmęczony pracą Stary Rok żegna się i… zaprasza Nowy Rok. (…).

Miłego dnia

17.06.2020r.

Witamy serdecznie kochane Sówki

Ćwiczenia oddechowe na dobry początek:

1. Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Pocieszajki dla maluchów.

• Zabawa Z czym kojarzy się przedszkole. Karton z obrazkiem przedszkola, mazak. Dziecko podaje skojarzenia z przedszkolem, a opiekun  zapisuje je wokół obrazka przedszkola. Np. uśmiech, sympatia, dobre obiadki, różne zabawki, troskliwość, zrozumienie…

• Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Pocieszajki dla maluchów. 

Ada była bardzo dumna z tego, że po wakacjach pójdzie do szkoły. Będzie miała kolorowy plecak, a w nim książki, zeszyty i piórnik z przyborami. Bardzo chciała się nauczyć samodzielnie czytać, bo obiecała Olkowi, że w przyszłości to ona przeczyta mu bajkę na dobranoc, a nie odwrotnie. Na zakończenie ostatniego roku w przedszkolu zaproszono wszystkich rodziców, a młodsze grupy zadbały o niespodzianki: zaśpiewały pożegnalne piosenki i wręczyły starszakom samodzielnie przygotowane sadzonki drzewek szczęścia w małych doniczkach. Grupa Ady odwdzięczyła się przedstawieniem teatralnym dla maluchów o misiu, który trafił do przedszkola i niczego nie potrafił robić samodzielnie: nie umiał sam jeść, ubierać się, wiązać sznurowadeł i budować domku z drewnianych klocków. Nie wiedział nawet, że przed jedzeniem trzeba myć łapki, ani nie znał słów: „proszę, dziękuję, przepraszam”. Ten miś musiał się wszystkiego nauczyć w przedszkolu, a dzieci mu w tym pomagały. Był to teatrzyk kukiełkowy, w którym Ada przedstawiała postać dziewczynki o imieniu Basia. Tomek trzymał kukiełkę niedźwiadka, a Basia uczyła misia, jak należy myć łapki: – O! Popatrz, misiu, tu jest łazienka, wodą się zmywa farbę na rękach, a ty masz łapki całe w powidłach, więc musisz użyć wody i mydła! Piotrek, Janek i Paweł poruszali kukiełkami zielonych żabek i śpiewali piosenkę: Kum, kum, kum! Rech, rech, rech! Było przedszkolaków trzech. Hopsa, w lewo! Hopsa, w prawo! Skaczą zwinnie. Brawo! Brawo! Ucz się, misiu, z nimi ćwicz, skacz i do dziesięciu licz! Tu następowała wyliczanka do dziesięciu: jeden, dwa, trzy, cztery, pięć i tak dalej… Potem na scenie pojawiły się symbole pór roku: słońce, bałwanek, kasztany i skowronek. Dzieci z młodszych grup doskonale wiedziały, które symbolizują wiosnę, lato, jesień i zimę. Na zakończenie przedstawienia wszystkie starszaki ukłoniły się pięknie i wyrecytowały: – Nie płaczcie, kochani, gdy nas tu nie będzie, nasz wesoły uśmiech zostawimy wszędzie, a gdy po wakacjach znajdziemy się w szkole, będziemy wspominać kochane przedszkole! Młodszym dzieciom bardzo podobało się przedstawienie, a po spektaklu wszyscy chcieli obejrzeć z bliska kukiełki. Ada stanęła pod oknem i przyglądała się swoim koleżankom i kolegom. Z jednej strony cieszyła się na myśl o szkole, z drugiej jednak czuła, że będzie tęsknić. – Trochę mi smutno – powiedziała do Kasi. – Mnie też – odpowiedziała dziewczynka. – Nauczyłam się tutaj pisać swoje imię: K A S I A – przeliterowała. – A ja się nauczyłam sama korzystać z łazienki, bo jak byłam mała, to nie umiałam spuszczać wody – dodała Ada. – Piotrek mi pokazał, jak bezpiecznie zjeżdżać ze zjeżdżalni i wspinać się po drabinkach. – Mnie też! – I umiemy już rozpoznawać kształty: kółka, trójkąty, prostokąty i kwa… kwa… – zająknęła się Kasia. – Kwadraty – dokończyła Ada. – Tak! Kwadraty! – I co jeszcze? – Pani pokazała nam, jak się kroi warzywa, tak żeby się nie skaleczyć. 148 – I już umiemy same zrobić sałatkę z majonezem – odparła z dumą Ada. – A pamiętasz, jak lepiłyśmy pączki z piasku do naszej cukierni? Tomek ugryzł jednego i pani kazała mu szybko wypłukać buzię. – Cha, cha! Nigdy tego nie zapomnę. – I piekliśmy ciasto na Dzień Mamy, a wyszedł nam zakalec! – Pamiętam. Pani polała je rozpuszczoną czekoladą i powiedziała, że takie ciasto jada się we Francji. – Było bardzo dobre. Wszyscy prosili o dokładkę. Dziewczynki wymieniły jeszcze wiele wesołych wspomnień i obiecały sobie, że będą odwiedzać swoje przedszkole i ulubioną panią. Pożegnały się z innymi dziećmi, z kucharkami, panem „złotą rączką”, który potrafił naprawić każdą rzecz, a nawet z zabawkami. Przed wyjściem z przedszkola Ada położyła coś ukradkiem w swojej szafce w szatni. – Co tam zostawiłaś? – zdziwiła się mama. – Zostawiłam pudełko z pocieszajkami. – A co to są pocieszajki? – To są kolorowanki ze zwierzątkami. Powiedziałam pani, że jak jakiś maluch będzie płakał, to może mu dać taką kolorowankę i poprosić, żeby pomalował smutne zwierzątko. Ja też kiedyś płakałam za tobą w przedszkolu i wtedy pomalowałam krowę na żółto. Świeciła jak słońce i od razu mi było lepiej. – To wspaniały pomysł – mama spojrzała z podziwem na Adę i mocno ją przytuliła. – Pa, pa! Przedszkole! – powiedziała Ada. – Kiedyś cię odwiedzę.

• Rozmowa na temat opowiadania.

− Co przygotowała grupa Ady na pożegnanie przedszkola?

− Co przygotowali młodsi koledzy?

− Co robiły Ada i Kasia?

− Kogo pożegnała Ada?

− Co to były pocieszajki Ady?

− Gdzie je zostawiła?

• Nauka wierszyka z opowiadania fragmentami, metodą ze słuchu.

Nie płaczcie, kochani, gdy nas tu nie będzie,

nasz wesoły uśmiech zostawimy wszędzie,

a gdy po wakacjach znajdziemy się w szkole,

będziemy wspominać kochane przedszkole!

• Wspominanie przez dzieci tego, co zapamiętały z pobytu w przedszkolu.

Miłego dnia

16.06.2020r.

Dzień dobry!

Zacznijmy od ćwiczeń dzwiękonaśladowczych:

vv

Zabawa rytmiczna – Echo rytmiczne.

Drewniane lub plastikowe pałeczki dla każdego dziecka. Dzieci wystukują (o podłogę, blat stołu, wybrane przedmioty) proste rytmy zaproponowane przez opiekuna, a następnie przez chętne dzieci –  cicho i głośno, z wykorzystaniem drewnianych lub plastikowych pałeczek.

Słuchanie wiersza Marioli Golc Słoneczny uśmiech.

Nadchodzą wakacje, słoneczna pora.

Słoneczny uśmiech śle więc przedszkolak.

I tym uśmiechem ze słonkiem razem ogrzeje wszystkie nadmorskie plaże

Promienny uśmiech prześle też górom, by się nie kryły za wielką chmurą.

Ma jeszcze uśmiech dla wszystkich dzieci. Niech im w wakacje słoneczko świeci.

• Rozmowa na temat wiersza.

− Kto przesyłał uśmiechy?

− Komu przedszkolak przesyłał uśmiechy?

− Dlaczego przesyłał je dzieciom?

• Karty pracy, cz. 4, s. 68–69.

Oglądanie zdjęć miejsc, w których Ada i Olek byli rok temu z rodzicami na wakacjach, opowiadanie o niektórych z nich. Rysowanie po śladzie drogi rodziny Ady nad morze.

Karta pracy, cz. 4, s. 70.

Rysowanie w ramce na górze karty, gdzie dziecko pojedzie na wakacje, a na dole – gdzie chciałoby pojechać na wakacje. Rysowanie po śladzie, bez odrywania kredki od kartki.

• Zabawa ruchowa Łódka na falach.

Dziecko siada skrzyżnie, wykonuje małe skłony boczne z jednej strony na drugą – łódka kołysze się na małych falach. Potem wykonuje głębsze skłony – duże fale, rękami uderzając z boku o podłogę, dziecko naśladują głosem uderzanie fal o burtę łódki – chlup, chlup.

Zagadki słuchowe dotyczące bezpieczeństwa podczas wakacji.

Dzieci słuchają zagadek Barbary Kosmowskiej, dopowiadają ich zakończenia – rozwiązania.

Wiem, że pan ratownik mnie nie zauważy, dlatego nie kąpię się na niestrzeżonej… (plaży)

Kiedy płoną lasy, to giną zwierzęta, dlatego dbam o to i o tym pamiętam, by w lesie wszystkim żyło się dogodnie. Z tego powodu nie bawię się… (ogniem)

Jeśli się zagubię w obcym dla mnie mieście, wiem, co mam zrobić, wiem nareszcie! Mogę zaufać pewnemu człowiekowi, czyli panu… (policjantowi)

Gdy nie ma rodziców w domu, to choć bardzo przykro mi, nie otwieram obcym ludziom do naszego domu… (drzwi)

Ze względu na żmije zawsze w lesie noszę moje ukochane, gumowe… (kalosze)

Grzybobranie to grzybów zbieranie, a nie ich jedzenie czy też smakowanie. Dlatego po powrocie z lasu sięgam do grzybów pełnego… (atlasu)

Nie podchodzę do dzikich zwierząt, bo choć są piękne i bajeczne, bywają także dla ludzi bardzo… (niebezpieczne)

(Zagadki pochodzą z e-podręcznika do EW na licencji CC –BY –3.0 www. epodreczniki.pl Klasa 1, lato, blok 33, temat 163, plansza 2)

• Karta pracy, cz. 4, s. 71.

Oglądanie rysunków schematycznych. Mówienie, na co powinno się zwracać uwagę na wakacjach. Rysowanie po śladzie, bez odrywania kredki od kartki.

Wspanialego dnia

15.06.2020r.

Witamy kochane Sówki!

Na dzień dobry poćwiczmy wspólnie:

Karty pracy, cz. 4, s. 64−65.

Odczytanie zdania: Jest lato. Oglądanie zdjęć, słuchanie tekstu na ich temat, odczytanego przez opiekuna.

 Rysowanie na każdej kolejnej gałązce o jedną jagodę mniej. Kolorowanie rysunków.

• Układanie zdań na temat lata (z wykorzystaniem zdjęć z kart pracy). Np:

 Latem na polu dojrzewa zboże.

Latem w ogrodach i na polach ludzie zbierają truskawki.

Latem w lesie rosną jagody…

Dzieci układają zdania.

Karta pracy, cz. 4, s. 66.

Określanie, dlaczego pętle są tak narysowane. Kończenie rysowania linii między kwiatami. Kolorowanie kwiatów.

• Rozwiązywanie zagadek o różnych środkach lokomocji.

Obrazki/zdjęcia różnych środków lokomocji – rozwiązań zagadek.

Dzieci rozwiązują zagadki i wskazują obrazki/zdjęcia przedstawiające ich rozwiązania.

Pędzi po torze szybko, z daleka, bo tłum podróżnych na stacji czeka. (pociąg)

Ma skrzydła, choć nie jest ptakiem. Lata podniebnym szlakiem. (samolot). 

Ma maskę, a pod nią konie, cylindry – nie na głowie. A w środku siedzi człowiek. (samochód)

Ta wielka latająca maszyna owada – ważkę, przypomina. (helikopter)

Zabawa ruchowa:

Zabawa ruchowa Lecimy samolotem.

Dzieci rozpoczynają lot od startu – w przysiadzie, mając ręce wyciągnięte w bok; powoli podnoszą się i poruszają szybko, małymi krokami, po wyznaczonym miejscu ogrodu przedszkolnego. Potem samoloty lądują – dzieci poruszają się coraz wolniej, powoli przechodzą do przysiadu.

Karta pracy, cz. 4, s. 67.

Otaczanie w pierwszej pętli obrazków kwiatów polnych, a w drugiej – obrazków zwierząt leśnych. Kończenie rysowania linii między kwiatami według wzoru z poprzedniej karty. Kolorowanie kwiatów.

Miłego dnia

 

10.06.2020r.

Dzień dobry dzieciaczki

Na środę proponujemy następujące zadania:

1.Czytanie tekstu- Książka (s. 92–93) dla każdego dziecka. Młodsze dzieci czytają z pomocą rodziców lub szukają literek wskazanych przez dorosłych. Można także odwrócic sytuację i wtedy to rodzice wskazują literki , które wymienią dzieci.

2. Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 76. Kolorowanie pól według kodu. 

3. Tworzenie mapy skojarzeń do wyrazu wakacje. Dzieci zastanawiają się co to takiego te wakacje? Dzieci tworzą na kartce lub tekturze napis: WAKACJE. Wskazuję kolejne litery, spólgloski i samogloski. 

W zależności od fantazji i zaangażowania dzieci, cały napis można ozdobić plasteliną, brokatem, kolorowym papierem, bibułą, welną itp. Dzieci podają skojarzenia i rysują je na kartce z napisem. W ten sposób powstanie mapa skojarzeń.

4.Masażyk Malujemy lato. Dzieci zajmują miejsca na okręgu, jedno za drugim, za plecami dziecka siedzącego z przodu.

Rodzic czyta wiersz Bożeny Formy, dzieci palcami i dłońmi obrazują go na plecach kolegi.

                                                                 DZIECI:

 Świeci słońce,                        wykonują rozwartymi dłońmi ruchy koliste na środku pleców,

pada deszcz:                           dotykają opuszkami palców różnych miejsc na plecach,

kapu, kap, kapu, kap.              zaciśniętymi piąstkami delikatnie uderzają w różnych miejscach,

A my z latem wyruszamy        energicznie przesuwają rozwarte dłonie z lewej strony do prawej,

zwiedzić świat, zwiedzić świat.     poklepują rozwartymi dłońmi plecy w różnych miejscach,

Policzymy drzewa w lesie           dotykają pleców kolejno wszystkimi palcami lewej dłoni i prawej dłoni równocześnie,

i kwiaty na łące,                         rysują kontury kwiatów

powitamy tańcem księżyc          masują plecy rozwartymi dłońmi,     

i kochane słońce                        wykonują szybki, okrężny masaż całą dłonią,

Pobiegniemy wąską dróżką,       stukają, na przemian, opuszkami palców,

górskimi szlakami,                      rysują dwie linie równoległe (ścieżkę) palcami wskazującymi,

do kąpieli w słonym morzu         całą dłonią rysują fale,

wszystkich zapraszamy              delikatnie szczypią.

5.Karta pracy, cz. 4, s. 62. Słuchanie, dokąd podróżują ludzie podanymi środkami lokomocji. Naklejanie obok obrazków środków lokomocji obrazków odpowiednich miejsc.

6.Karta pracy, cz. 4, s. 63. Nawlekanie muszelek na nitkę według wzoru (rytmu).

7.• Doświadczenie i obserwacja – Czy powietrze jest czyste?

• Ćwiczenia oddechowe. Kawałki bibułki. Dzieci dmuchają na kawałki bibułki na przemian – delikatnie, mocno. Wyjaśnienie przez rodzica, że ludzie oddychają jednym ze składników powietrza – tlenem, a narządem służącym do oddychania są płuca.

• Zabawy powietrzem. Waga szalkowa, balony – nadmuchany i zwykły, świeca, słoik.

 Wypuszczanie powietrza z nadmuchanego balonu.

 Ważenie na wadze szalkowej balonów – z powietrzem i pustego.

• Obserwowanie palącej się świecy, potem zasłonięcie jej odwróconym słoikiem.

 Próby wyciągnięcia wniosków. Powietrze jest bezbarwne, nie ma zapachu, waży niewiele i bez niego nic nie może się palić

. • Sprawdzanie czystości powietrza na podworku i przy ruchliwej ulicy (podczas zabaw na świeżym powietrzu).

Waciki kosmetyczne. Dzieci biorą waciki, wycierają nimi listki nisko rosnących drzew i krzewów na podwórku i przy ruchliwej ulicy. Porównują stopień zabrudzenia wacików.

 Wyciągnięcie wniosków po obejrzeniu wacików. Powietrze jest zanieczyszczone, zanieczyszczają je między innymi spaliny pojazdów.

• Zabawy pod hasłem: Ryby w morzu. Folia, dla każdego dziecka: kolorowa piana, pędzelek, kubeczek z wodą, kartka. Dzieci siadają w kręgu na krzesełkach. Na przemian wstają i siadają, wywołując wrażenie falowania. Następnie malują kolorową pianą (piana z odrobiną ciekłej farby) na stołach zabezpieczonych folią. Dzieci malują na zmianę: prawą ręką i lewą ręką. Malując, mówią wierszyk: Wysokie i piękne fale widzę z brzegu doskonale. Na łódce siedzę sobie i ryby piękne łowię.

A na zakończenie :

 

9.06.2020r.

1.Ćwiczenia w dodawaniu i odejmowaniu. Liczmany, kartoniki z liczbami i znakami: +, −, = (6-latek).

Zadanie 1. Na hali, na hali ,10 owiec juhas pasie.

Dwie w góry mu uciekły.Ile teraz masz owiec, juhasie?

Dzieci układają 10 liczmanów. Odsuwają 2. Udzielają odpowiedzi na pytanie: Teraz jest 8 owiec.

Tak samo postępują przy innych zadaniach.

Zadanie 2. Do zagrody 9 owiec  wpędził juhas młody.

Ale cztery starsze owce uciekły z zagrody Policz teraz szybko mi –  ile owiec w zagrodzie śpi?

Zadanie 3. Na hali, na hali raz się tak zdarzyło, że do 7 starszych owiec 3 młode przybyły.Powiedz teraz mi –ile wszystkich owiec w zagrodzie śpi?

Zadanie 4.Na łące pod górą juhas owce pasie;cztery czarne owce i pięć białych hasa Ile wszystkich owiec jest w stadzie juhasa?

2.Wskazywanie pasm górskich na mapie; odczytywanie ich nazw z N. lub samodzielnie; zwrócenie uwagi na kolorystykę pasm górskich na mapie. Mapa fizyczna Polski.

    

 

 

3.Malowanie gór farbami na pogniecionej kartce.

  

Dla każdego dziecka: farby plakatowe, kartka, pędzelek, kartka z bloku technicznego. Dzieci formują z pogniecionego papieru pasmo górskie, przyklejają je na kartce z bloku technicznego; malują farbami plakatowymi na różne odcienie brązu; malują drzewa iglaste u podnóża gór.

8.06.2020r.

Wakacyjne podróże

1.Karta pracy, cz. 4, s. 60. Wykonanie łódki według instrukcji. Rysowanie po śladach.

2.Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby"Wakacyjne podróże". Książka (s. 84–85) dla każdego dziecka. \

Od samego rana tata, Olek i Ada planowali podróże wakacyjne. Zapomnieli o porannym myciu, a nawet o przebraniu się z piżam. Gdyby nie mama, zapomnieliby też o śniadaniu. Szczęśliwie mama przypomniała im o wszystkim. Kiedy byli już umyci, przebrani i najedzeni, wyjęła z szafy wielki globus i postawiła go na podłodze. – Teraz możecie podróżować palcem po całym świecie. – Super! – ucieszył się Olek. Bez namysłu zakręcił globusem. Fruuu! Gdyby kula ziemska obracała się tak szybko, wszyscy dostaliby kręćka jakiegoś lub co najmniej zadyszki. Przed oczami Olka, Ady i taty mknęły kontynenty: Ameryka Północna i Ameryka Południowa, Afryka, Europa i zaraz Azja i Australia. 126 – Tu jedziemy! – Palec Olka zatrzymał rozpędzony świat namalowany na globusie. – Australia, Sydney. Niezłe miejsce. Będzie fajnie. W Australii są kangury i koale. – W Sydney chciałbym zobaczyć gmach filharmonii – wtrącił tata. – A będzie tam gmach naszego przedszkola? – spytała Ada. Olek spojrzał na siostrę z politowaniem. Przecież nikt nie podróżuje do przedszkola, które jest kilka metrów od domu. Zakręcił drugi raz. Jego palec wskazał państwo leżące w Ameryce Południowej. – Brazylia. Dobry wybór – pochwalił tata. – Są tam wspaniałe plaże. Chętnie poleżałbym sobie – przeciągnął się leniwie. – Może i ja zaproponuję podróż? – mama zajrzała do salonu. – Chciałabym pojechać z wami do Indii. Zawsze interesowała mnie Azja i jej kultura. Chociaż Afryka też jest ciekawa. – No pewnie! Jedziemy do Kenii! Do parku z dzikimi zwierzętami. Zobaczymy słonie i żyrafy! – zawołał Olek ożywiony wizją spotkania dzikiego słonia, a może i lwa. – A będzie tam nasz park? – nieśmiało spytała Ada. Wszyscy spojrzeli na nią jak na przybysza z kosmosu. – Nasz park będzie czekał na ciebie w Polsce. Teraz ja wybieram – powiedział tata. Energicznie zakręcił globusem. Niebieski kolor oceanów i mórz zmieszał się z zielonym, żółtym i brązowym – kolorami kontynentów. Adzie aż zakręciło się w głowie. Świat na globusie obracał się zbyt szybko. Co będzie, jeżeli palec taty trafi na głęboki ocean? Nie chciałaby spędzić wakacji na oceanie. Tam już z pewnością nie ma znajomego parku ni przedszkola ani placu zabaw z dużą okrągłą piaskownicą. – Stany Zjednoczone. Waszyngton – zakomunikował tata. – Jest tam plac zabaw? – spytała Ada. – Naszego nie ma, są inne. Jest za to Biały Dom i... – Ale naszego domu tam nie ma – przerwała tacie Ada. – Ja nie mogę! Chcesz jechać na wakacje czy nie? – zniecierpliwił się Olek. – Chcę. Tylko nie tak daleko – bąknęła Ada. – To gdzie? Wybieraj – podsunął jej globus. Ada zamknęła oczy. ,,Niech los zdecyduje” – pomyślała i dotknęła palcem globusa. – Tu! Cała rodzina wbiła wzrok w miejsce, które wskazał palec Ady. Mama i tata pierwsi gruchnęli śmiechem. – Europa, Polska, Warszawa – podsumował Olek. Ada westchnęła z ulgą. Jak to dobrze, że zdała się na los szczęścia. W Warszawie jest jej przedszkole i dom, i park, i znajomy plac zabaw. No i tuż pod Warszawą mieszkają ukochani dziadkowie. Co ważne, ich dom stoi w pobliżu lasu. – Pojedziemy do babci i dziadka. Tam są bociany, dzięcioły, kukułki, żabki, biedronki, ślimaki, pszczoły – zachwalała Ada. – Mrówki, komary i muchy – dorzucił ponuro Olek. Ale już po chwili śmiał się jak tata i mama. Nawet napad komarów nie odstraszyłby ani jego, ani Ady od podróży do dziadków. Podpatrywanie ptaków w towarzystwie dziadka, który zna setki ciekawostek o zwierzętach, to był najlepszy z wakacyjnych planów.

• Rozmowa na temat opowiadania:

 − Co Olek, Ada i tata planowali z samego rana?

− Dzięki czemu mogli podróżować palcem po całym świecie?

− Jakie kontynenty były widoczne na globusie? (Jeżeli w domu mamy globus-obracamy go  a dziecisamodzielnie lub przy jego pomocy odczytują nazwy kontynentów).

-Co wskazywał palec Olka?

− Co wskazywał palec taty?

− Gdzie chciała pojechać mama?

− Co wspominała cały czas Ada?

− Co wskazywał palec Ady?

-Gdzie ona chciała pojechać na wakacje?

3.Ćwiczenia z książką. Książka (s. 84–85) dla każdego dziecka. Czytają tekst znajdujący się pod ilustracjami w książce.

Dzieci słuchają tekstu czytanego przez rodzica  lub czytają samodzielnie.

4.Wykonanie pracy plastycznej Wakacje na Wybrzeżu.

• Słuchanie nagrania odgłosu fal morskich uderzających o plażę (szumu morza).

 Rodzic pyta: − Czego odgłosu słuchaliście?

− Czy ten odgłos był przyjemny?

− Pokażcie rękami, jak porusza się fala. Rodzic prosi dziecko o dokończenie zdania: Chciałbym (chciałabym) pojechać nad morze, bo…

5. Zabawa – opowieść ruchowa "Na plaży" (według Małgorzaty Markowskiej).

Jesteśmy na plaży. Spoglądamy w niebo, na którym fruwają latawce. (Dzieci biegają po sali w jednym kierunku). Latawce unoszą się wysoko na wietrze. (Wznoszą ramiona do góry). Teraz opadają w dół. (Wyciągają ramiona w bok). Przestało wiać. Latawce opadają na piasek. (Dzieci siadają skrzyżnie). Rysujemy na piasku kształt swojego latawca. Wietrzyk zaczyna lekko wiać, latawce podrywają się do lotu. (Dzieci powoli podnoszą się do stania i kontynuują bieg po sali). Słonko świeci, piasek staje się gorący. Idziemy ochłodzić stopy w wodzie. Idąc, podnosimy wysoko kolana, staramy się utrzymać przez chwilę na jednej nodze. Wchodzimy do wody i ochładzamy ciała, polewając wodą ramiona, plecy, brzuch. Podskakujemy obunóż, rozchlapując wodę dookoła. Czas na kąpiel słoneczną. Kładziemy się na piasku i opalamy brzuchy. (Leżą tyłem). Patrzymy na niebo i podziwiamy latawce. Teraz opalamy plecy. (Przechodzą, przez przetoczenie, do leżenia przodem).

6.Wskazanie na mapie Polski Morza Bałtyckiego. Mapa Polski. Dzieci wskazują Morze Bałtyckie na mapie Polski.

 

7. Słuchają nazw miejscowości leżących nad Bałtykiem, lub czytają samodzielnie.

Jeżeli na mapie nazwy miejscowości są niewidoczne, to proszę dzieciom napisać na kartce nazwy miejscowości nadmorskich.

8.Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy plastycznej Wakacje na Wybrzeżu.

Dla każdego dziecka: wyprawka, karta 4, kartka z bloku technicznego, klej, farby plakatowe, pędzelek, kubeczek z wodą.

• Wypychanie z karty gotowych elementów.

• Malowanie kartki z bloku technicznego tak, aby była podzielona na trzy pasy: żółty (piasek na plaży), niebieski (morze), jasnoniebieski (niebo).

• Przyklejanie poszczególnych elementów w odpowiednich miejscach na wyschniętej, pomalowanej kartce.

• Wykonanie prac przez dzieci

. • Porządkowanie miejsc pracy.

• Umieszczenie wykonanych prac w kąciku dla rodziców.

9.Karta pracy, cz. 4, s. 61.

Rysowanie po śladach drugiej połowy rysunku misia i lalki. Kolorowanie rysunków. Kończenie rysowania hulajnogi według wzoru.

5.06.2020r.

Witamy nasze dzieci w ten pochmurny piątek. Mamy nadzieję, że weekend będzie słoneczny a Wy dzieciaczki spędzicie go na świeżym powietrzu

1.Proponujemy zabawę z wagą szalkową -dla chetnych i oczywiście tych, którzy posiadają taką wagę.

 Co jest cięższe, a co lżejsze? – zabawy z zastosowaniem wagi szalkowej.

• Zapoznanie z wagą szalkową. Waga szalkowa. Dzieci oglądają wagę, nazywają jej części za rodzicem.

• Ćwiczenia z zastosowaniem wagi szalkowej.

Klocki: drewniane, sześcienne, miś.

Dzieci będą porównywać wagę (masę) misia i klocków.

• Pierwsza sytuacja. Rodzic kładzie na lewej szalce misia, a na prawej – trzy klocki. − Co jest cięższe? Po czym to poznaliście? − Co jest lżejsze? Po czym to poznaliście?

• Druga sytuacja. Rodzic kładzie na lewej szalce misia, a na prawej – cztery klocki. − Co jest cięższe? Co jest lżejsze? − Po czym poznaliście, że cztery klocki ważą tyle co miś? (Ilość klocków musi być taka, aby ich masa równoważyła masę misia).

• Trzecia sytuacja. Rodzic kładzie na lewej szalce misia, a na prawej – pięć klocków. − Co jest cięższe? Po czym to poznaliście? − Co jest lżejsze? Po czym to poznaliście?

• Ćwiczenia w porównywaniu masy przedmiotów. Różne przedmioty, np.: klocki, piłeczki, lalki, misie, tworzywo przyrodnicze, wagi szalkowe. Każde dziecko porównuje masę wybranych przedmiotów i określa, co jest cięższe, co jest lżejsze.

Można pobawic się z dzieckiem trochę inaczej-zamiast wagi , wrzucać przedmioty do wody z miską i porównać ktore przedmioty toną a ktore nie i dlaczego tak się dzieje.

2.Słuchanie wiersza Ewy Małgorzaty Skorek "Nazwy miesięcy" – utrwalanie nazw miesięcy.

 Jakie miesiące w roku mamy? Czy wszystkie nazwy miesięcy znamy? Komu nie sprawi trudu zadanie, niech rozpoczyna ich wyliczanie. Powietrza dużo buzia nabiera i na wydechu nazwy wymienia:

− styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad, grudzień.  Jeśli za trudne było zadanie, ćwicz dalej z nami to wyliczanie: − styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, − styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik.

Jeżeli dzieci mają ochotę mogą stworzyć prace plastyczne na temat kazdego miesiąca. Nie musi to byś kartka A 4, mogą to byc male karteczki , aby nie zmęczyć ręki. Lub-rozlożyć sobie zadanie w czasie.

Można dzieciom przypomnieć pory roku:

I oczywiście przedstawiamy nazwy miesięcy:

Może dzieci spróbują swoich sił i odgadną nazwy kolejnych miesiecy-z małą podpowiedzią ze strony rodzicow

 

3.Karta pracy, cz. 4, s. 59.

Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Rysowanie rybek i fal po śladach. Kończenie rysowania rybek według wzoru. Kolorowanie ich.

4.06.2020r.

 

Dzień dobry kochane dzieci! Życzymy Wam udanego dnia!

 

1.Karty pracy, cz. 4, s. 56–57. Patrzenie na obrazek. Opowiadanie, co się na nim dzieje. Odszukiwanie na dużym obrazku przedmiotów, roślin umieszczonych na dole kart

2.Karta pracy, cz. 4, s. 58. Opowiadanie o tym, jak Olek i Ada obchodzili Dzień Dziecka. Układanie zdań o każdym obrazku. Pisanie samodzielnie lub przez N. imienia dziecka. Ozdabianie pola z imieniem.

3.Wykonanie papierowych pacynek paluszkowych

. Dla każdego dziecka: wyprawka, karta I, nożyczki, klej.

Dzieci wycinają pacynki, sklejają je. Określają, jakie emocje są przedstawione na buziach Olka i Ady. 

4. Ćwiczenia w czytaniu. Książka (s. 90–91) dla każdego dziecka. Czytanie tekstu Od buraka cukrowego do cukierka. Jeżeli młodsze dzieci nie radzą sobie z czytaniem, szukają literek wskazanych przez rodzica, przeliczają je.

5. Wykonanie pracy Pożegnalny obrazek dla przyjaciela.

Zapoznanie ze sposobem wykonania prac (według Igora Buszkowskiego).

Dla każdego dziecka: podstawa pudełka po czekoladkach, brystol, szary papier, kolorowy papier, nożyczki, klej.

Ramą obrazka jest podstawa pudełka po czekoladkach. W jej wnętrzu dzieci tworzą dowolną kompozycję, np. góry, jezioro, las, łąkę, miasto… Aby kompozycja była wypukła, część papierów potrzebnych do wykonania pracy dzieci mogą pognieść.

• Wykonanie prac przez dzieci.

• Wręczenie prac swoim przyjaciołom.

• Porządkowanie miejsc pracy.

3.06.2020r.

Niby tacy sami, a jednak inni.

Dzień dobry kochane dzieci!

1.Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej "Piłka dla wszystkich".

Książka (s. 82–83) dla każdego dziecka. Dzieci słuchają opowiadania i oglądają ilustracje w książce.

Niepełnosprawny Franek z grupy Ady często śnił o tym, że gra w piłkę nożną. W snach nie siedział na wózku inwalidzkim, tylko biegał po boisku najszybciej z całej drużyny i strzelał najwięcej goli. – Brawo, Franek! – krzyczeli kibice. – To najlepszy zawodnik! – rozlegały się głosy. Jednak gdy szczęśliwy i dumny Franek otwierał oczy, od razu uświadamiał sobie, że to był tylko sen, a on nigdy nie zostanie piłkarzem. Patrzył na swoje nogi, którymi nie mógł poruszać, i robiło mu się wtedy bardzo smutno. Ada przyjaźniła się z Frankiem i bardzo lubiła się z nim bawić. Pewnego dnia zauważyła, że chłopiec jest wyjątkowo radosny. Miał roześmiane oczy i wesoło pomachał do niej, gdy tylko pojawiła się w sali. Dziewczynka była ogromnie ciekawa, co jest tego przyczyną. Może dostał długo oczekiwany bilet do teatru? A może spełniło się jego marzenie o jeździe na koniu? – Cześć! Nie uwierzysz, co się stało! – powiedział Franek, gdy Ada usiadła przy nim na dywanie. – Opowiedz. – W sobotę pojechałem z moim starszym kuzynem na mecz piłki nożnej. Grały drużyny z dwóch różnych szkół. Byłem bardzo blisko i mogłem obserwować każdy ruch zawodników! – To świetnie. Ja nie przepadam za oglądaniem meczu, ale cieszę się, że ci się podobało – odpowiedziała Ada. – Mój kuzyn podwiózł mnie do ławki, na której siedzieli zawodnicy rezerwowi. I całe szczęście, bo bramkarz skręcił nogę w kostce i trzeba go było zastąpić. Wyobraź sobie, że nagle ktoś kopnął piłkę, a ja ją złapałem! – Ojej! Zostałeś bramkarzem? – Nie. Po prostu piłka wypadła poza boisko i leciała prosto na mnie. Chwyciłem ją i rzuciłem z powrotem jednemu z napastników. – Brawo! – A wtedy on na mnie nakrzyczał… – Jak to nakrzyczał? Powinien ci podziękować – zdziwiła się Ada. – Niestety, nie. Powiedział, żebym się stamtąd wynosił, bo tylko przeszkadzam. A jego koledzy się śmiali i słyszałem, jak mówią o mnie „krasnal na wózku”. – Prawdziwi sportowcy się tak nie zachowują! – zezłościła się Ada. – Jeden z nich zaczął pokracznie chodzić i wskazywał na mnie palcem, a potem wszyscy śmiali się z moich butów. Chciałbym chodzić, nawet taki wykrzywiony, a ja przecież nie mogę chodzić wcale… Pomyślałem, że piłka jest nie dla mnie. – Myślałam, że opowiesz mi o czymś wesołym. Jak cię zobaczyłam, wyglądałeś na szczęśliwego, a ta historia jest smutna – stwierdziła Ada. – Bo jeszcze wszystkiego ci nie opowiedziałem! – uśmiechnął się Franek. – Potem wydarzyło się coś wspaniałego! Ada była bardzo ciekawa, a Franek opowiadał dalej: – Mój kuzyn bardzo się zdenerwował i zdecydował, że zabierze mnie z tego boiska, chociaż mecz rozgrywał się dalej. Kiedy odjeżdżałem, usłyszałem dźwięk gwizdka. Kapitan drużyny przerwał mecz i zwołał wszystkich zawodników. Nie słyszałem, co do nich mówił, ale po chwili dogonił nas, a za nim przybiegła reszta drużyny. Powiedział do mnie tak: „Jako kapitan Niebieskich chciałem cię przeprosić za zachowanie moich kolegów. Oni zresztą zrobią to sami”. I wtedy każdy z piłkarzy podszedł do mnie i podał mi rękę. Widziałem, że było im wstyd. Zapytali, jak mam na imię i co mi właściwie dolega. – To dobrze, bo już chciałam się wybrać z Olkiem na to boisko i im dokopać! – powiedziała stanowczo Ada. – Chciałaś ich zbić? – spytał zaskoczony Franek. – Nie, dokopać im kilka goli. Jak się zdenerwuję, to potrafię kopnąć tak mocno jak stąd do Krakowa! – To szkoda, że cię tam nie było – zaśmiał się chłopiec. Franek opowiedział Adzie ciąg dalszy tej historii. Zawodnicy dowiedzieli się, że chłopiec doskonale zna zasady gry w piłkę nożną, bo razem z tatą ogląda każdy ważny mecz. Zaproponowali Frankowi, żeby został sędzią, dali mu gwizdek i posadzili na honorowym miejscu, z którego miał świetny widok na całe boisko. Od tej chwili chłopiec bacznie obserwował grę, dawał sygnały zawodnikom, a nawet zadecydował o jednym rzucie karnym. Okazało się, że jest bardzo dobrym i uważnym sędzią i nikt nie powiedział o nim „sędzia kalosz”, czyli taki, który się nie zna na grze i ciągle się myli. – I wiesz, co mi powiedzieli na pożegnanie? – zakończył opowieść Franek. – Powiedzieli, że skoro mam niesprawne nogi i nie mogę grać w piłkę nożną, to przecież mam sprawne ręce i mogę grać w koszykówkę. Mój tata dowiedział się, kto prowadzi drużynę koszykarską dla zawodników na wózkach, i od jutra zaczynam treningi. A ja myślałem, że piłka jest nie dla mnie. – Piłka jest dla wszystkich! – powiedziała Ada. – Zobaczysz, kiedyś przyjdę na mecz koszykówki. Ty będziesz najlepszym koszykarzem, a ja będę piszczała najgłośniej ze wszystkich kibiców.

2.Rozmowa na temat opowiadania.

− Co śniło się Frankowi?

− O czym opowiadał Adzie?

− Jak zachowywali się chłopcy?

− Co zrobił ich kapitan?

− Kim został Franek na meczu?

− Co powiedzieli chłopcy Frankowi na pożegnanie?

− Co będzie ćwiczył Franek?

− Jak oceniacie zachowanie chłopców na początku, a jak potem, po rozmowie z kapitanem?

3.Ćwiczenie w czytaniu. Książka (s. 82–83) dla dziecka. Dzieci czytają tekst znajdujący się pod ilustracjami w książce.

4.Wyjaśnienie pojęcia tolerancja.

Tolerancja oznacza cierpliwość i wyrozumiałość dla odmienności. Jest poszanowaniem cudzych uczuć, poglądów, upodobań, wierzeń, obyczajów i postępowania, choćby były całkowicie odmienne od własnych albo zupełnie z nimi sprzeczne. Współcześnie rozumiana tolerancja to szacunek dla wolności innych ludzi, ich myśli i opinii oraz sposobu życia.

Rodzic pyta:

− Czy chłopcy byli tolerancyjni?

− Czy znacie inne przypadki braku tolerancji? (Wyśmiewanie się z ludzi o innym kolorze skóry, innego wyznania…).

− Czy należy wyśmiewać się z kogoś, dlatego że jest gruby, jeździ na wózku…?

5.Wykonanie pracy plastycznej " Dzieci z całego świata".

• Oglądanie zdjęć przedstawiających dzieci z różnych kontynentów. Zdjęcia dzieci z różnych kontynentów. Dzieci oglądają zdjęcia, wymieniają różnice między przedstawionymi na nich dziećmi (kolor skóry, kształt oczu itd.).

 

           

ESKIMOS                 CHINCZYK                         POLAK                                          AFRYKAŃCZYK  DZIECKO  ARABSKIE

• Zabawa uwrażliwiająca zmysł dotyku – Badamy swoją twarz.

Każde dziecko za pomocą dotyku bada kształt swojej głowy, wypukłość nosa, uszu i policzków, ułożenie brwi itp.

Rdzic pyta: − Jaki kształt ma głowa? − Jakie są wasze włosy? (Proste, kręcone, miękkie…). − Wymieńcie części twarzy. − Popatrzcie na kolegę. Czy jest taki sam jak wy? Czy ma taki sam kolor oczu i włosów?

Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy plastycznej Dzieci z całego świata.

Dla dziecka: kartka z narysowanymi kołami (o średnicy 15 cm), kwadraty (o boku długości 20 cm), wycięte z szarego papieru pakowego, klej, nożyczki, kredki. • Wycinanie kół. • Rysowanie na kołach oczu, nosa, ust (kształt jest uzależniony od koloru koła). • Przyklejanie kół na kwadracie z szarego papieru. • Dorysowywanie włosów w taki sposób, aby zarysować kredkami linię łączącą koło z papierem. • Wycinanie narysowanej głowy. • Wykonanie prac przez dzieci. • Układanie na kartonie kompozycji z głów, tworzącej zbiorowy portret dzieci. Kartony formatu A3, klej.

Rodzic wspólnie z dziećmi układa na kartonie narysowane i wycięte głowy, a następnie dzieci je przyklejają. Na jednym kartonie można zmieścić od 6 do 8 głów. Liczba portretów będzie więc uzależniona od liczby dzieci. Na każdym kartonie powinny się znaleźć głowy w różnych kolorach (białe, czarne, żółte). Porządkowanie miejsc pracy.

2.06.2020r.

Kochane dzieci dzisiaj poznamy już ostatnią literkę.

 

1.Stańcie z kimś naprzeciw siebie."Przybijcie piątkę" lewymi dłońmi. Połóżcie lewą dłoń na lewym ramieniu osoby z pary. Przywitajcie się lewymi policzkami, lewymi kolanami, lewymi piętami itp. Zależy wszystko od waszej wyobraźni.

2.Posłuchajcie zagadki i wskażcie co to za litera.

Wielka wygląda jak drabina

która ma tylko jeden szczebel.

Mała krzesło przypomina, albo do niego podobny mebel.

   

Tak to oczywiście jest litera h.

3. Teraz zobaczcie jak tą literkę się pisze.Wielką i małą pisaną i drukowaną.

Proszę, aby rodzic napisał Wam te literki , później spróbujcie napisać je sami lub z pomocą osoby dorosłej.

4. Przeczytajcie sami lub z rodzicami krótki wierszyk:

BABUNIA HELENA,

MAMUSIA HALINKA.

A HANKA, HANECZKA

TO MAŁA DZIEWCZYNKA.

5. Odpowiedzcie na pytania:

Czy Helena, Halinka, Haneczka to imiona dziewczynek czy chłopców?

Czy Hanka i Haneczka to jest to samo imię?

Policzcie ile literek H ukryło się  w wierszu?

6.Odszukajcie w tekście literki H i zamalujcie je-no właśnie jakim kolorem. H to spółgłoska czy samogłoska (spółgłoska, kolor niebieski)

7.Poszukajcie literki H w Waszych kartach  z literkami i wykonajcie polecenia.

8. Wybierzcie się na spacer , z podwórka, ląki lub lasu przyniescie różne skarby. Patyki, kamuki, listki, kwiatki itp. Wykonajcie z przyniesionego materiału literkę H.

9.Przygotujcie kartoniki w kolorze czerwonym i niebieskim. Ułożcie z nich wyrazy, tak jak na obrazku poniżej.

10. Spójrzcie-oto inne wyrazy rozpoczynające się na H:

Kochane Sówki! Dziś wyjątkowy dzień

1 czerwca obchodzimy DZIEŃ DZIECKA

Dziś bawcie się i uśmiechajcie jak najwięcej bo to Wasze święto kochane dzieci!!

Kilka pomysłów na ciekawą zabawę:

Możecie zrobić wspaniałą piankolinę i oddać się bez reszty beztroskiej zabawie!

Kolejny pomysły na zabawę:

Królewskie kręgle z butelek

Co jest potrzebne: plastikowe butelki (np. po wodzie mineralnej, najlepiej tej samej wielkości), piłka, woda lub piasek z piaskownicy.
Jak się bawić: napełnij butelki wodą lub piaskiem, żeby były stabilne. Zakręć je nakrętkami. Rozstaw kręgle na planie trójkąta (wierzchołek kierowany w stronę graczy). Narysuj kredą linię, na której ustawia się gracz. Nie powinna być zbyt oddalona od butelek, by dziecko miało szansę w nie trafić. Dla siebie możesz wyznaczyć drugą, dalej położoną. Na przemian turlajcie piłkę w stronę kręgli.

Królowa pszczół i żaba

Co jest potrzebne: kreda.
Jak się bawić: na chodniku lub asfaltowej parkowej dróżce narysuj kółka w takich odstępach, by maluch miał szansę przeskoczyć z jednego na drugie. Umawiacie się, że jesteście pszczółkami: dziecko to pszczoła królowa, a wy – szeregowe robotnice. Możecie przelatywać z kwiatka na kwiatek (czyli z kółka na kółko), bo tam pszczółki są bezpieczne. Potem możecie wymyślić inną historię. Może pokażecie maluchowi, jak gra się w klasy? To zawsze świetna zabawa na Dzień Dziecka!

Jej wysokość puszcza bańki

Co jest potrzebne: płyn do baniek (np. z płynu do kąpieli rozcieńczonego wodą lub według przepisu dla profesjonalistów: 1 litr wody + 2 lub 3 łyżki płynu do mycia naczyń + 1 łyżeczka gliceryny, którą można kupić w aptece), słomki i plastikowe kubeczki.
Jak się bawić: Jedna osoba puszcza, a druga rozbija bańki (klaszcząc), przekłuwa je słomką albo na nie dmucha .

Obejrzymy bajkę o dziecach które, są na całym świecie:

Na koniec posłuchajmy piosenki:

Kochani cudownego i pięknego Dnia Dziecka życzymy Wam kochane Sówki. Bawcie się dziś najlepiej jak tylko potraficie i uśmiechajcie się każdego dnia, nie tylko dziś

29.05.2020r.

Dzień dobry!

Na dzień dobry rozciągnijmy nasze ciała!

Karta pracy, cz. 4, s. 53.

Rysowanie szlaczków po śladzie, a potem – samodzielnie. Rysowanie po śladach rysunków. Kolorowanie rysunków dużych misiów na brązowo, a małych misiów – na różowo.

1. Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Festyn.

• Rozmowa na temat festynu.

 − Co to jest festyn?

− Z jakiej okazji organizuje się festyn?

 • Słuchanie opowiadania.

 Na rodzinny festyn do przedszkola Ady przyszło wiele rodzin, między innymi mama i tata Ady oraz Olek. „Święto rodziców” okazało się dobrym pomysłem i okazją do wspólnej zabawy. Całe przedszkole było udekorowane obrazkami namalowanymi przez dzieci oraz kwiatami. W ogródku postawiono dodatkowe ławki, leżaki i miękkie pufy do siedzenia. Dzieci wymyśliły wiele śmiesznych konkurencji, w których brali udział dorośli. Zaczęło się od zagadek, potem były zawody w podrzucaniu piłki głową, co okazało się ulubionym zajęciem niektórych tatusiów. Przedszkolaki zorganizowały pokaz puszczania baniek mydlanych, które wirowały w powietrzu, mieniąc się wszystkimi kolorami tęczy. Najwięcej śmiechu wywołała ogromna bańka, która osiadła na nosie jednego z rodziców – minęło sporo czasu, zanim pękła! Tata Ady i Olka wygrał konkurs w skakaniu na jednej nodze dookoła karuzeli i chociaż w trakcie spadł mu lewy but, nie poddawał się do końca. – Brawo! – krzyczała Ada. – Tato! Tato! – dopingował Olek. Następnie odbył się konkurs drużynowy z udziałem dorosłych i dzieci. Liczyły się zręczność i refleks. Każdy rodzic otrzymał plastikową butelkę, a zadaniem dzieci było jak najszybsze napełnienie jej wodą i zakręcenie. Ach, ile było przy tym radości! Wszyscy się nawzajem pooblewali, jakby to był śmigus-dyngus. Na szczęście pogoda była wspaniała i słońce szybko wysuszyło zmoczone ubrania. Mama Ady i Olka zajęła pierwsze miejsce w konkursie nadmuchiwania balonów. W ciągu minuty nadmuchała aż trzy i nawet zdążyła je zawiązać na supeł. Nagle rozległo się potężne trrrach! To jeden z balonów pękł i wystraszył siedzące na dachu gołębie. – Myślałem, że wystrzeliłaś z armaty! – zażartował tata. – To dlatego, że kiedyś grałam na trąbce i mam silne płuca – wyjaśniła mama. Później odbył się konkurs na rodzinne śpiewanie piosenek. Och! Nie każdy potrafi śpiewać. Niektórzy bardzo fałszowali, ale zupełnie się tym nie przejmowali. Przecież wcale nie trzeba być najlepszym we wszystkim. Najważniejsze to umieć się śmiać nawet z samego siebie. Jednak najwięcej radości wywołały wyścigi z surowym jajkiem trzymanym na łyżce. Dorośli starali się zachować równowagę w czasie biegu, a dzieci piszczały z emocji! Bum! Jajko już leżało na ziemi. Bach! Drugie jajko wylądowało na bucie jednego z ojców. – Cały trawnik zamienił się w jajecznicę! – zachichotał Olek. – To są jajka sadzone – stwierdziła Ada. Zwycięzcy w różnych konkurencjach otrzymali nagrody zrobione przez dzieci: papierowe sowy z przyklejonymi ruchomymi oczami, świeczki ozdobione suszonymi kwiatkami lub muszelkami, kamienie pomalowane jak biedronki i zakładki do książek. Każdy, kto zgłodniał, mógł się poczęstować pysznym ciastem i owocami, ale najsmaczniejsze okazały się owsiane ciasteczka, które przedszkolaki upiekły razem z paniami kucharkami. Na zakończenie rodzinnego festynu dzieci przygotowały część artystyczną, a Ada wyrecytowała wierszyk: Gdy na Księżyc się wybiorę, to spakuję do walizki moją mamę oraz tatę, bo nie mogę zabrać wszystkich. Z mamą będę liczyć gwiazdy i rysować złote słońce, z tatą zrobię prawo jazdy na talerze latające. Na Księżycu dom postawię  i dla mamy kwiat w ogrodzie, tacie gwiezdną dam golarkę, by się mógł ogolić co dzień. Więc, gdy lecieć chcesz w nieznane, zabierz tatę oraz mamę! Ada otrzymała wielkie brawa, a potem rozpoczęła się loteria. W losowaniu nagrody głównej wzięli udział wszyscy zaproszeni goście. Każdy chciał wygrać, ale przecież to niemożliwe, żeby wygrali wszyscy. Dzieci trzymały kciuki i czekały, aż pani dyrektor odczyta zwycięski numer. – Wygrywa los z numerem 1865! – Hura! To nasz! – krzyknął uradowany Olek. – Mamy szczęście! – pisnęła Ada. Nagrodą główną były bilety do teatru dla całej rodziny. Pozostali uczestnicy wylosowali nagrody pocieszenia w postaci książek. – Trzeba to uczcić! – zaproponowała mama. – Tylko nie każcie mi już dzisiaj skakać na jednej nodze! – zaśmiał się tata. Tego dnia Ada i Olek byli bardzo dumni ze swoich rodziców. Chociaż są dorośli, mają wspaniałe poczucie humoru i można się z nimi świetnie bawić.

• Rozmowa na temat opowiadania.

− Z jakiej okazji odbywał się festyn w przedszkolu Ady?

− Kto z rodziny Ady przybył na festyn?

− Jaki konkurs wygrał tata Olka i Ady?

− Na czym polegał konkurs drużynowy

– dorośli z dziećmi?

− W jakim konkursie mama Olka i Ady zajęła pierwsze miejsce?

− Jakie inne konkursy odbyły się jeszcze podczas festynu?

− Jakie nagrody przygotowały dzieci?

− Czym częstowali się goście?

− O kim Ada recytowała wiersz?

− Czym zakończył się festyn?

Marzymy o tym, aby wspólnie z Wami kochani zoorganizować rodzinny festyn w naszym przedszkolu! Tęsknimy i pozdrawiamy Pani Dorotka i Pani Kasia

Dla Waszych wspaniałych rodziców posłuchajmy i zaśpiewajmy:

Cudownego weekendu

 

 

 

28.05.2020r.

Witamy drogie Sówki

Dziś dzień rozpocznijmy od gimnastyki ale tym razem buzi i języka:

Karta pracy, cz. 4, s. 51-52.

Odwzorowanie kwiatków dla mamy. Rysowanie po śladach rysunków róż.

Oglądanie obrazków. Odszukiwanie i zaznaczanie 10 różnic miedzy nimi

Dzielenie na sylaby lub głoski nazw obrazków przedstawiających prezenty dla rodziców.

Dzielą ich nazwy na sylaby (5-latki) lub głoski (6-latki).

Przykładowe obrazki: róża, czekolada, tort, kot, obrazek, wazon, kawa, korale, irys, gerbera, pudełko…

Oglądanie i wąchanie bukiecika konwalii ogrodowych (lub leśnych).

Bukiecik konwalii. Dzieci oglądają konwalie, wąchają je(jeśli to możliwe).

 

• Rozmowa na temat konwalii.

 − Jak wygląda roślina?

− Ile dzwonków jest na jednej łodyżce?

− Gdzie rosną konwalie?

− Czy można je zrywać?

Ciekawostka:

Konwalia majowa jest rośliną leczniczą i ozdobną, nie jest już rośliną chronioną. Występuje często w lasach niemal całej Polski, ale można ją również hodować. Jej głównym walorem są niewielkie kwiaty o charakterystycznym zapachu i dzwonkowatym kształcie.

Zabawa Czy znamy imię mamy i taty ?

Dzieci podają imiona rodziców, dzielą je na sylaby. Określają pierwsze i ostatnie głoski w ich imionach. Kartoniki z poznanymi literami dla każdego dziecka. Układają z liter imiona rodziców, pamiętając, że rozpoczynają się one wielką literą.

Rozmowa na temat słowa serce.

Serce

Wycięty z czerwonego kartonu kształt ludzkiego serca, pokazujemy dzieciom serduszko wycięte z czerwonego kartonu i pytamy..

 − Z czym kojarzy się wam ten kształt?

− Czym jest serce?

Serce jest mięśniem wielkości pięści. Jego szersza część skierowana jest ku górze, węższa ku dołowi. Dzięki sercu w naszym ciele może krążyć krew.

− Do czego ludziom potrzebne jest serce?

− Czy tylko ludzie mają serca?

− Czy znacie jakieś przysłowia o sercu? Np.: Co w sercu to na języku. Czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal. Serce nie sługa, nie zna co to pany.

Cudownego dnia

27.05.2020r.

Dzień dobry!

Zatańczmy wspólnie przy piosence ..Mama i Tata

i spróbujmy razem zaśpiewać refren piosenki:)

Karta pracy, cz. 4, s. 48-49 

Wyklaskiwanie podanego rytmu. Określanie, w którą stronę zwrócone są serduszka. Naklejanie brakujących serduszek. Rysowanie po śladach dużych serduszek. Rysowanie w ich wnętrzu małych serduszek.

• Wypowiedzi dzieci na temat Co lubią moi rodzice? Dzieci określają, co lubi mama, co lubi tata, ale odpowiedzi podają, dzieląc dane słowa na sylaby. Np.: chłopiec mówi, że jego mama lubi cze-ko-la-dę, a tata cias-to. Pozostałe dzieci syntezują sylaby i podają całe słowa (czekolada, ciasto).

Opowiadanie o tym, jak Olek i Ada pomagają rodzicom. Przedstawianie za pomocą rysunku sposobów, w jakie dzieci pomagają rodzicom. Rysowanie po śladzie serduszek, kolorowanie ich.

Zajęcie 2: Laurka dla mamy i taty – ćwiczenia plastyczne.

• Słuchanie wiersza Stanisława Grabowskiego ,,Nie jesteś sam".

Mama biega po pokojach

ze ścierką,

z odkurzaczem,

z froterką.

Tata biega po pokojach

z fajką,

z książką, 

z pomysłami.

A ja siedzę szczęśliwa

w pokoju, gdzie lalka Rozalka,

zeszyty do pierwszej klasy, atlasy…

Gdy w domu – tatuś i mama,

nie jestem sama.

• Rozmowa na temat wiersza.

 − Co robi mama?

− Co robi tata?

− Gdzie jest dziewczynka?

− Dlaczego jest szczęśliwa?

• Wypowiadanie fragmentami tekstu wiersza z radością – najpierw cicho, a później coraz głośniej.

Gdy w domu – tatuś i mama, nie jestem sama.

Praca plastyczna z wyprawki: Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy.

Dla każdego dziecka: wyprawka, karta 24, klej, nożyczki, kartka z bloku technicznego w jasnym kolorze formatu A4, naklejki.

• Składanie kartki z bloku technicznego na pół, tak aby powstała laurka.

• Wycinanie z karty gotowych elementów.

• Składanie gotowych elementów i naklejanie ich na kartce według instrukcji, tak aby kwiaty znalazły się w wazonie.

• Odczytuje z pomocą lub samodzielnie napis: Kwiaty dla Mamy i Taty. Przykleja go na pierwszej stronie laurki.

Na koniec poruszajmy się wspólnie przy piosence Gumi miś:)

Miłego dnia

 

26.05.2020r.

Kochane Sówki! Dziś wyjątkowy dzień!!! Każda MAMUSIA ma dziś swoje wielkie święto, ponieważ obchodzimy     

...Dzień mamy..

Wspólnie więc posłuchajmy piosenki..Jesteś mamo skarbem mym...

 

W tym wyjątkowym dniu postarajmy się jak nawięcej czasu spędzić ze swoimi kochanymi mamusiami

Może wspólnie upieczemy z Tosią pyszne muffinki/babeczki i razem będziemy się delektować pysznościami

Praca plastyczna:Magiczne lusterko dla najwspanialszej mamy

Magiczne lusterko spełnia 3 życzenia obdarowanej Mamusi. Wystarczy, że napisze je (w dowolnie wybranym momencie) na serduszku, a dziecko chętnie je spełni, posprząta swoje zabwaki, poukłada klocki (to, co się drogiej mamie zamarzy).

Wycinamy 3 kolorowe formy lusterka (ewentualnie 1 z grubego kartonu) oraz 3 kolorowe serduszka. Sklejamy formy i z jednej strony naklejamy płytę CD lub DVD, a z drugiej życzenia lub specjalny tekst o właściwościach magicznego lusterka. Serduszka przywiązujemy do rączki lusterka kolorową wstążką lub rafią.

Na koniec ozdabiamy lusterko według własnego pomysłu np. małymi kolorowymi serduszkami, które wypadły z dziurkacza i gotowe.

Dla wszystkich wspaniałych MAM

Dzień Matki jest raz w roku,
Szczęśliwy i pełen uroku,
W tym dniu pragnę złożyć Ci życzenia
Zdrowia szczęścia i powodzenia.
Niech Ci słonko jasno świeci
Niech Ci słodko życie leci.
Kochanej Mamie ...

Cudownego dnia i wielu pięknych wspólnych chwil razem

25.05.2020r.

Witamy drogie Sówki, w tym tygodniu naszym tematem przewodnim będzie ...RODZINA...

Święto rodziny

Nauka wiersza Jadwigi Koczanowskiej Mama i tata.

• Zabawa Moja mama jest…, a mój tata jest… Kartony z napisami Mama jest…; Tata jest…, flamaster.

Dzieci kończą zdania (poszukiwanie jak największej liczby określeń przymiotnikowych),

Rodzic/opiekun zapisuje określenia wokół napisów: Mama jest…; Tata jest… Wspólnie odczytują napisy (zwrócenie uwagi na podobieństwa i różnice w określeniach mamy i taty).

• Słuchanie wiersza.

Mama i Tata to świat nasz cały,

ciepły, bezpieczny, barwny, wspaniały,

to dobre, czułe, pomocne ręce i kochające najmocniej serce.

To są wyprawy do kraju baśni, wakacje w górach, nad morzem, na wsi,

• Rozmowa na temat wiersza.

zadajmy pytanie − Kim dla dzieci jest mama i tata?

− Za co dzieci dziękują rodzicom?

• Kończenie zdań rozpoczętych − Moi rodzice są kochani, bo…

− Pomagam rodzicom w…

− Lubię być w domu, bo…

− Z tatą najchętniej robię…

− Z mamą najchętniej robię…

• Karta pracy, cz. 4, s. 44–45.

Łączenie pierwszych głosek z nazw rysunków. Rysowanie dla Olka i Ady prezentów, których nazwy powstały z połączenia głosek. Rysowanie po śladach.

Posłuchajmy piosenki i mamie i tacie:)

• Zabawa ruchowa z elementem równowagi Przejście po ławeczce.

Ławeczka, piłka. Dziecko ustawia się  przed ławeczką, przechodzi po ławeczce z ramionami wyciągniętymi na boki, na jednej dłoni trzymają piłkę. Przy końcu ławeczki wykonują zeskok do przysiadu. Ćwiczenie powtarzają co najmniej dwa razy, trzymając piłkę raz w prawej, raz w lewej ręce.

-Układanie zdrobnień do słów: mama, tata. mama – mamusia, mamuśka, mamunia… tata – tatuś, tatusiek, tatunio…

-Wycinanie serduszek z czerwonego papieru. Czerwony papier, nożyczki dla  dziecka.

 

 

22.05.2020r.

Witamy kochane Sówki

Kończenie rymowanek o łące. Pobawmy się w zgadywanie:):

Trawa, kwiaty, biedronka – to na pewno… (łąka)

Czerwone jak gotowane raki – to… (maki)

Ma żółty środek, białe płatki, łodyga u niej wiotka. Ten łąkowy kwiat to… (stokrotka)

Piegowata dama. Po łące chodzi od rana. Wygrzewa się w promykach słonka. To maleńka… (biedronka)

Czy to fruwające kwiaty? Jest ich tyle! Nie, to… (motyle)

Lata, lata koło nosa. Uwaga! To groźna… (osa)

Lata, lata obok czoła. To miodna… (pszczoła)

Ćwiczenia ruchowe:

„Wiosną rozkwitają kwiaty” – kształtowanie zdolności improwizacji ruchowej.
Dziecko siada a rodzic/opiekun mówi: „Wraz z nadejściem wiosny, pięknie zazieleniła się trawa, ale jest trochę smutno, bo nie wyrosły jeszcze – kto powie co? – KWIATY. Więc musimy sprawić by wyrosły. Pochyl główke, zrób nad główka z rączek pąki. Ja teraz będę spacerować po łące i budzić kwiaty. Gdy dostaniecie do ręki kwiatek to znaczy, że zakwitł, wstajec wtedy i tańczy dowolnie do muzyki.

Zaproszenie dzieci do dowolnej zabawy według własnych zainteresowań:
- kolorowanie sylwet zwierząt żyjących na łące
- malowanie łąki na białym prześcieradle farbami plakatowymi
- lepienie z plasteliny zwierzątek żyjących na łące
- zabawy manipulacyjno – konstrukcyjne.

  

Na koniec zatańczmy wspólnie z pszczółką Mają

Miłego weekendu:)

21.05.2020r.

Dzień dobry!

Poćwiczmy współnie:):

Karta pracy, cz. 4, s. 43.

-Odszukanie na obrazku ukrytych zwierząt. Nazywanie ich.

-Określanie, dlaczego trudno było je odszukać. Oglądanie zdjęć.

-Słuchanie nazw produktów z roślin zielnych.

Wybierzmy się na wspólny spacer na łąkę i przyjrzyjmy się kto na niej mieszka:

A jeżeli macie taką możliwość to wybierzcie się wraz z rodzicem/opiekunem na łąkę niedaleko waszego miejsca zamieszkania:) 

Zwrócenie uwagi, co można zobaczyć na łące. 

• W jaki sposób można spędzać czas na łące?

Zachęcanie do wnikliwej obserwacji napotkanych podczas wycieczki roślin i zwierząt.

• Obserwowanie zachowania owadów, słuchanie wydawanych przez nie odgłosów.

• Obserwowanie roślin poruszanych wiatrem, rozpoznawanie ich i nazywanie.

Relaks i swobodna zabawa na świeżym powietrzu.

Praca plastyczna-Wykonanie biedronki.

• Rozmowa na temat budowy biedronki. Na zdjęciu/ilustracji pokazuje części ciała biedronki, nazywa je (pancerz, pod nim skrzydła, głowa, oczy, aparat gębowy, nogi, czułki).

Biedronki należą do rodziny chrząszczy. Przechodzą przez stadia przeobrażenia (jak np. motyl). W Polsce najczęściej spotykanymi gatunkami biedronek są dwukropki i siedmiokropki, co oznacza, że liczba kropek nie wskazuje na wiek, tylko na gatunek. Biedronki są pożyteczne, bo zjadają mszyce – szkodniki roślin.

• Przykładowy sposób wykonania biedronki (możemy wymyślić inny/własny):

Materiały dla dziecka: patyki, nici (grube), narysowane wzory biedronek na czarnym i czerwonym kartonie, nożyczki, klej. − Przymocowanie półmetrowej nitki do każdego patyka.

− Wycinanie wzorów.

− Składanie czerwonego krążka na pół, rozprostowanie go, a następnie rozcięcie wzdłuż linii zgięcia.

− Naklejanie na czarny korpus biedronki dwóch czerwonych skrzydełek. − Dorysowanie flamastrami (gdy klej przyschnie) kropek na skrzydełkach. − Przymocowanie nitki do biedronki.

Teraz możemy pobawić sie naszymi biedroneczkami

Słonecznego dnia

 

20.05.2020r.

Zabawa na wiosennej łące:

- Dzieci próbują naśladować ruchy zwierząt i roślin żyjących na wiosennej łące (np. stokrotki – stanie ze złączonymi nogami, prosto, z głową wyciągniętą do góry, z rozłożonymi rękami…).

.Karta pracy, cz. 4, s. 42.

Liczenie pszczół. Łączenie pszczół z obrazkiem plastrów, do których lecą. Kończenie kolorowania plastrów miodu. Oglądanie zdjęć. Słuchanie nazw produktów, które otrzymujemy dzięki pszczołom.

Może wspólnie skosztujemy słodkiego MIODU

(ćw. języka, najlepiej pozwolić dziecku zlizać miód z talerza:)

  

Miód nie dość,że jest smaczny to ma jeszcze wiele innych wspaniałych właściwośc! Posłuchajmy Misia i Margolci, dlaczego warto sięgać po miód?!

Zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa Wiosenna pogoda.

 Dziecko spaceruje. Na hasło Burza zatrzymuje się, klaszcząc nad głową i równocześnie mówiąc: bum, bum, bum. Ponownie spaceruje, na hasło Lekki wiatr – dziecko podskakuje z nogi na nogę. Ponowny marsz, na hasło Słońce – unosi ręce w górę, porusza nimi w nadgarstkach.

Na koniec wybierzmy się na spacer do ula i zoabaczmy jak powstaje MIÓD...

Słodkiego dnia

19.05.2020r.

Dzień dobry kochane dzieci!

     

1.Rozmowa na temat zdjęcia  − Co możemy zobaczyć na łące? (kwiaty: maki, mniszki pospolite, stokrotki, jaskry, zwierzęta) − Jakie zwierzęta mieszkają na łące? (biedronki, motyle, pszczoły, mrówki, ważki, koniki polne, muchy) Proszę wyjaśnić dzieciom, że wszystkie wymienione zwierzęta należą do dużej rodziny owadów.

2.Analiza słowa OWADY:

-proszę przeczytajcie ten wyraz samodzielnie lub z pomocą rodziców

-podzielcie ten wyraz na sylaby

-policzcie kolejne gloski

-wskażcie spółgłoski i samogłoski (pamiętacie -kolorem niebieskim w przedszkolu zaznaczamy spólgloski a czerwonym samogłoski)

Wyjaśnianie przez rodzica:

− Dlaczego konik polny ma tak zbudowaną nogę? (Konik polny jest zwany również skoczkiem. Skakanie ułatwiają mu tylne nogi. Dźwięki wydaje poprzez pocieranie ostatniej pary nóg (na udach znajdują się specjalne guzki) o swoje skrzydła (na brzegach, których znajduje się gruba, sztywna żyłka. Wydaje ultradźwięki. Człowiek jest w stanie usłyszeć jedynie „cykanie”).

− Po co motylowi trąbka? (Motyle odżywiają się głównie pyłkiem kwiatowym. Ssawka inaczej trąbka, to długa rurka, którą owad zwija i ukrywa pod spodem głowy. Ułatwia motylowi zjadanie pyłku z kwiatów, które mają kształt kielicha. Za pomocą ssawki może pić również wodę).

− Dlaczego biedronka ma kropki i czym się żywi? (Liczba kropek, ich barwa, kształt i rozmieszczenie jest cechą gatunkową. Biedronka siedmiokropka ma ich siedem, czarnych na tle pomarańczowych (u pokolenia zimującego) lub jasnoczerwonych (u pokolenia letniego) skrzydeł. Biedronka dwukropka ma dwie kropki. Kontrastowe ubarwienie, np. czerwono- -czarne lub żółto-czarne, jest sygnałem i oznacza: Nie dotykaj mnie! Biedronka, jak wszystkie chrząszcze, posiada dwie pary skrzydeł. Pierwsza para wykształcona jest w postaci grubych pokryw, które ochraniają błoniaste skrzydła drugiej pary. Biedronki to zwierzęta drapieżne. Są sprzymierzeńcami człowieka w walce ze szkodnikami roślin, zwłaszcza z mszycami).

− Jak zbudowane jest oko muchy? (Oko muchy jest zbudowane z dużej ilości elementów – jak mozaika. Pozwala to na dostrzeganie intensywności światła oraz jego natężenia. To sprawia, że muchy doskonale zdają sobie sprawę z tego, czy np. zapadała noc, czy też pada na nie czyjś cień. Taka budowa oka pozwala na widzenie wszystkiego, co się dzieje dookoła głowy).

3.Karta pracy, cz. 4, s. 41.

Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Rysowanie motyla po śladach. Kolorowanie rysunku. Rysowanie po śladzie drogi motyla do stokrotki.

4.Ćwiczenia w określaniu wartości logicznej zdań.

  Czy to prawda, czy to fałsz? Gdy odgadniesz, sygnał dasz. Dziecko klaśnie w rączki, gdy zdanie jest prawdziwe:

− Konik polny w wodzie gra.

− Żaba dwie głowy ma.

− Biedroneczki są w kropeczki.

− Motyle mają ciepłe czapeczki.

− Stokrotka jest czerwona.

− Ważka jest większa niż wrona…

5.Kolorowanka Łąka w maju. Dla każdego dziecka wyprawka: karta L, kredki.

 

6.Dla przypomnienia-cykl rozwojowy motyla:

:

18.05.2020r. Łąka

 

       

1.Karta pracy, cz. 4, s. 36−37. Oglądanie obrazka. Określanie, co dzieje się na łące w maju. Oglądanie zdjęć zwierząt, nazywanie ich.

2.Zabawa rytmiczno-artykulacyjna z wykorzystaniem wiersza Teresy Fiutowskiej Żabie łapki.

Dzieci dobierają się parami, stają naprzeciwko siebie i powtarzają tekst, ilustrując go ruchem.

 Dwie zielone małe żabki,

tak nad stawem grają w łapki:

jedną łapką             podnoszą prawą rękę ugiętą w łokciu,

klap, klap, klap.      uderzają o prawą dłoń partnera

Drugą łapką           podnoszą lewą rękę ugiętą w łokciu,

klap, klap, klap.      uderzają o lewą dłoń partnera

Potem dwiema      podnoszą obie ręce ugięte w łokciach

klap, klap, klap       uderzają w obie dłonie partnera,

Ty, bocianie            przykucają i grożą bocianowi, poruszając

nas nie łap!            wskazującym palcem.

 

3.Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Zabawa w chowanego. • Przedstawienie bohaterów opowiadania: żaby, biedronki, konika polnego, motyla cytrynka.

Podział nazw bohaterów opowiadania na sylaby.

Podział nazw: żaba, motyl na głoski.

Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Zabawa w chowanego. Książka (s. 74–77) dla każdego dziecka.

Za lasem płynie strumyk, za strumykiem rozpościera się łąka, na łące rosną zielona trawa i stokrotki o biało-żółtych kwiatach. I jeszcze wiele innych kolorowych kwiatów i zielonych roślin. Pewnego dnia biedronka, żabka, konik polny i motyl cytrynek bawili się na łące w chowanego. – Jeden, dwa, trzy... – mała biedroneczka odliczyła do dziesięciu i rozejrzała się dookoła. – Zaraz was znajdę – zawołała, pewna siebie. Po chwili wykrzyknęła radośnie: – Widzę cię, żabko! Siedzisz pod liściem mlecza! Biedronka sfrunęła na liść i zajrzała pod spód. Coś takiego! Żabki tam nie było. Wszędzie tylko zielone źdźbła trawy i liście roślin łąkowych  tak samo zielone jak żabka. „To nie ten liść” – pomyślała i przeniosła się na sąsiedni, a potem na kolejny. O! Coś zielonego mignęło jej przed oczami! Biedronka rozpostarła małe skrzydełka. – Mam cię, koniku polny! Siedzisz między koniczynkami! Widzę cię! Zaraz będziesz zaklepany – ucieszyła się z odkrycia. – I hop! – biedroneczka usiadła na listku koniczyny. „Znowu nic?” – nie mogła się nadziwić, że pośród zieleni nie ma nawet śladu konika polnego. – Zdawało mi się – westchnęła, jednak już po chwili uśmiechnęła się szeroko. „Cytrynka na pewno znajdę. Jest większy od konika polnego i ruchliwszy od żabki” – pomyślała. Wzbiła się w górę, żeby objąć wzrokiem całą łąkę. Żółty kolor przyciągnął jej uwagę. – Jest! Widzę cię, motylku! Już po chwili siedziała na płatku stokrotki. Jednak to był tylko kwiat, a dookoła – tysiące podobnych. Czy któryś z nich był motylem cytrynkiem? Z pewnością nie. – Żabka, konik polny i motylek poszli sobie, a mnie zostawili – powiedziała rozczarowana biedronka. Zrobiło się jej bardzo przykro, że przyjaciele tak z nią postąpili. – Mylisz się, biedroneczko – odezwał się mądry ślimak. – Twoi przyjaciele wciąż są na łące. Trudno znaleźć zieloną żabkę i zielonego konika polnego pośród zielonej trawy. Niełatwo też wypatrzyć  żółtego motyla, gdy łąka żółci się od kwiatów. Tak jednak powinno być. Barwa chroni twoich przyjaciół przed niebezpieczeństwem. Ci, którzy na nich polują, mają wielki kłopot z odróżnieniem motyla od kwiatka albo konika polnego czy żabki od zielonych liści. – To prawda – z zieleni wyskoczyli roześmiani przyjaciele biedronki: żabka i konik polny. – Najprawdziwsza prawda – potwierdził motylek cytrynek i wyfrunął z kępy żółtych jaskrów. – Nie przejmuj się, biedroneczko, że nas nie znalazłaś. Teraz ja będę szukał. Ukryj się dobrze. Żabka i konik polny też. Biedronka ucieszyła się z takiej zamiany. Ale gdzie znaleźć kryjówkę? Dookoła tyle zieleni. Czerwona biedronka w czarne kropki będzie widoczna z daleka. Szczęśliwie brzegiem rzeki szła uśmiechnięta od ucha do ucha Ada. Usiadła na skraju łąki, żeby odpocząć. Miała na sobie czerwone spodenki w czarne kropeczki. Biedroneczka aż wstrzymała oddech z zachwytu. – Lecę – powiedziała sobie. Skrzydełka, choć małe, poniosły ją na skraj łąki. Usiadła leciutko na pięknych spodniach dziewczynki i... znikła. A może wciąż tam siedzi. Jak myślicie?

Rozmowa na temat opowiadania:

− W co bawili się: żabka, konik polny, biedronka i motylek cytrynek?

− Dlaczego biedronka nie mogła odnaleźć przyjaciół?

− Co to jest barwa ochronna?

Ubarwienie ochronne czy maskujące polega na upodobnieniu się barwą ciała do środowiska życia danego zwierzęcia. Ubarwienie ochronne jest rozpowszechnione wśród zwierząt, takich jak niedźwiedź polarny, pasikonik, rzekotka drzewna.

DZIECI, KTÓRE MAJA OCHOTĘ MOGĄ SAMODZIELNIE PRZECZYTAĆ TEKST ZE STR. 74-77. DZIECI, KTORE NIE ZNAJĄ WSZYSTKICH LITEREK MOGĄ POBAWIĆ SIĘ W WYSZYKIWANIE KONKRETNYCH LITER WSKAZANYCH PRZEZ RODZICA.

4.Praca plastyczna

Zapoznanie ze sposobem wykonania prac. Dla każdego dziecka: wyprawka, karta 23, nożyczki, klej. • Wycinanie z karty pasa w kolorze zielonym. Składanie pasa według instrukcji. • Przyklejanie wiosennych kwiatów-naklejek według instrukcji (od największych do najmniejszych). • Wykonanie prac przez dzieci.

5.Rozwiązywanie zagadek Bożeny Formy Mieszkańcy łąki.

Wiosną i latem się pojawia, kiedy ranek nastaje jej kropelki są na kwiatkach, listkach i na trawie. (rosa)

 

Na niebie jej barwy pięknie się mienią, jak most ogromny łączy niebo z ziemią. (tęcza)

 

Błyszczący na jej plecach płaszczyk czerwony, czarnymi kropkami pięknie ozdobiony. (biedronka)

 

Rozciąga policzki jak woreczki małe. Zimowe zapasy przenosi w nich całe. Na czas mroźnej zimy, gromadzi je w norze. Ma miłe futerko, znacie go może? (chomik)

 

Ma barwne skrzydła, fruwa nad łąką i bardzo lubi, gdy świeci słonko. (motyl)

 

Jak się ten owad nazywa? Przez cały dzień pracuje. Na plecach nosi ciężary, kopiec wielki buduje. (mrówka)

6.Karta pracy, cz. 4, s. 38.

Słuchanie opowiadania N. o cyklu rozwojowym motyla. Numerowanie kolejnych obrazków za pomocą kropek (lub liczb). Oglądanie zdjęć motyli. Słuchanie ich nazw. Opowiadanie o najciekawszym motylu.

7.Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady.

Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 74. Odszukiwanie na obrazku ukrytych zwierząt, nazywanie ich. Kolorowanie rysunku.

15.05.2020r.

Dania też leży w Europie!

Dzień ropocznijmy od rozgrzewki:

Słuchanie opowiadania  na podstawie baśni Hansa Christiana Andersena ,,Księżniczka na ziarnku grochu".

-Pokazanie na mapie Europy – Danii, poznanie nazwę jej stolicy – Kopenhaga. (Dania należy do UE).

- flaga Danii.  

    

Przedstawienie autora baśni – duńskiego baśniopisarza Hansa Christiana Andersena.

Hans Christian Andersen-duński pisarz,autor wielu wspaniałych bajek m.in:

Ksieżniczka na ziarnku grochu,

Calineczka,

Brzydkie Kaczątko,

Królowa Śniegu,

i wiele innych:)

 

   

• Słuchanie opowiadania  na podstawie utworu ,,Księżniczka na ziarnku grochu":

 Był sobie pewnego razu książę, który chciał się ożenić z księżniczką, ale to musiała być prawdziwa księżniczka. Jeździł więc po całym świecie, żeby znaleźć prawdziwą księżniczkę, lecz gdy tylko jakąś znalazł, okazywało się, że ma jakieś „ale”. Księżniczek było dużo, jednak książę nigdy nie mógł zdobyć pewności, że to były prawdziwe księżniczki. Zawsze było tam coś niezupełnie w porządku.  Wrócił więc do domu i bardzo się martwił, bo tak ogromnie chciał mieć za żonę prawdziwą księżniczkę. Pewnego wieczoru była okropna pogoda; błyskało się i grzmiało, a deszcz lał jak z cebra; było strasznie. Nagle ktoś zapukał do bramy miasta i stary król wyszedł otworzyć. Przed bramą stała księżniczka. Ale mój Boże, jakże wyglądała, co uczyniły z niej deszcz i słota!

 Woda spływała z włosów i sukienki, wlewała się strumykiem do trzewiczków i wylewała się piętami, ale dziewczynka powiedziała, ze jest prawdziwą księżniczką. „Zaraz się o tym przekonamy” – pomyślała stara królowa, ale nie powiedziała ani słowa, poszła do sypialni, zdjęła całą pościel, na spód łóżka położyła ziarnko grochu i na nim ułożyła jeden na drugim dwadzieścia puchowych materaców, a potem jeszcze dwadzieścia puchowych pierzyn. I na tym posłaniu miała spać księżniczka. Rano królowa zapytała ją, jak spędziła noc. − O, bardzo źle – powiedziała księżniczka – całą noc oka nie mogłam zmrużyć! Nie wiadomo, co tam było w łóżku. Musiałam leżeć na czymś twardym, bo mam całe ciało brązowe i niebieskie od sińców.

 To straszne! Wtedy mieli już pewność, że była to prawdziwa księżniczka, skoro przez dwadzieścia materaców, dwadzieścia puchowych pierzyn poczuła ziarnko grochu. Taką delikatną skórę mogła mieć tylko prawdziwa księżniczka. Książę wziął ja za żonę, bo teraz był pewny, że to prawdziwa księżniczka, a ziarnko grochu oddano do muzeum, gdzie jeszcze teraz można je oglądać, o ile go ktoś nie zabrał. Widzicie, to była prawdziwa historia.

• Rozmowa na temat utworu.

 − Z kim chciał ożenić się książę?

− Jak wyglądała księżniczka, która pewnego dnia zapukała do bramy miasta?

− Jak królowa chciała się przekonać, czy jest to prawdziwa księżniczka?

− Czy dziewczyna okazała się prawdziwą księżniczką?

Nauka rymowanki.

W Europie mieszkam,

tak jak ty, kolego.

Że jestem Polakiem –

dumny jestem z tego.

Miłego i słonecznego weekendu

 

14.05.2020r.

Dzień dobry:)

Mieszkamy w Europie! Wiemy już sporo o naszej ojczyźnie, więc dzis dowiedzmy się o jej położeniu na naszym kontynencie :)

Na początek piosenka o Europie:

 

 

Karta pracy, cz. 4, s. 34–35.

Oglądanie mapy Europy. Słuchanie nazw państw europejskich – sąsiadów Polski. (Szarym kolorem zaznaczone zostały kontynenty Azji i Afryki) Kolorowanie flagi Polski. Określanie, w którą stronę są zwrócone. Oglądanie obrazków flag. Nazywanie samodzielnie lub z pomocą , państw UE, do których one należą. Kolorowanie rysunków flag według wzoru. Oglądanie obrazków innych flag.

Przyjrzyjmy się jak wygląda mapa Europy:

Gdzie na mapie Europy leży Polska?

Już wiemy, że nie tylko Polska leży w Europie, ale również: Francja, Niemcy, Hiszpania, Włochy...itd:)

Poznajmy jeszcze kilka ciekawostek o Włoszech!

Zobaczmy gdzie Włochy znajdują się  na mapie Europy. 

Kilka ciekawostek o tym państwie.

Włochy to państwo położone na Półwyspie Apenińskim. Swoim kształtem przypomina buta. Stolicą Włoch jest Rzym na terenie, którego znajduje się państwo kościelne – Watykan, w którym mieszka papież. Tradycyjne włoskie potrawy to spaghetti i pizza. Tradycyjny włoski taniec to tarantella neapolitańska. Na należącej do Włoch wyspie Sycylii znajduje się wulkan Etna.

Jak już wiemy tradycyjne włoskie danie to wspaniała PIZZA, którą uwielbiają nasze przedszkolaki

Kto miał by ochotę dziś na taką pizzę?!

Możemy wykonać ją wspólnie z Tosią na wesoło

Pozdrawiamy serdecznie! 

Nie możemy się doczekać kiedy znów wspólnie w naszym przedszkolu taką pizzę wynonamy lub wybierzemy się do pizzeri

Na koniec posłuchajmy jeszcze...może kiedyś ktoś z nas bedzię miał okazję spędzić wakacje w tym pięknym kraju...

 

13.05.2020r.

1.Karta pracy, cz. 4, s. 30−31.

Określanie, co zwiedzali w Warszawie Olek, Ada, mama i tata z rodzicami mamy. Oglądanie zdjęć warszawskich syrenek. Rysowanie po śladach rysunków bez odrywania kredki od kartki

2. Wspólna i indywidualna recytacja wiersza Ewy Stadtmüller Kim jesteś?

Czy wiesz, kim jesteś? − To oczywiste! Co ci jest bliskie? − Znaki ojczyste. Ojczyste barwy − biało – czerwone. Ojczyste godło − orzeł w koronie. Ojczyste w hymnie − mazurka dźwięki, no i stolica − miasto syrenki.

I jeszcze Wisła co sobie płynie: raz na wyżynie, raz na równinie, i mija miasta prześliczne takie… − Już wiesz, kim jesteś? − Jestem Polakiem.

Rozmowa na temat wiersza.

 − Co jest bliskie osobie z wiersza?

− Jakie znaki ojczyste?

− Co jest jeszcze bliskie?

− Kim jest osoba z wiersza?

A wy, kim jesteście?

 

3. Układanie zdań z podanymi słowami. Wyrazy: stolica, Wisła, syrena. Dzieci losują wyrazy. Odczytują je 6-latki. Młodsze dzieci tylko układają zdania z odczytanymi słowami.

4.Wykonanie pracy plastycznej Nasze godło.

Dla każdego dziecka wyprawka, karta 22, nożyczki, czerwona farba, pędzel, korona.

• Wycinanie z karty rysunku godła i pomalowanie go na czerwono, tak aby kształt orła został biały.

• Naklejanie korony – naklejka na głowie orła.

 Zabawy i ćwiczenia związane z mierzeniem pojemności płynów.

Przygotowane przez rodziców kilka butelek z plastiku, np. o pojemności 1l z różną zawartością wody zabarwionej farbą. Butelki są dobrze zakręcone.

• Określanie, ile wody jest w butelce. Rodzic stawia przed dziećmi zakręconą butelkę z wodą. Pyta dzieci: Ile jest wody w butelce – dużo, mało? Potem przewraca butelkę i pyta, czy jest w niej tyle samo wody.

• Ustawianie butelek według wzrastającej w nich ilości wody. Butelki z różną ilością barwionej wody. N. ustawia butelki na stoliku przed dziećmi. − Dzieci określają, w której butelce jest najwięcej barwionej wody, a w której najmniej. − Ustawiają butelki według ilości zawartego w nich płynu – od tej z najmniejszą ilością, do tej z największą. − Dmuchają w kolejne odkręcone butelki. Porównują dźwięki wydawane przez nie.

• Zapoznanie z miarą płynów. Rodzic pokazuje butelki – 0,5l, 1l, 1,5l. Mówi dzieciom, że miarą pojemności płynów jest 1l – 0,5l to jest połowa 1l, a 1,5l – to litr i jeszcze połowa litra.

• Sprawdzanie ilości napojów w dwóch różnych butelkach (jedna niska i szeroka, a druga – wąska i wysoka) za pomocą wspólnej miary. Butelki z wodą, kubek. Dzieci przelewają do kubka wodę z jednej butelki, a potem z drugiej butelki i liczą, ile kubków wody było w jednej, a ile w drugiej butelce, Określają, gdzie wody było więcej (było tyle samo).

• Karta pracy, cz. 4, s. 32–33. Oglądanie zdjęcia, zwracanie uwagi na poziom soku w szklankach. Sok jabłkowy, szklanki, kubek plastikowy. Rodzic wlewa tyle samo soku jabłkowego do przygotowanych różnych szklanek – miarką jest plastikowy kubek.

• Dzieci oglądają szklanki i dochodzą do wniosku, że o ilości soku nie mówi jego poziom w szklankach, tylko miarka jaką ten płyn rozlewano. Dzieci wypijają sok ze szklanek. Wskazywanie butelki, w której zmieści się najwięcej płynu i tej, w której zmieści się go najmniej. Czytanie z rodzicem lub samodzielnie pojemności butelek.

• Dzieci rysują szlaczki po śladzie, a potem samodzielnie. Następnie kolorują butelki, rysują je po śladzie a potem samodzielnie według wzoru.

• Zabawa ruchowa z butelkami plastikowymi. Dla każdego dziecka butelka plastikowa. Każde dziecko dostaje butelkę, Ustawia ją względem siebie według poleceń Rodzic: − połóżcie butelkę przed sobą, za sobą, − połóżcie ją po waszej prawej stronie, po waszej lewej stronie, − turlajcie butelkę po podłodze.

 

 

12.05.2020r.

Dzień dobry! Dziasiaj porozmawiamy o naszej ojczyźnie

Proszę, aby rodzice razem z dziećmi stworzyli napis Polska i żeby dzieci go ozdobiły wedlug uznania.

1.Oglądanie książek, albumów o Warszawie.

Warszawa jest stolicą Polski, największe miasto kraju.

Syrena jest herbem Warszawy,półkobieta, półryba. Jest patronką i opiekunką Warszawy.

Pałac Kultury i Nauki to najwyższy budynek w Polsce, ma 44 pietra, na 30 piętrze znajduje się taras widokowy. Wykonany ze stali, betonu,cegły, kamienia i drewna.

Pałac prezydencki jest siedzibą prezydenta

2.Legenda o syrence

Słuchanie opowiadania.

Książka (s. 72–73) dla każdego dziecka.

Ada wróciła z tatą z przedszkola i od razu zaczęła opowiadać o wydarzeniach dnia. − Dzisiaj rysowaliśmy Syrenkę – powiedziała. − Taki stary samochód? – zdziwił się Olek, który wiedział wszystko o dawnych modelach samochodów takich jak trabant, syrenka i warszawa. − Sarenkę? – zapytała mama, która w tym czasie miksowała truskawki i nie dosłyszała głosu córeczki. − Ojejku, nikt mnie nie rozumie – westchnęła Ada i rozwinęła swój rysunek. − Syrenka warszawska! Kobieta z ogonem ryby i z tarczą − zawołał Olek. − Znam ten pomnik, bo byliśmy tam z klasą. − Jeśli chcesz, to opowiem ci legendę o tym pomniku i o powstaniu Warszawy − zaproponowała Ada. − Chcę. Ada wyjęła jedną ze swoich małych lalek i owinęła jej nogi wstążką, tak, żeby przypominała ogon ryby. Zaczęła opowiadać: 33 − W pewnej wiosce żyła sobie piękna syrena, która nie była zwykłą dziewczyną, bo zamiast nóg miała płetwę. Mieszkała w rzece Wiśle. Czasami wychodziła na brzeg, żeby rozczesać włosy… − Ada udawała, że rozczesuje lalce blond czuprynę. – Syrenka pięknie śpiewała i czarowała swoim głosem rybaków. Ada odszukała drugą lalkę, której kiedyś obcięła włosy, podała ją Olkowi i powiedziała: − To będzie rybak. Ma na imię Wars. − Ja mam go udawać? − Tak. − I co mam robić? – zapytał Olek. − Masz być zakochany – wyjaśniła Ada. − Ja? – Tak! Wars zakochał się w syrenie i uratował ją przed innymi rybakami. Oni zarzucili na nią sieci, bo chcieli ją zanieść królowi, żeby dostać dużo pieniędzy. Zatkali sobie uszy, żeby nie słyszeć jej śpiewu. − A co by się stało, gdyby usłyszeli? − Ten, kto ją usłyszał, wchodził do rzeki i już nigdy nie wracał. Zwykli ludzie nie mogą żyć pod wodą. − Wiem. Ludzie mają płuca, a ryby skrzela. Dzięki temu ryby mieszkają pod wodą. I ta twoja syrena też. Ada przyniosła z kuchni pustą siatkę po cebuli, która przypominała sieć i wrzuciła do niej swoją lalkę. − Uratuj mnie, piękny rybaku, a zaśpiewam ci najpiękniejszą pieśń na świecie! – powiedziała. − Nie śpiewaj mi, bo wpadnę do Wisły i nie wrócę! Zatkałem sobie uszy – powiedział Olek. − Ojej! Już dawno wyjąłeś sobie zatyczki z uszu i dlatego jesteś zakochany. Taka jest legenda, a my się tylko bawimy. Ratuj syrenę! − Zakradnę się nocą, kiedy inni rybacy będą spali i rozetnę sieci. Będziesz mogła wrócić do Wisły. − Pospiesz się, bo nie mogę żyć długo bez wody! – pisnęła Ada. Olek wyplątał syrenę z cebulowej sieci i powiedział: − Jesteś wolna. Możesz wracać do domu. − Dziękuję ci, dzielny rybaku? Jak masz na imię? − Olek. − Przecież się bawimy! – przypomniała Ada. − No dobrze… mam na imię Wars. A ty, jak masz na imię, piękna panno? − Jestem Sawa. Widziałam cię wiele razy na brzegu rzeki. − Przychodziłem tu łowić ryby, ale zawsze czekałem na ciebie. Jesteś taka piękna. − Och! Rybacy tu biegną! Zobaczyli, że mnie uwolniłeś! Nie wyjdę już na brzeg Wisły, chyba, że waszej wiosce będzie groziło wielkie niebezpieczeństwo. Wtedy was obronię! Żegnajcie! − Żegnaj! – powiedział Olek. − Przecież ty masz iść ze mną, bo mnie kochasz – przypomniała Ada. − Idę z tobą, Sawo! – zawołał Olek. Po chwili obie lalki wylądowały pod tapczanem, który udawał rzekę Wisłę. Ada opowiadała dalej: − Wars i Sawa zniknęli pod wodą, i nikt ich już nie widział. Na miejscu wioski powstało miasto Warszawa, w którym mieszkamy – zakończyła. − Wiesz co, może pójdziemy w sobotę z mamą i tatą obejrzeć pomnik Syrenki nad Wisłą? Sprawdzimy, czy ma skrzela. − Mówiłeś, że byłeś tam z klasą. − Ale chcę iść jeszcze raz. − Hm… ty chyba naprawdę zakochałeś się w tej Sawie – zachichotała Ada.

 • Rozmowa na temat opowiadania: 

 O czym dowiedziała się Ada w przedszkolu?

Kto pomógł jej przedstawić legendę?  

3. Karta pracy, cz. 4, s. 29. Rysowanie po śladach rysunku Syreny i fal.

4.Oglądanie mapy Polski.

 Dzieci oglądają mapę.Rodzic  wyjaśnia, co oznaczają poszczególne kolory. Odszukują Wisłę, Bałtyk i Warszawę. Wskazujemy miejscowość zamieszkania dzieci.

                                                                                                                                                         Życzymy udanego wtorku.

11.05.2020r.

Witamy dzieci oraz rodziców. Razem z panią Dorotką bardzo tęsknimy za naszymi dziećmi, jednak musimy jeszcze troszkę poczekać zanim się spotkamy i razem pobawimy.

Dzisiaj proponuję wprowadzenie nowej literki. Pamiętajcie,żeby w domu powtarzać inne, poznane już litery. Dla wiedzy rodziców- mamy do wprowadzenia jeszcze tylko dwie nowe litery:J,H.

1.Stańcie na przeciw siebie(dwie osoby) . Przypomnijcie sobie proszę ktory to jest kciuk, palec wskazujący, środkowy, serdeczny i mały.W dwójkach na zmianę wysuwajcie przed siebie rękę z wyprostowanym tylko jednym palcem i spróbujcie określić który to palec.Następnie swobodnie poruszjcie się po pokoju, gdy rodzic klaśnie jeden raz-zatrzymujecie się i teraz rodzic określa gdzie:przed dowolnym przedmiotem, za nim i obok niego.

 2. Teraz troszkę gimnastyki;

robimy na podłodze bączki na siedząco dookoła, w lewo i w prawo.

dotykamy różnymi częściami ciała podloża-na przykład stopą dotykamy krzesła, ręką parapetu, łokciem stołu itp.

"waga"-siedzimy na przeciwko siebie, trzymamy się za ręce i wstajemy na zmianę.

3.Spójrzcie jak wygląda litera J:

Z jakich elementów się składa, niech rodzice wskażą Wam litery pisane i  drukowane. 

 

        

 

Proszę razem z rodzicem a później samodzielnie spróbujcie napisać J DRUKOWANE A POTEM PISANE.

 

4.Posłuchajcie wiersza:

"JEDNA KURA PANA JANA

JAJKO ZNIOSŁA DZISIAJ Z RANA

I GDAKAŁA "O MÓJ JANIE!

JAJKO WIELKIE NIESŁYCHANIE".

Prosze niech starsze dzieci postarają się samodzielnie przeczytać wiersz, młodsze z rodziami.

Rozwiążcie zagadkę:

Kura je zniosła, mama przyniosła, ugotowała, dzieciom podała."-JAJKO.

5.Dzisiaj porozmawiamy o glosce J. Poszukajcie proszę w naszym wierszu literek J. Policzcie je. Taraz niech rodzice przeczytają Wam wierszyk. O kim on opowiada? Kto zniósl jajko? O jakiej porze dnia?Do kogo należała kura? Zastanówcie się kto znosi jajka kura czy kogut? Gdzie mieszkają kury i kogut? Wymieńcie chociaż dwa wyrazy z wiersza rozpoczynające się na głoskę J. Jak myślicie Jan to imię pana czy pani. Pamiętajcie imiona piszemy wielką literą.

Postarajcie się kilka razy na glos wypowiedzieć gloskę J. Jak myślicie J jest spólgłoską czy samogłoską? (spółgłoska). Piszemy ją kolorem niebieskim.

6. Jajko-to wyraz czy zdanie? (wyraz) .Pamiętajcie że wyraz jest jeden a zdanie sklada się z kilku wyrazów, jest to dluższa wypowiedź.

Proszę ułóżcie zdanie z wyrazem "JAJKO" i drugie zdanie z wytazem "JANEK". Policzcie ile w Waszym zdaniu było wyrazów.

7. Kochane dzieci poproście rodzicow, aby na jakąś tackę nasypali Wam kaszę lub mąkę i piszcie na niej  literę J. Drukowaną i pisaną.

. PAMIĘTACIE? TAK BAWIMY SIĘ CZĘSTO W PRZEDSZKOLU.

8. Poszukajcie J w Waszych kartach pracy. Starsze dzieci w karcie z okładką miętową a młodsze w różowej.

Dziękujemy i życzymy udanej zabawy.

 

08.05.2020r.

Witamy serdecznie!

Pobawmy się wspólnie:

Zabawa Dokończ zdania.

Rodzic. mówi początek zdania, a dzieci je kończą.

Miejscowość, w której mieszkam, to… Mieszkam… przy ulicy…

Lubię swoją miejscowość, bo… Moje przedszkole znajduje się w… przy ulicy…

Nauka wiersza Ewy Stadtmüller Kim jesteś?

• Słuchanie wiersza.

Czy wiesz, kim jesteś? − To oczywiste! Co ci jest bliskie?

 Znaki ojczyste. Ojczyste barwy − biało – czerwone.

Ojczyste godło − orzeł w koronie.

Ojczyste w hymnie − mazurka dźwięki, no i stolica − miasto syrenki.

I jeszcze Wisła co sobie płynie:

raz na wyżynie, raz na równinie, i mija miasta prześliczne takie… 

Już wiesz, kim jesteś? − Jestem Polakiem.

• Rozmowa na temat wiersza. Zadajmy pytanie: − Co jest bliskie osobie z wiersza?

− Jakie znaki ojczyste? − Co jest jeszcze bliskie?

− Kim jest osoba z wiersza? A wy, kim jesteście?

Karta pracy, cz. 4, s. 27-28.

Czytanie całościowe zdania To mapa Polski. Czytanie samodzielne (6-latki) lub z rodzicem. (5-latki) napisów odszukanych w naklejkach: Wisła, stolica, Bałtyk, Tatry. Naklejanie ich w odpowiednich miejscach na mapie.

Słuchanie fragmentu wiersza Apolinarego Nosalskiego O dwunastu braciach – maj. Gałązka bzu.

Wreszcie się zjawia

maj wystrojony

i bzu przynosi pełne brzemiona.

Przez całe ranki, całe wieczory

gra na fujarce z wierzbowej kory.

Pyanie: − Jak nazywa się nowy miesiąc?

− Jaki miesiąc był przed nim?

-Jaki będzie po nim?

− Gałązki, jakiego krzewu przynosi nam maj?

− Co dzieje się w przyrodzie w maju?

 • Wymienianie przez dzieci nazw wszystkich miesięcy roku – od stycznia do grudnia. Określanie, którym z kolei miesiącem jest maj.

  

Życzymy pięknego dnia

07.05.2020r.

Dzień dobry Sówki!

Rozpocznijmy nasz dzień aktywnie!! Poruszajmy się wspólnie:

Już sporo wiemy na temat regionu w jakim mieszamy, więc wykonajmy kopertę z adresem zamieszkania:)

Wykonanie koperty z adresem. Dla każdego dziecka: rysunek rozłożonej koperty, klej, nożyczki.

Dziecko wycina rysunek rozłożonej koperty; zagina go wzdłuż przerywanych linii i skleja w odpowiednich miejscach. Zapisywanie przy pomocy rodzica/opiekuna. na kopercie adresu zamieszkania podanego przez dziecko.

Karta pracy, cz. 4, s.24- 25,26.

-Rysowanie po liniach od obrazków dzieci do zdjęć miejscowości, w których mieszkają.

-Rysowanie po śladzie drogi babci i dziadka do domu.

-Określanie, co przedstawiają zdjęcia. Odszukanie w naklejkach zdjęć podobnych krajobrazów i naklejenie ich obok odpowiednich zdjęć. Rysowanie takiego samego rysunku po prawej stronie, jaki jest po lewej stronie.

-Określanie, co znajduje się w rogach rysunków.

-Ozdabianie wydrukowanej lub napisanej przez rodzica/opiekuna nazwy swojej miejscowości.

Dla każdego dziecka: wydrukowana /napisana nazwa miejscowości, kredki.

Dziecko ozdabia nazwę według własnego pomysłu.

Wspaniałego dnia

 

06.05.2020r.

Witamy drogie dzieci!

Dziś w dalszym ciągu rozmawiamy o naszym kraju, miejscowościach.

1.Karta pracy, cz. 4, s. 23. Dzieci czytają z rodzicem (lub samodzielnie) nazwy miejscowości. Następnie rysują znak + pod napisami miasto lub wioska, jeżeli dane zdjęcie przedstawia elementy miasta lub wsi. Dzieci kolorują rysunki. 

2.Propozycja zabawy w większym gronie rodzinnym:

Zabawa Domino ruchowe. Dzieci siedzą w kole. Jedno z nich pokazuje dowolny ruch, np. klaśnięcie w dłonie. Drugie, siedzące obok, powtarza ruch i dodaje własny. W ten sposób każdy powtarza gesty, ruchy swojego poprzednika i uzupełnia je własnym.

3.Oglądanie herbu miejscowości, z której pochodzą dzieci. Wyjaśnianie znaczenia herbu. Obrazek herbu miejscowości, w której mieszkają dzieci. Rodzic zwraca uwagę dzieciom, z jakich elementów składa się herb, wyjaśnia, co one oznaczają.

Herb Środy Śląskiej składa się z dwóch części: na jasnym polu widać zielony kiść winorośli z czterema listkami, ponieważ w Środzie dawno temu uprawiano winogrona, a na na drugiej-złotej stronie widać połowę czarnego orła- jest to herb Dolnego Śląska z którego pochodzimy.

Herb-znakrozpoznawczy danej ziemi, miasta

    HERB ŚRODY ŚLĄSKIEJ

HERB DOLNEGO ŚLĄSKA

4.Wykonanie pracy plastycznej – karta pracy, cz. 4, s. 24.

Oglądanie herbów różnych miast. Rysowanie herbu miejscowości dzieci albo jego wmyślenie.

• Samodzielne działanie dzieci: rysowanie wnętrza herbu, wydzieranie z papieru w odpowiednich kolorach małych kawałeczków, naklejanie ich na konturach herbu.

Dla dziecka: papier kolorowy, klej, kredki.

                                                                 Życzymy miłej pracy.Pozdrawiamy dzieci i rodziców. Pani Dorotka i Kasia

05.05.2020r.

Witamy wszystkie dzieci!

Dziś będziemy kontunuować tematykę o naszej miejscowości.

1.Karta pracy, cz.4, str.22

Kolorowanie ramki zdjęcia przypominającego miejscowość dziecka.

2.Pokazanie na mapie Polski gdzie leżą Warmia i Mazury.

 

      

3.Dzieci odczytują napis: Warmia i Mazury. Rodzic mówi: Na Warmii i Mazurach znajduje się ponad dwa tysiące jezior, jest to Kraina Wielkich Jezior. Połączone kanałami jeziora i rzeki tworzą atrakcyjne szlaki turystyczne. Słyną z doskonałych warunków do odpoczynku, żeglowania i łowienia ryb, czyli wędkarstwa.

4.Drogie dzieci spróbujcie namalować farbami obrazek przedstawiający Krainę Wielkich Jezior lub wybrany fragment.

 

 

 

 

04.05.2020r.

Witamy Was serdecznie:)

W tym tygodniu tematem przewodnim będzie : MOJA MIEJSCOWOŚĆ, MÓJ REGION...

-W miarę możliwości, oglądanie obrazków, widokówek, zdjęć, folderów przedstawiających miejscowość, w której mieszkają dzieci. Zdjęcia, obrazki, albumy itp., przedstawiające miejscowość, w której dzieci mieszkają. Dzieci rozpoznają miejsca. Następnie pod kierunkiem .Prowadzą swobodne rozmowy na temat miejsc, w których mieszkają, adresów zamieszkania i adresu przedszkola. Dzieci dzielą nazwy miejscowości na sylaby, różnicując pierwsze i ostatnie głoski. Wypowiadają nazwy miejscowości z różnym natężeniem głosu, intonacją i w różnym tempie. Dzieci układają zdania z nazwą miejscowości, w której mieszkają. Śpiewają je na wymyślone przez siebie melodie

-Zabawa paluszkowa:)

Dzieci: Ja dziesięć palców mam, pokazują obie dłonie z rozłożonymi palcami, na pianinie gram. naśladują grę na pianinie, Ja dwie ręce mam, pokazują dłonie, na bębenku gram. uderzają na przemian dłońmi o uda, Ja dziesięć palców mam pokazują obie dłonie z rozłożonymi palcami, i na trąbce gram. naśladują granie na trąbce, Ja dwie ręce mam pokazują dłonie, i zaklaszczę wam. klaszczą.

Zobaczmy poniżej;

https://www.youtube.com/watch?v=BxU-ZKKbShw

-Słuchanie wiersza Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Małe miasteczko.

• Zabawa z rymowanką – Miejscowość swoją znamy, miejscowość swą kochamy. Dzieci wypowiadają rymowankę cicho, głośno, rytmizują ją prostym, wymyślonym przez nie ruchem (np.: klaskanie, tupanie, podskoki), śpiewają na własną melodię.

• Słuchanie wiersza Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Małe miasteczko. W małym miasteczku nie ma wieżowców, schodów ruchomych ni zoo, lecz drzew tu więcej, kwiatów i ptaków, które śpiewają wesoło. Dokoła rynku stoi rząd domów w siedmiu kolorach tęczy; ruch jest nieduży, spokojnie, miło, czasami pszczoła zabrzęczy.

• Rozmowa na temat wiersza.

 − Jak wygląda małe miasteczko?

− Jakie są plusy mieszkania w małym miasteczku?

• Wskazywanie różnic między miasteczkiem (wsią), a dużym miastem. Napisy: Jakie jest?, Małe miasto (wioska), Duże miasto. 

 

     

 

-Spacer po swojej miejscowości, osiedlu. Zadaniem dzieci na spacerze jest: − oglądanie i porównywanie budynków mieszkalnych, − zwracanie uwagi na budownictwo jedno- i wielorodzinne, − zachęcanie do obserwacji zmian jakie zaszły w najbliższej okolicy, − poznawanie nazw mijanych ulic, − przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i przepisów ruchu drogowego.

Karta pracy, cz. 4, s. 20. Dzieci rysują szlaczki po śladach, a potem – samodzielnie.

Następnie naklejają w ramce widokówki, zdjęcia albo rysują ważne miejsca ze swojej miejscowości.

Rysują po śladzie, bez odrywania kredki od kartki.

• Ćwiczenia twórcze Nowe ulice. Dzieci zamieniają nazwy ulic (swojego osiedla lub miejscowości), na nazwy pochodzące od owoców (np. Cytrynowa, Bananowa) lub słodyczy (np. Czekoladowa, Herbatnikowa)...itd..:)

Miłego dnia!

30.04.2020r.

Dzień dobry:)

Dziś dowiemy się kilku ciekawych rzeczy o naszej ojczyźnie.

Zacznijmy od obejrzenia konturu Polski:

 

Tak wygląda nasz kraj na mapie.

Obejrzyjmy wspólnie film edukacyjny o symbolach narodowych:

2-go Maja obchodzimy Święto Flagi naszego kraju, która jest w barwach biało-czerwonych:

 

A tak wygląda Godło Polski: (biały orzeł w koronie na czerwonym tle);

Posłuchajmy Hymnu Polski:

Nauczmy się wiersza:

 

Władysław Bełza

Kto ty jesteś? Polak mały...

— Kto ty jesteś?
— Polak mały.

— Jaki znak twój?
— Orzeł biały.

— Gdzie ty mieszkasz?
— Między swymi.

— W jakim kraju?
— W polskiej ziemi.

— Czym ta ziemia?
— Mą Ojczyzną.

— Czym zdobyta?
— Krwią i blizną.

— Czy ją kochasz?
— Kocham szczerze.

— A w co wierzysz?
— W Polskę wierzę!

— Coś ty dla niej?
— Wdzięczne dziecię.

— Coś jej winien?
— Oddać życie.

Praca plastyczna-wykonanie flagi Polski dowolną techniką:

Przykłady, pomysły:

 

Życzymy miłej pracy, oraz pogodnej majówki 

Pozdrawiamy 

 

29.04.2020r.

1.Proszę przeczytać dzieciom krótki wierszyk:

Kolory kontenerów wszyscy dobrze znamy, segregujemy śmieci, do nich je wrzucamy: do żółtego butelki, szkło do zielonego, gazety i kartony zawsze do niebieskiego.

2.Rozmowa z dziećmi na temat segregowania śmieci. Proszę rodzice umożliwcie dzieciom wspólną segregację śmieci w domu.

3.Praca plastyczna Segregujemy śmieci.

Dla każdego dziecka: wyprawka, karta 21, klej, nożyczki, kredki.

• Oglądanie rysunków pojemników służących do segregowania śmieci

. • Wycinanie z karty elementów pojemników

. • Kolorowanie pojemników na odpowiednie kolory, w zależności od rodzaju śmieci, jakie należy do nich wrzucać (przedstawione na rysunkach).

• Składanie i sklejanie pojemników zgodnie z instrukcją.

• Wykonanie prac przez dzieci.

 • Porządkowanie miejsc pracy

4.Karta pracy, cz. 4, s. 16. Oglądanie sytuacji przedstawionych na obrazkach. Układanie o nich zadań. Przedstawianie ich za pomocą liczmanów. Rysowanie po śladzie drogi Olka, Ady i dziadka do lasu.

28.04.2020r.

1.Karty pracy, cz. 4, s. 14–15. Oglądanie obrazków. Ocenianie, czy Olek i Ada są przyjaciółmi przyrody. Rysowanie, jak dzieci dbają o przyrodę. Słuchanie nazw roślin chronionych przedstawionych na zdjęciach.

2,Zabawy na świeżym powietrzu

• Zabawy badawcze – Gdzie jest powietrze?

Dla każdego dziecka: balon, słomka do napojów, kubeczek z wodą, paski bibuły zawieszone na nitce.

• Rozmowa na temat powietrza (przypomnienie) – gdzie się znajduje; czy ma kolor, kształt; w jaki sposób można poznać, że znajduje się wokół nas.

• Nadmuchiwanie balonów – obserwowanie ich powiększania się, wypuszczanie powietrza z balonów w kierunku własnych twarzy.

• Wciąganie powietrza do płuc i wydychanie go przez słomkę do napojów do kubeczka z wodą – obserwowanie powstających bąbelków.

• Dmuchanie na paski bibuły zawieszone na nitce.

• Obserwowanie drzew poruszanych wiatrem.

 Powietrza nie można zobaczyć ani powąchać, lecz można poczuć, ale tylko wtedy, gdy porusza się jako wiatr. 

3.Wyjaśnianie słów lasy to płuca Ziemi

Rodzic nawiązuje do wcześniejszej rozmowy, wyjaśnia, że lasy to płuca Ziemi, bo produkują tlen, którym oddychamy, zatrzymują także pył i kurz, oczyszczają powietrze, a drzewa iglaste wydzielają olejki eteryczne.

4.Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 2, s. 74. Opowiadanie o tym, co się dzieje na obrazku. Rysowanie w prawym górnym rogu słoneczka, w lewym górnym rogu – chmurki, w prawym dolnym rogu – żabki, a w lewym dolnym rogu – kwiatka.

27.04.2020r.Dbamy o przyrodę

Dzień dobry! Weekend tak szybko minął,jeszcze nie możemy wrocić do naszego przedszkola i dlatego ZACZYNAMY

 

1.ROSZĘ WYKONAJCIE ZADANIE W KARCIE PRACY CZ.4, STR.12-13.Posluchajcie wiersza A.Widzowskiej "Strażnicy przyrody", pokolorujcie rysunki zwierząt.

Odpowiedzcie na pytania:

co robiły dzieci w lesie

co mówiły zwierzęta o lesie

jak wy zachowujecie się w lesie

2.Porozmawiajcie z rodzicami na temat lasu. Co to jest las, jakiego rodzaju drzewa można tam spotkać, kto mieszka w lesie. Jak należy się w nim zachowywać i dlaczego?

3.Opowieść ruchowa W lesie (według Małgorzaty Markowskiej).

Dzieci wykonują to, o czym opowiada rodzic:

Wyruszamy na wycieczkę do lasu (dzieci maszerują parami dookoła koła). Idziemy po ścieżce. Ścieżka robi się coraz węższa. Idziemy gęsiego – jedno za drugim. Las staje się gęsty – trzeba się schylać, przechodzić pod gałęziami, rozchylać zarośla (wymyślają różne sposoby przedzierania się przez las). Co jakiś czas odpoczywamy. Zatrzymujemy się, nasłuchujemy odgłosów lasu: śpiewu ptaków (wykonują skłony głowy w tył, na boki, skręty), stukania dzięcioła (w przysiadzie, uderzają palcami o ziemię). Idziemy dalej. Widzimy w oddali sarny na polanie (czworakują w różnych kierunkach). Wchodzimy na polanę pełną kwiatów. Biegamy radośnie, podskakujemy. Zmęczeni zabawą, kładziemy się na trawie. Zasypiamy. Las szumi: szu, szu, szu…

4.Proszę z pomocą dorosłych lub samodzielnie przegłoskujcie wyraz :las, ile jest głosek, wskażcie pierwsza, ostatnią i środkową głoskę. Napiszcie wyraz las na kartce wskażcie ile jest w nim spółgłosek a ile samogłosek?

5.Budowa drzewa

Określcie, które części rośliny rosną pod ziemią, a które nad nią.

 

 

 

24.04.2020r.

Witamy dzieciaczki!

1. Rozmowa z dziećmi na temat wiosennych prac na wsi.

 Karta pracy, cz. 4, s. 10. Oglądanie  zdjęć przedstawiającymi prace na wsi. Określanie, co to za prace. Rysowanie w każdym kolejnym polu o jedną łopatę więcej niż w poprzednim.

Pole Na polach rozpoczęły się prace: orka, bronowanie kultywatorami gleby oraz jej wałowanie, a następnie siew i sadzenie roślin. − Dawniej nie było traktorów. Co wykorzystywano do prac polowych? − Co robią ludzie w ogródkach? Co jest im potrzebne do pracy?

Sad W sadzie wiosną (w marcu) właściciele przycinają gałęzie drzew i krzewów, opryskują drzewa, bielą wapnem ich pnie. − Dlaczego są wykonywane takie prace?

Zwierzęta wiejskie Rolnicy przez cały rok codziennie muszą dbać o zwierzęta. Np. krowy muszą być dojone kilka razy dziennie. − Czy praca rolnika jest łatwa?

 

2.Oglądanie obrazków narzędzi ogrodniczych.

Obrazki narzędzi ogrodniczych. Dzieci oglądają obrazki narzędzi ogrodniczych: grabi, wideł, łopaty, motyki, sekatora, konewki. Dzielą ich nazwy na sylaby (5-latki) i, wybranych, na głoski (6-latki). (Nie dzielimy na głoski nazw: konewka, widły, grabie). Określają, do czego służą kolejne narzędzia.

 Karta pracy, cz. 4, s. 11. Rysowanie narzędzi ogrodniczych po śladach. Czytanie z rodzicem lub samodzielnie ich nazw. Łączenie rysunków z nazwami. Rysowanie w każdym kolejnym polu o jedne grabie mniej niż w poprzednim.

 

23.04.2020r.

Witamy kochane Sówki!

Na początek pośłuchajmy odgłosy zwierząt podwórkowych:);

-Zapoznanie z wybranymi popularnymi przysłowiami, których bohaterami są zwierzęta; wyjaśnienie ich znaczenia.

Gdyby kózka nie skakała, toby nóżki nie złamała.

Zapomniał wół, jak cielęciem był. Koń ma cztery nogi i tak się potyka.

Pasuje jak wół do karety.

Nie kupuj kota w worku.

Rytmizowanie wybranego przysłowia; ilustrowanie go ruchem według pomysłów dzieci:)

Karta pracy, cz. 4, s. 9.

Oglądanie obrazka, odszukiwanie na nim śladów zwierząt. Łączenie obrazków zwierząt z ich śladami.

Czytanie nazw zwierząt. Naklejanie zdjęć zwierząt w odpowiednich miejscach.

Zabawa Co to za zwierzę?

Określanie przez dziecko cech danego zwierzęcia, bez podawania jego nazw:

Np. To zwierzę ma białe pióra, długą szyję i woła: Gę, gę. (gęś)

To zwierzę pilnuje podwórka i mieszka w budzie. (pies) 

Kolorowanka wodna – Kura i kurczątka.

Dla dziecka: wyprawka, kolorowanka wodna Kura i kurczątka, pędzelek, kubeczek z wodą.

Pobawmy się w zgadywanie:);

https://miastodzieci.pl/zagadki/zagadki-dla-dzieci-o-zwierzetach-gospodarskich/

Dobrej zabawy

22.04.2020r.

Dzień dobry:)

Przeczytajmy razem!:

-Ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza Teresy Fiutowskiej ,,Podwórkowa awantura".

Kura gdacze, kaczka kwacze – goni kurę mokrą raczej.

Gęś też syczy, kogut pieje. Gwałtu! Rety! Co się dzieje?

Ryczy krowa, świnia kwiczy, a indyk się rozindyczył.

Kot mysz goni, głośno miauczy. – Dość awantur! Już wystarczy!

Tak pies Burek głośno szczeka i już słychać go z daleka.

Koza meczy: mee, mee, mee… – Czego psisko mądrzy się?

Dla ochłody – wiadro wody poleją na głowy, brody! Wyszły z mody awantury!

A sio, gęsi, a sio, kury! – Powiedziała, co wiedziała, białą brodą pokiwała, pochyliła nisko rogi. – Cisza! Spokój!

Zejść mi z drogi! Awantura się skończyła, bo ta koza groźna była.

Próba wyjaśnienia niezrozumiałych zwrotów oraz zadanie  pytania:

− Które zwierzęta brały udział w podwórkowej awanturze?

− Jakie zwierzę próbowało je uspokoić?

- W jaki sposób to zrobiło?

Karta pracy, cz. 4, s. 7-8

Olek i Ada zastanawiają się, która tasiemka jest dłuższa. Zastanówcie się, jak to sprawdzić. Kolorowanie tasiemek. Kończenie rysowania kurcząt według wzoru. Kolorowanie trzeciego kurczęcia, licząc od prawej strony.

Kolorowanie tak samo puzzli ze zdjęciami dorosłych zwierząt i ich dzieci. Nazywanie mam i ich dzieci. Czytanie całościowe nazw zwierząt przedstawionych na zdjęciach (5-latki) lub samodzielne (6-latki). Naklejanie ich zdjęć w odpowiednich miejscach

• Zabawa bieżna Jaskółki -spróbujmy rozłożyć szeroko ręce i naśladować lot jaskółki, jak się zmęczymy niech krzesło stanie się naszym gniazdem w którym siadamy i odpoczywamy.

Na koniec obejrzyjmy przygody Margolci i Misia o Jaskólce i deszczu;) Pogodnego dnia

 

21.04.2020.Wiosna na wsi

1. Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby" Uparty kogut".

Wyjaśnienie znaczenia słowa uparty. Rodzic pyta: − Kogo nazywamy upartym? − Czy zwierzęta też mogą być uparte? − Czy znacie takie zwierzęta? • Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Uparty kogut. Książka (s. 62–65) dla

dziecka.

Dzieci słuchają opowiadania, oglądają ilustracje.

Rodzina Ady i Olka wybrała się do cioci na wieś. Wszyscy byli zachwyceni celem podróży. Tylko mama wydawała się trochę zakłopotana i lekko zaniepokojona. – Nie pamiętam, kiedy ostatnio byłam na wsi. Chyba bardzo dawno temu. Czy będą tam wszystkie wiejskie zwierzęta? – wypytywała tatę. – Oczywiście, jak to w gospodarstwie. Będą krowy i cielęta. Świnie i prosięta. A zamiast koni i źrebiąt – dwa traktory. Traktorów chyba się nie obawiasz? – spytał żartem tata. Mama tylko się uśmiechnęła. – Oczywiście. Nawet rogaty baran mnie nie wystraszy. Jestem supermamą. – Będą też kury, gęsi, kaczki, indyczki. Zgroza – ciągnął tata żartobliwym tonem. Samochód wjechał na podwórko. Ada i Olek pierwsi przywitali się z ciocią i wujkiem i natychmiast zaczęli się rozglądać za zwierzętami. – Lola ma szczeniaki! Mogę się z nimi pobawić? – spytał Olek i już był przy kudłatej kundelce i czwórce jej szczeniąt. Ada nie mogła do niego dołączyć, ponieważ ma uczulenie na sierść. Wybrała się więc na spacer po podwórku. – Ko, ko, gę, gę, kwa, kwa – witały ją kury i kurczęta, gęsi i gąsięta, kaczki i kaczęta. Ada z powagą odpowiadała im: „dzień dobry”, „witam państwa”, „przybijemy piątkę?”. – Ojej, jaka piękna kózka! – Ada usłyszała zachwycony głos mamy. – To koźlątko. Ma zaledwie kilka dni – powiedział wujek. – Prześliczny maluszek – stwierdziła z podziwem mama. Koźlątko nie poświęciło mamie uwagi, za to kury podniosły wielki krzyk na jej widok. Obgdakały ją z każdej strony... i sobie poszły. Został jedynie kogut. Wbił wzrok w barwną sukienkę mamy w duże czerwone koła i patrzył jak zauroczony. – Lubi czerwony kolor – stwierdziła z zadowoleniem mama. – Hm, obawiam się, że wręcz przeciwnie – powiedział tata. Kogut nastroszył pióra i nieprzyjaźnie zatrzepotał skrzydłami. – Nie przepada za czerwonym. Kiedyś wskoczył mi na głowę, bo byłam w czerwonym kapeluszu – powiedziała ciocia. – Ale to zdarzyło się tylko raz – dodała uspokajająco. Po chwili wszyscy z wyjątkiem mamy zapomnieli o kogucie. Uparte ptaszysko nie odstępowało jej na krok. – Idź sobie – odpędzała go, jednak kolor czerwony na sukience przyciągał uparciucha jak magnes. – Nie bój się, mamo – Ada dodała mamie otuchy. – Dam sobie radę. – Mama bohatersko przeszła między kaczkami, kurami, minęła nawet gąsiora, ale gdy spojrzała za siebie, ponownie ogarnął ją niepokój. Kogut wciąż był tuż-tuż i wojowniczo stroszył pióra. – Bywa uparty jak oślątko – westchnęła ciocia. – Wracaj do kurnika, uparciuchu. – No właśnie! – powiedziała stanowczo mama. 150 Obie, mama i ciocia, weszły do domu. Niezadowolony kogut grzebnął pazurem i wrócił do kurnika. Tymczasem tata z wujkiem założyli na głowy kapelusze z siatką na twarz i poszli zajrzeć do uli w sadzie. Ada unikała pszczół od czasu, gdy minionego lata została użądlona w stopę. Wolała przechadzać się pośród żółtych kaczuszek, które nie żądlą i są mięciutkie. Nawet nie zauważyła upływu czasu. Zbliżała się właśnie pora dojenia krów, więc ciocia poszła przygotować dojarki. Olek wciąż bawił się ze szczeniętami, a tata i wujek zapomnieli o wszystkim, tak bardzo zajęli się sprawdzaniem pszczelich uli. Znudzona mama postanowiła do nich dołączyć. Jednak żeby dotrzeć do furtki prowadzącej do sadu, musiałaby przejść obok kurnika. Co będzie, jeśli kogut ją zobaczy? Wolała tego uniknąć. Postanowiła przechytrzyć nieprzyjaznego ptaka i przedostać się do sadu przez płot. Jakież było zdziwienie Ady, gdy zobaczyła mamę wspinającą się na ogrodzenie. Pokonanie płotu, kiedy ma się na sobie odświętną sukienkę, nie jest łatwe, jednak mamie się to udało. Co prawda w rajstopach poleciało oczko, a sukienkę lekko rozdarła, ale kto by się tym przejmował. – Oczko ci ucieka, łap je! – zażartował tata na widok żony. – To nic takiego. Wykiwałam koguta – powiedziała szeptem, zadowolona z siebie mama. Chwilę później Ada zobaczyła koguta, który bez trudu przefrunął nad płotem i wylądował w sadzie.

2. Rozmowa na temat opowiadania:

− Czy mama Olka i Ady była wcześniej na wsi?

− Z kim bawił się Olek?

− Co robiła Ada?

− Jaki ptak zainteresował się mamą? Dlaczego?

− Czym zajęli się tata z wujkiem?

− Jak mama przechytrzyła koguta? Czy jej się to naprawdę udało?

Chętne dzieci mogą przeczytać tekst w książce- str.62-65 lub znależć przykładowe literki wskazane przez rodzica.

3.Karty pracy, cz. 4, s. 4,5,6.

4.Proszę, aby rodzice razem z dziećmi pooglądali w internecie obrazki zwierząt mieszkających na wsi i wymienili  ich nazwy.

− kogut, kwoka, kurczątko

− krowa, byk, cielątko 

− klacz, ogier, źrebak 

− kaczor, kaczka, kaczątko 

− baran, owca, jagnię

 − kozioł, koza, koźlątko

− knur, locha, prosię 

Pozdrawiamy Pani Kasia i Dorotka

 

 

20.04.2020

Dzisiaj poznamy nową literkę. Jesteście ciekawi jaką-to zaczynamy.

1.Rodzic pisze na kartce litery F:drukowane i pisane. Proszę drodzy rodzice przypomnijcie dzieciom kiedy używamy wielkiej litery F. Z jakich elementów skłąda się ta literka? Poproście dzieci, aby napisały literkę po wzorze przygotowanym przez dorosłych.

Głoska f jest spółgłoską i oznaczamy ją na niebiesko.

2.Dziecko wymienia wyrazy rozpoczynające się na głoskę F. A może dzieci znają jakiś wyraz, w którym F występuje w środku lub na końcu?

3.Rozwiążcie zagadkę:"Szare, grube, wąsate, w futrze zimą i latem. Lubią mroźną pogodę, łowią ryby pod lodem" (FOKI)

Foki pomimo tego, że żyją w wodzie jak ryby-są ssakami. Czy pamiętacie co znaczy słowo "SSAK"? Czy znacie inne zwierzęta, które są ssakami?

4.Wymówcie slowo "FOKI", teraz zamiencie F na L. Jaki wyraz powstanie?(LOKI), Teraz zamiencie F na S. Jaki wyraz powstanie? (SOKI),teraz F na B (BOKI)

5.Budowanie schematu słowa foki. Białe kartoniki dla każdego dziecka. Dzieci układają tyle kartoników, ile sylab słyszą w słowie foki – rozsuwają kartoniki i wymieniają głośno sylaby.

Następnie układają tyle kartoników, ile głosek słychać w słowie foki, wymawiają głoski głośno, dotykając kolejno kartoników.

Kartoniki wycinamy z białej, czerwonej i niebieskiej kartki.

6.Budowanie modeli słów:farby, Franek. Czerwone kartoniki i niebieskie kartoniki dla każdego dziecka. Dzieci głośno dzielą na głoski słowa: farby, Franek. Wypowiadają głoskę f: długo: fffyyyy… krótko: f, f, f, f

7.Karta pracy z literkami, w której szukamy naszej litery F.

                                                                                                                                                             Życzymy udanego dnia 

 

 

17.04.2020r.

Wiamy sedecznie !

Dzisiejszy dzień rozpoczniemy od odrobiny relaksu:) 

włączmy cichutko fragment ►podany poniżej i odczytajmy co robimy: 

https://www.youtube.com/watch?v=UEWkptDfE48

Budujemy  gniazdo z koców i poduszek.Siadamy w gnieździe. Kochane dzieci wyobraźcie sobie, że jesteście pisklętami. Przy nagraniu spokojnej melodii opowiadamy dziecku, co się zdarzyło...

. – Nasze przytulne, ciepłe gniazdo jest bardzo wysoko na drzewie i wiatr kołysze nim delikatnie. W gnieździe mieszkają mama bocianowa i małe bocianie pisklęta. Wiatr dmie coraz mocniej. Nagle gniazdo się przewraca, a wy, małe pisklęta, musicie rozłożyć skrzydełka i machać nimi, aby nie spaść na ziemię. Rozłóżcie szeroko ramiona i latajcie po sali, mówiąc: kle, kle, kle… dopóki nie naprawię gniazda i z powrotem was do niego nie przyprowadzę. kontynuujemy opowieść: – Teraz znów siedzimy w naszym ciepłym gniazdku i łagodnie się kołyszemy. Ojej, nadchodzi burza! Nagle nasze gniazdo znów się przewraca. Rozłóżcie skrzydełka i latajcie po sali, powtarzając przy tym: kle, kle, kle… Mocno poruszajcie swoimi skrzydełkami, aby stały się silne. Chcę naprawić gniazdo i zanieść do niego wszystkie pisklęta. Teraz znowu możemy wszyscy razem siedzieć w ciepłym domku. Widzę, że moje małe bocianki umieją już latać… Rozwińcie swoje skrzydełka, pofruńcie i przylećcie teraz do gniazda same.

Karta pracy, cz. 3, s. 67-68,69

Oglądanie zdjęć. Dotykanie ich i mówienie nazw ptaków.

Kończenie podanego rytmu – naklejanie odpowiednich zdjęć ptaków, odszukanych wśród naklejek.

Łączenie pierwszych głosek z nazw obrazków. Podawanie nazwy ptaka, która powstała

Czytanie nazw ptaków z pierwszego rzędu. Odszukanie w drugim i w trzecim rzędzie takich samych wyrazów.

Kolorowanie ich tak samo jak tych we wzorze.

Rysowanie po śladach linii – od zdjęć dorosłych ptaków do ich potomstwa.

Nazywanie ptaków. Oglądanie piór wybranych ptaków – bociana, wilgi, kukułki, czajki.

 Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Sąsiad szpak.

• Zapoznanie z wyglądem szpaka. Duże zdjęcie/obrazek szpaka.

Dzieci wskazują na zdjęciu części ciała świadczące o tym, że szpak to ptak.

Omawiają wygląd szpaka (pióra mieniące się kolorami tęczy, z brązowymi kreskami). Szpaki są przedsiębiorcze, ciekawskie, towarzyskie. Wszystko robią szybko i zdecydowanie. W gniazdach mają zioła, które chronią je przed pasożytami. Śpiewając, wydobywają różne dźwięki, najczęściej te zasłyszane, np. dźwięki klaksonów samochodów. Każdy z nich ma swoją charakterystyczną pieśń. Zjadają dżdżownice, mrówki i różne robaki z ziemi, spod kamieni. Lubią też dojrzałe owoce, np. czereśnie.

Olek, Ada i rodzice przyjechali do dziadków w odwiedziny i zostali na cały weekend. Ada była zachwycona. Dostała nowy dzwonek do roweru w kształcie rumianego jabłuszka i musiała go wypróbować. Natychmiast! Jeździła dookoła ogrodu dziadków i dzwoniła zawzięcie. Sprawiało jej to ogromną radość. Wprawdzie rodzina zatykała uszy, ale co tam. Wreszcie Olek nie wytrzymał. – Na kogo dzwonisz? – spytał. – Na przechodniów. Ostrzegam ich, że jadę – odpowiedziała rozpromieniona Ada. – Ja nie mogę! Tu nie ma żadnych przechodniów – wykrzyknął ogłuszony Olek. Ada wzruszyła ramionami, jednak wreszcie przestała dzwonić. – Jak dobrze – westchnęli dziadkowie, rodzice i cztery ogrodowe myszy. – Cisza, aż dzwoni w uszach – roześmiał się dziadek. – Teraz mogę przedstawić wam nowego sąsiada. – Zaprowadził Adę i Olka w odległą część ogrodu. Tu, na pniu wysokiej brzozy, powiesił kilka dni wcześniej budkę lęgową dla ptaków. – Zachowajcie ciszę. Wkrótce go zobaczycie – szepnął. Już po chwili dzieci zauważyły nadlatującego od strony sadu ptaszka. Krótki prostokątny ogon sprawiał, że w locie wyglądał jak czteroramienna gwiazda. Usiadł na gałęzi brzozy, ale z daleka od budki. Dzieci mogły mu się przyjrzeć uważnie. Czarne skrzydła mieniły się w wiosennym słońcu zielenią i fioletem. W ostro zakończonym dziobie trzymał źdźbło zeschłej trawy. Rozglądał się na wszystkie strony. Olek i Ada aż wstrzymali oddechy, aby go nie spłoszyć. Ptak upewnił się, że nic mu nie grozi, i przefrunął do budki. – Rozpoznaliście tego pana? – spytał dziadek. – Pewnie. To pan szpak – odpowiedział bez wahania Olek. – Pani szpak też osiedli się w budce? – spytała Ada. – Oczywiście. Pan szpak wije gniazdo dla pani szpakowej i dla małych szpaczków. – Będziesz miał bardzo dużo sąsiadów, dziadku – zauważył z uśmiechem Olek. – Zdaje się, że będą podobnie hałaśliwi jak Ada i jej dzwonek – szepnęła mama, która dołączyła do obserwatorów pracowitego szpaczka. 124 – Szpet-szpet – zaśpiewał szpak i pomknął szukać materiałów na gniazdo. Wracał do budki wielokrotnie, przynosił pióra, korę, suche liście, mech, trawę. – Stara się – zauważyła Ada. Na to szpak zaskrzypiał jak stare deski w podłodze i jeszcze dodał: – Kuku, kuku! Olek i Ada zrobili wielkie oczy. Ze zdziwienia, naturalnie. Czyżby pan szpak stracił rozum? – Zapomnieliście, że szpaki potrafią naśladować różne głosy – przypomniał im dziadek, ubawiony zaskoczonymi minami wnucząt. Następnego dnia o świcie Ada zerwała się z łóżka z głośnym krzykiem: – Kradną mój rower! Wypadła na podwórko w rozpiętej kurtce zarzuconej na piżamę. Za nią wyskoczyli dziadkowie, rodzice i Olek. Wszystkich obudził wyjątkowo głośny dźwięk dzwonka, który zdobił rower Ady. Jakież było ich zaskoczenie, kiedy odkryli, że rower stoi bezpieczny w komórce, a jego dzwonek... milczy. Gdy przetarli zaspane oczy, zobaczyli na gałęzi topoli przy oknie pokoju, w którym spała Ada, pana szpaka. Nowy sąsiad dziadka naśladował dźwięk dzwonka niczym najzdolniejszy artysta. Zdziwił się na widok rodziny w komplecie. – Miau – miauknął jak kot i odleciał. – „Miau”, czy to po ptasiemu dzień dobry? – zastanawiała się babcia. Ada pomyślała, że to coś mniej przyjemnego. – Przepraszam, panie szpaku – szepnęła w stronę budki. Jak myślicie, dlaczego Ada przeprosiła szpaczka?

• Rozmowa na temat opowiadania.

− Dlaczego Ada jeździła na rowerze i dzwoniła?

− Kogo przedstawiał dziadek Olkowi i Adzie?

− Gdzie założył gniazdo szpak?

− Jakie odgłosy naśladował szpak?

− Dlaczego Ada myślała, że kradną jej rower?

− Kto głośno naśladował dźwięk dzwonka?

− Jakim dźwiękiem pożegnał szpak rodzinę?

 • Podawanie zdrobnień i zgrubień do słowa szpak. szpak – szpaczek, szpakunio… szpak – szpaczysko…

• Podawanie przykładów czynności, jakie może wykonywać szpak. Dziecko podaje przykłady czynności. . Np. śpiewa, je, kąpie się (w sadzawce), karmi młode, fruwa, dziobie, buduje gniazdo…

Pozdrawiamy!

16.04.2020r.

Dzień dobry kochani

Ćwiczenia separacji ruchów(ćwiczenia ruchowo-koordynacyjne):

 

Separacja ruchów polega na wprowadzeniu wybranej części ciała w ruch, w sposób niezależny od ruchów innych części ciała.

• Niezależność ruchów rąk tułowia: prawa ręka poziomo w bok, lewa – pionowo w górę, prawa ręka poziomo w przód, lewa – pionowo w górę, prawa ręka poziomo w przód, lewa – pod kątem w górę, prawa ręka pod kątem w górę, lewa – pod kątem w dół.

• Rozdzielanie ruchów dłoni i palców: zaciskanie prawej dłoni przy jednoczesnym rozchylaniu lewej, uderzanie czubkami palców obydwu dłoni o blat stołu, na zmianę: wewnętrzną stroną dłoni i zewnętrzną stroną dłoni.

• Rozdzielanie ruchów palców: zaciśnięcie pięści wokół kciuka, unoszenie po jednym placu dłoni opartej palcami o stół.

Karta pracy, cz. 3, s. 65.

-Wskazywanie na rysunkach: słowika, wróbla, jaskółki, bociana.

-Kolorowanie rysunków ptaków, które powracają do Polski wiosną.

-Nazywanie ptaków przedstawionych na zdjęciach.

-Rysowanie po śladach ramek zdjęć.

Praca plastyczna Wesoła wilga.

Dla  dziecka: wyprawka, karta 18, klej, nożyczki, kredki.

• Wycinanie z karty rysunku wilgi.

• Kolorowanie rysunku według wzoru (fotografia).

• Nacinanie obrazka w zaznaczonych miejscach i składanie go według instrukcji.

• Sklejanie głowy. 

• Porządkowanie miejsc pracy.

Miłego słonecznego dnia

 

15.04.2020r.

Dzień dobry! Dziś za oknem zimno, szaro i nieprzyjemnie. Dlatego proponujemy naszym kochanym dzieciom,aby zostaly w domu i pobawiły się z rodzeństwem lub rodzicami.

1.Zabawa twórcza – Ptaki z figur.

Klocki w kształcie figur geometrycznych dla każdego dziecka. Dzieci układają z klocków w kształcie figur geometrycznych wymyślone przez siebie ptaki. Jeżeli nie mamy w domu takich klocków, proponuję powycinać figury z bloku technicznego. Dzieci przeliczają, ile klocków z kształcie danych figur zostało użytych.

2. Karta pracy, cz. 3, s. 63. Opowiadanie historyjki o wildze. Rysowanie po śladzie drogi kukułki do gniazda wilgi. Odpowiadanie na pytanie o gniazdo kukułki.

3.Ćwiczenia gimnastyczne –  Rozwijanie świadomości własnego ciała.

• Wirujący bączek – dzieci ślizgają się w kółko na brzuchu, a następnie na plecach.

• Chowamy się – w siadzie, przyciągają kolana do głowy, chowają głowy; rozprostowują się do pozycji leżącej.

• Gorąca podłoga – biegają z wysokim unoszeniem kolan.

• Na szczudłach – chodzą na sztywnych nogach. • Ugniatamy podłogę – w leżeniu na plecach, wciskają wszystkie części ciała w podłogę. Zdobywanie pewności siebie i poczucia bezpieczeństwa w otoczeniu.

. • Pogoń na kolanach – dzieci dobierają się parami, jedno ucieka na kolanach, a drugie je goni. Przy powtórzeniu zabawy następuje zmiana ról.

 • Przesuwamy partnera – jedno dziecko z pary leży przodem, drugie – poprzez chwycenie go za nadgarstki – stara się je przesunąć; potem zamieniają się miejscami.

• Dzieci w leżeniu tyłem; jedno dziecko z pary chwyta partnera za kostki nóg i stara się go przesunąć; potem zamieniają się miejscami.

• Prowadzimy niewidomego – jedno dziecko zamyka oczy, drugie staje zwrócone twarzą do niego i podaje mu ręce; prowadzi dziecko z zamkniętymi oczami w różnych kierunkach, a ono się temu poddaje. Potem zamieniają się rolami.

• Przekładamy naleśnik – jedno dziecko w leżeniu na brzuchu, przylega do podłoża; partner próbuje przewrócić je na drugą stronę; potem zamieniają się miejscami. 

4.Karta pracy, cz. 3, s. 64. Kolorowanie rysunku czajki według wzoru. Czytanie z N. (lub samodzielnie) nazw części ciała czajki. Rysowanie jajek w każdym polu tak, żeby wszędzie było ich po dziesięć.

                                                                                                                                                           Życzymy milego dnia

 

 

14.04.2020r.

Witamy serdecznie drogie Sówki po świętach!

     

Tak wspaniale się przygotowywał do świętowania nasz Jasiu oraz Dominik:) Pozdrawiamy!

Tematem przewodnim tego tygodnia będą Wiosenne powroty.

Posłuchajmy piosenki  przybyciu do nas Wiosny:)

https://www.youtube.com/watch?v=KnSdnn56cxs

oraz wywiadu z Panem Bocianem;):

https://www.youtube.com/watch?v=PMUUm7Xx-Fw

 

Wszyscy ludzie się radują, gdy bociany przylatują.

Niosą dobrą nam nowinę, koniec z mrozem, koniec z zimą.

Z ciepłych krajów powracają, lecz przed zimą uciekają. Za rok znów będą z nami by się zająć swymi pisklętami.

 

Zabawa ruchowa:

Ćwiczenia ruchowo-graficzne

– Krople deszczu. Dziecko kreślą kształt kropli deszczu w powietrzu raz prawą, raz lewą dłonią, a potem robi to samo na dywanie.

• Zabawa Uciekaj! Pada deszcz. Dziecko spaceruje. Na hasło: Deszcz, uciekają w wyznaczone miejsce .

Wiosna to czas kiedy wracają do nas ptaki. Przeczytajmy opowiadanie:

Słuchanie opowiadania Hanny Zdzitowieckiej Gdzie budować gniazdo?

– Nie ma to jak głęboka dziupla! Trudno o lepsze i bezpieczniejsze mieszkanie dla dzieci – powiedział dzięcioł. – Kto to widział, żeby chować dzieci w mroku, bez odrobiny słońca – oburzył się skowronek. – O, nie! Gniazdko powinno być usłane na ziemi, w bruździe, pomiędzy zielonym, młodym zbożem. Tu dzieci znajdą od razu pożywienie, tu skryją się w gąszczu… – Gniazdo nie może być zrobione z kilku trawek. Powinno być ulepione porządnie z gliny, pod okapem, żeby deszcz dzieci nie zmoczył. O, na przykład nad wrotami stajni czy obory – świergotała jaskółka. – Sit, sit – powiedział cichutko remiz. – Nie zgadzam się z wami. Gniazdko w dziupli? Na ziemi? Z twardej gliny i przylepione na ścianie? O, nie! Spójrzcie na moje gniazdko utkane z najdelikatniejszych puchów i zawieszone na wiotkich gałązkach nad wodą! Najlżejszy wiaterek buja nim jak kołyską... – Ćwirk! Nie rozumiem waszych kłótni – zaćwierkał stary wróbel. – Ten uważa, że najbezpieczniej w dziupli, tamtemu w bruździe łatwo szukać ukrytych w ziemi owadów. Ba, są nawet ptaki budujące gniazda tylko w norkach, w ziemi albo wprost na wodzie… Ja tam nie jestem wybredny w wyborze miejsca na gniazdo. Miałem już ich wiele w swoim życiu. Jedno zbudowałem ze słomy na starej lipie, drugie – pod rynną, trzecie... hm... trzecie po prostu zająłem jaskółkom, a czwarte – szpakom. Owszem, dobrze się czułem w ich budce, tylko mnie stamtąd wyproszono dość niegrzecznie. Obraziłem się więc i teraz mieszkam kątem u bociana. W gałęziach, które poznosił na gniazdo, miejsca mam dosyć, a oboje bocianostwo nie żałują mi tego kącika.

• Rozmowa na temat opowiadania. − Które ptaki rozmawiały o gniazdach?

− Jakie gniazdo zachwalał dzięcioł, a jakie skowronek?

− Jakie gniazdo zachwalała jaskółka, a jakie remiz?

− Co powiedział wróbel na temat gniazd?

− Z czego ptaki robią gniazda?

• Karta pracy, cz. 3, s. 62. Słuchanie nazw ptaków, oglądanie.

Wizualizacja – Jestem bocianem.

Dziecko naśladuje ruchem i głosem bociana: Bocian chodzi powoli po łące, czasem dotknie czegoś dziobem. Następnie zatrzymuje się, staje na jednej nodze i wypatruje. Czatując, czasem porusza dziobem, piórami, zaklekoce głośno. Myśli: „Nie ma nic smacznego, są tylko żaby, a jednak lepszy rydz niż nic” i łapie żaby. Potem odlatuje do swojego starego gniazda, które ma od lat.

• Słuchanie fragmentu wiersza Apolinarego Nosalskiego O dwunastu braciach – kwiecień.

Kwiecień nie czeka, bardzo się spieszy,

aby na drzewach listki rozwiesić,

pierwsze warzywa zasiać w ogrodzie,

po czym z uśmiechem od nas odchodzi.

 − O jakim miesiącu jest wiersz? Co robi kwiecień? − Wymieńcie nazwy wszystkich miesięcy.

 

 

10.04.2020r.

Dzień dobry:)

Dziś pół-żartem, pół-serio o zwyczaju Śmigusa-Dyngusa:))

Tradycja lanego poniedziałku: https://www.youtube.com/watch?v=MXr5pWMtKqc

• Karta pracy, cz. 3, s. 78-80.

Wypowiadanie się dzieci na temat: Jakie zwyczaje kojarzą się wam ze świętami? Wypowiedzi dzieci; zwracanie uwagi, na czym polega śmigus-dyngus i w jaki sposób tradycja ta jest kultywowana w miastach i na wsiach. Uświadomienie konsekwencji przesadnego oblewania się wodą oraz robienia tego w nieodpowiednich miejscach. 

• Słuchanie wiersza Władysława Broniewskiego Śmigus.

Śmigus! Dyngus! Na uciechę z kubła wodę lej ze śmiechem!

Jak nie kubła, to ze dzbana, śmigus-dyngus dziś od rana!

Staropolski to obyczaj, żebyś wiedział i nie krzyczał,

gdy w Wielkanoc, w drugie święto, będziesz kurtkę miała zmokniętą.

• Rozmowa na temat wiersza. − Co to jest śmigus-dyngus? − Co to znaczy staropolski obyczaj? − Kiedy obchodzi się śmigus-dyngus?

• Wyjaśnienie, jak rozumiany był ten zwyczaj dawniej. Kiedyś były to dwa różne obyczaje wielkanocne. Jednym z nich był dyngus, który polegał na tym, że młodzież chodziła po domach i zbierała datki w postaci jajek, wędlin, ciast itp. Śmigus natomiast miał odmienny charakter i polegał na uderzeniu na szczęście rózgą wierzbową z baziami. Rózga ta była wcześniej święcona w Niedzielę Palmową.

DROGIE DZIECI, DRODZY RODZICE!

życzymy Wam zdrowych i spokojnych zbliżających się Świąt Wielkanocnych i oczywiście mokrego Śmigusa-Dyngusa:)

 

 

09.04

Dzieńdobry dzieci!

Dzisiaj wracamy do tematu głównego , czyli zbliżających się Świąt.

1.Proszę pobawcie się w szukanie ugotowanego jajka. Zabawę mozecie przeprowadzić w domu lub na świeżym powietrzu.

Jajko ugotowane na twardo. Dziecko szuka jajka ugotowanego na twardo, które zostało ukryte. Inne, wybrane dziecko lubrodzic naprowadza szukającego na ukryty przedmiot, stosując określenia: ciepło, cieplej, najcieplej, gorąco, zimno, zimno, najzimniej.

2.Karta pracy cz.3,str.76

3.Zabawy badawcze – Wokół jajka.

• Zabawa badawcza – Poznajemy budowę jajka.

Jajka: kurze, przepiórcze, strusie, dwa takie same jajka – z tym, że jedno jest ugotowane, a drugie – surowe. Dzieci oglądają jajka w internecie. (jajka: kurze, przepiórcze, strusie lub ich obrazki), porównują ich wielkość i kolorystykę, wypowiadają się na temat ich kształtu; podają przykłady zwierząt, które wykluwają się z jajek.

Rodzic rozbija przed dziećmi jajko, dzieci oglądają jego zawartość; nazywają poszczególne części składowe: skorupka, białko, żółtko.Rodzic zwraca uwagę na zarodek i wyjaśnia dzieciom, że kurczątka wykluwają się z jajek, w których są zarodki.

 Pokazujemy dzieciom dwa jednakowe jajka. Prosi, aby się zastanowiły, po czym można poznać, że jedno z nich jest surowe, a drugie gotowane. Dzieci podają swoje propozycje. Następnie rodzic wprawia w ruch obrotowy oba jajka. Dzieci obserwują ich ruchy i określają, które z nich kręci się szybciej. Rozbijają jajko i sprawdzają, czy miały rację. Jajko surowe obraca się tylko przez chwilę, a potem się zatrzymuje. Powodem jest jego płynny środek, który porusza się wewnątrz skorupki w różne strony, co hamuje szybkie poruszanie się jajka.

• Zabawa badawcza – Jajka i woda. Jajka surowe, jajka ugortwane, szklane naczynia, sól, łyżka. • Dzieci badają zachowanie w wodzie jajka surowego i jajka ugotowanego – wkładają je kolejno do przezroczystego naczynia z wodą. Obserwują ich zachowanie. • Do wody w przezroczystym naczyniu wkładają surowe jajko i dosypują stopniowo sól (około 10–12 łyżek soli). Obserwują, co dzieje się z jajkiem.

• Poznanie ciekawostek na temat pisanek. Uważano, że pisanki mają magiczną moc, dlatego np. dotykano nimi grzbietów bydła, aby było zdrowe i płodne, toczono je wzdłuż zagonów oziminy, żeby zapewnić sobie dobry urodzaj. Były one darem, który miał zapewnić obdarowanej osobie wszelką pomyślność. (także w sprawach sercowych). Pełniły one rolę wykupu w obrzędach wielkanocnych, np.: dyngusa, chodzenia z barankiem lub kurkiem. Panna mogła dostać pisankę czekoladowo- -marcepanową z pierścionkiem zaręczynowym w środku. Ludzie bogaci obdarowywali się drogimi pisankami, ze złota, przyozdobionymi szlachetnymi kamieniami. Francuski jubiler P. C. Fabergé wykonał takie drogie pisanki na zamówienie cara Rosji. Pisanki służyły do zabawy zwanej taczanką. Turlało się po stole malowane jaja, zderzając je ze sobą. Wygrywała ta osoba, której pisanka się nie potłukła.

 

                                                                                                                                                         Życzymy miłego dnia

 

08.04

Dzień dobry! Witamy wszystkie dzieci w tak słonecznym dniu.

Dzisiaj zapoznamy się z nową literką- „G” według Metody Dobrego Startu. Nie przeprowadzimy z Wami typowych zajęć, ale podamy skrótowy scenariusz.

1. Dobierzcie się parami- może być rodzic i dziecko lub dwoje dzieci. Wskażcie swoją prawą rękę, teraz dotknijcie prawe części ciała u kolegi : prawe ramię, prawe oko, ucho, udo, kolano.

Stańcie na środku pokoju lub na podwórku, wskażcie co znajduje się :

przed wami,za wami, po waszej prawej stronie i po lewej stronie.

2. Rozwiążcie zagadki:

Choć ma gruby pancerz-wcale nie wojuje. Choć ma cztery nogi-wolno spaceruje (żólw)

 

W słonku się wygrzała, w trawę dała nurka, taka zwinna, małą i szybka…(jaszczurka)

 

Czy wieciejakie zwierzęta nazywamy gadami? Po czym można je poznać?

 

Gady-ich nazwa  pochodzi od łacińskiego słowa „REPTO”- czołgać się.Mają suchą skórę, szorstkie i rogowe tarcze. Nie oddychają przez skórę tylko za pomocą płuc. Zębów brak tylko u żółwi.

 W Polsce żyje jedynie 9 gatunków gadów i wszystkie są chronione.

Należą do nich: żółw błotny, padalec zwyczajny, jaszczurka zwinka, jaszczurka zielona, jaszczurka żyworódka, żmija zygzakowata, zaskroniec zwyczajny, wąż Eskulapa oraz gniewosz plamisty.

A czy wiecie w jaki sposób rozmnażają się gady?

Gady są na ogół jajorodne

 Jaja składne są w norkach (wygrzebanych w ziemi w nasłonecznionych miejscach), butwiejących liściach czy próchniejącym drzewie.

 

Niektóre gady budują gniazda z roślin i mułu (krokodyle) lub liści (kobra królewska).

 

 

 

          

 

 Razem z rodzicami pooglądajcie w internecie różne gady.

 

 

1. Na jaką głoskę rozpoczyna się wyraz GADY?, CZY ZNACIE INNE SŁOWA NA „G”? Ile jest głosek w wyrazie GADY? Podajcie pierwszą i ostatnią gloskę.
2. Jak myślicie czy „g” jest spółgłoską czy samogłoska? Jakim kolorem się ją zaznacza („g” jest spółgłoską i zaznacza się ja kolorem niebieskim”
3. Razem z rodzicem przyjrzyjcie się uważnie literze”G”- wielkiej pisanej. Z jakich elementów się składa? Jaka inna literka mogłaby z niej powstać? (c) uwzględniamy też inne pomysły dzieci.
4. 5.Poprosie osobę dorosłą o napisanie litery G:

            WIELKIEJ I MAŁEJ PISANEJ, ORAZ DRUKOWANEJ.

                       5.Napszcie literkę „G: wielką pisaną na kartce(duża litera) i poozdabiajcie ją czym dysponujecie:                

                          kasza, ryż, sól, brokat itp.

        6.Dzieci młodsze szukają :”g” w swojejkarcie pracy do literek-kolor rózowy i wykonują zadania. Dzieci starsze

           szukają ”g” w karcie pracy do lirerek cz. 2- kolor miętowy.

 

 

Temat tygodnia: WIELKANOC 06-10.04.2020r.

Dzień dobry! 07.04.2020r.

Na początek piękne prace wykonane przez Dominika :)

Dziękujemy za zdjęcia i zachęcamy do przesyłania na naszego e-maila efektów pracy naszych pociech:)

     

Zabawa ruchowa:

Ciepło, zimno, pod hasłem: Szukamy jajka. Jajko ugotowane na twardo. Dzieci szuka jajka ugotowanego na twardo, które zostało ukryte w pomieszczeniu. Rodzic dziecko naprowadza  na ukryty przedmiot, stosując określenia: ciepło, cieplej, najcieplej, gorąco, zimno, zimno, najzimniej.:)

-Karta pracy, cz. 3, s. 73-74

Wykonanie pracy Koszyczek wielkanocny:

Dla dziecka: wyprawka, karta 3, klej, nożyczki, piórka.

• Wypychanie z karty pracy formy koszyczka i uchwytu.

• Składanie i sklejanie koszyczka według instrukcji. • Doklejanie we właściwym miejscu uchwytu.

• Doklejanie kurczakom piórek na czubkach głów. Do gotowego koszyczka można włożyć pisankę. 

Porządkowanie miejsc pracy.

Zabawa w miarę możliwości z dostępem świeżego powietrza.

• Zabawa ruchowa z wykorzystaniem rymowanki (według Małgorzaty Markowskiej).

Dziecko ćwiczy pod dyktando wypowiadanej przez rodzica rymowanki:

Ręce w przód, ręce w górę, i podskokiem aż pod chmurę.

Ręce w dół, ręce w bok, nogi wykonują skok. (Wykonują podskok obunóż w miejscu).

Wszyscy ćwiczą bez wyjątku, (Maszerują w miejscu).

Zaczynamy od początku. (Maszerują w miejscu).

Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Gipsowe pisanki.

 Zbliżały się święta wielkanocne. Rodzina Ady i Olka zwykle spędzała je razem z babcią i dziadkiem. Niestety, tydzień wcześniej dziadek zagapił się na przelatującego bociana i złamał prawą rękę. – Ojej! Biedny dziadek. Nie będzie mógł malować z nami pisanek – stwierdziła smutno Ada. – Nie martwcie się, wymyślimy dziadkowi jakieś zajęcie – odpowiedziała babcia, biegnąc po ścierkę, bo dziadek rozlał herbatę. Posługiwanie się lewą ręką nie wychodziło mu najlepiej. Wszyscy zgodzili się, by spędzić Wielkanoc w domu babci i dziadka, a potem wspólnie ustalili plan przygotowań do świąt. Ada i Olek mieli zrobić pisanki. Mama miała czuwać nad całością i robić kilka rzeczy naraz, bo była wspaniałym organizatorem. Tata miał wspomóc mamę w zakupach, sprzątaniu i przygotowaniu potraw. Jego specjalnością były pieczeń, sałatka jarzynowa i sernik. Tata był też specjalistą od mycia okien i robił to szybko i sprawnie, pogwizdując przy tym jak skowronek. Zadaniem babci były dekoracje i przygotowanie świeżych kwiatów. Dziadek… Dziadek miał za zadanie leżeć i odpoczywać, bo „musi się oszczędzać”. Tak stwierdziła babcia. Wszyscy zabrali się do pracy. Dzieci z pomocą mamy ugotowały jajka na dwa sposoby: część w łupinach cebuli, część w wywarze z buraków. Cebulowe jaja miały kolor brązowy, a buraczane – różowy. – Takie pisanki nazywają się kraszanki – wyjaśniła mama. – Możemy pokolorować je we wzorki cienkim białym pisakiem lub wydrapać na nich wzorki. – Wtedy będą drapanki – dodała babcia. – A czy wiecie, jak zabarwić jajka na kolory żółty, zielony lub czarny? – zapytał dziadek. – Pomalować farbami plakatowymi – odpowiedział Olek. – A gdybyście nie mieli farb? – Hm, to nie wiemy… – Kolor zielony uzyskamy z liści pokrzywy, a czarny z owoców czarnego bzu lub łupin orzecha włoskiego. Aha! Żółty – z suszonych kwiatów jaskrów polnych. Wystarczy dorzucić je do wody i ugotować w niej jajka. 130 Babcia mrugnęła do wnuków i po chwili przyniosła im kwiaty narcyzów. Miała też przygotowaną, samodzielnie wyhodowaną rzeżuchę. Zrobiła z niej piękne dekoracje. Wyglądały jak małe łączki, a na nich siedziały żółte kurczaczki zrobione z papieru. Z ogrodowej szklarni babcia przyniosła pachnące hiacynty w doniczkach i pęki białych tulipanów. Przygotowała też biały obrus. W wazonach stały kosmate bazie, nazywane przez Adę „szarymi kotkami”. Kiedy okna lśniły już czystością, tata zabrał się do pieczenia sernika. – A czy wiecie, że można upiec sernik z dodatkiem ziemniaków? – zapytał dziadek. – Coś ty, dziadku! Przecież sernik robi się z sera, masła i jajek – zauważyła Ada. – A nieprawda! Moja mama piekła pyszny sernik z dodatkiem kilku ugotowanych ziemniaków. Oczywiście twarogu było dwa razy więcej, ale te ziemniaki nadawały sernikowi puszystości. Wszystkie sąsiadki przychodziły do mamy po przepis. – Oj, to muszę ci taki upiec, kochanie – powiedziała babcia. – Sam ci upiekę taki sernik, ale bez gipsu – odparł dziadek. – Sernik z gipsem byłby za twardy – roześmiał się tata. – Ale skoro zachwalasz ten przepis, to zaraz dodam do sernika jednego ziemniaka, bo akurat mam za dużo do sałatki. Tymczasem mama ugotowała smakowity żurek i zrobiła ciasto na piaskową babę wielkanocną. Ada i Olek nie mogli się doczekać, kiedy pójdą poświęcić pokarmy. Z pomocą mamy pięknie przystroili koszyczek, w którym na białej serwetce leżały chleb, jaja, biała kiełbasa, ciasto oraz sól i pieprz. Całość ozdobili zielonymi gałązkami bukszpanu. W pierwszy dzień świąt cała rodzina usiądzie przy świątecznym stole i podzieli się jajkiem, symbolem życia. – Jutro poszukamy jajek schowanych w ogrodzie – przypomniała sobie Ada. – Zajączek zawsze przynosi dla nas czekoladowe jajka. – To nie zajączek, tylko mama – odparł Olek, który nie wierzył w opowieści o zajączku przynoszącym prezenty. – To tylko zabawa. – A czy wiecie, jak bawiono się dawniej na Wielkanoc? – ożywił się dziadek. – Ulubioną zabawą było uderzanie o siebie dwoma jajkami, a zwyciężał ten, którego jajko nie zostało rozbite. – Ojej! To dopiero była jajecznica! – zachichotała Ada. – Dawniej chodzono po wsi z kogutem, który był symbolem urodzaju. Później prawdziwe ptaki zastąpiły kogutki gliniane lub drewniane. – A śmigus-dyngus też był? – zapytał Olek. – Był, ale nie mówiono dyngus, tylko wykup. Chłopcy chodzili po wsi i w zamian za śpiew domagali się zapłaty, czyli wykupu w postaci pisanek, słodyczy albo pieniędzy. – Dziadku, jak ty dużo wiesz – zachwycił się Olek. – Dziadek nam pomaga we wszystkim! – dodała Ada. – A przecież ma złamaną rękę. – Może w nagrodę namalujemy dziadkowi pisanki na gipsie? – zaproponował Olek. I tak też zrobili. Gips dziadka wyglądał naprawdę świątecznie. – Kochani – powiedział zadowolony dziadek. – Mam do was wielką prośbę. Sernik się piecze, babka piaskowa rośnie, a jajka są pokolorowane. Usiądźmy w ogrodzie, popatrzmy w niebo i pomyślmy o tym, co jest najważniejsze. – O czym, dziadku? – Jak to o czym? O życiu i o miłości – odpowiedział dziadek i podrapał się lewą ręką.

• Rozmowa na temat opowiadania.

− Gdzie rodzina Olka i Ady spędziła Wielkanoc?

− Co się stało dziadkowi? Dlaczego?

− Jakie zadania mieli do wykonania podczas przygotowań do świąt Olek i Ada, rodzice i dziadkowie?

− Czym babcia ozdobiła stół?

− Jakie rady dawał dziadek?

 − Czy tata i mama wywiązali się z zadań?

− Co według dziadka jest najważniejsze?

Miłego dnia!

 

06.04.2020r. Poznajmy tradycje związane ze świętami Wielkanocnymi.Oto krótki film:)

https://www.youtube.com/watch?v=r-to1UXYMUA

Zabawa ruchowa:

Zajączkowa przeprawa

Informujemy dziecko, że musimy pomóc Zajączkowi /maskotce przedostać się przez rzekę na drugą stronę za pomocą tratwy. Pokazujemy mu, jeśli samo nie będą wiedziało, w jaki sposób poruszać się do przodu siedząc na gazecie, a na jego kolanach kładziemy zajączka lub inną pluszową zabawkę:). Musi przedostać się do wyznaczonego miejsca, cały czas pilnując, żeby maskotka nie spadła z kolan:) 
 

 

Słuchanie ciekawostek na temat zwyczajów i tradycji wielkanocnych:

Jajko to znak wszelkiego początku narodzin i zmartwychwstania. Dzielimy się nim przed rozpoczęciem śniadania, życząc sobie pomyślności, zdrowia i błogosławieństwa Bożego. W ludowych wierzeniach jajko było lekarstwem na choroby, chroniło przed pożarem, zapewniało urodzaj w polu i w ogrodzie, a nawet powodzenie w miłości. Z jajka wykluwa się kurczątko, które jest symbolem nowego życia. Pisanki dawano w podarunku, jako dowód życzliwości i sympatii.

Chleb jest podstawowym pokarmem człowieka. Dzielenie się z nim i wspólne spożywanie jest od najdawniejszych czasów znakiem przyjaźni, życzliwości i poczucia wspólnoty.

Palemka miała chronić ludzi, zwierzęta, domy przed ogniem, czarami i złem tego świata. Niezwykłą moc daje jej gałązka wierzby – drzewa najwcześniej okrywającego się zielenią.

Mazurki przywędrowały do nas z kuchni tureckiej. Kunsztownie lukrowane i dekorowane bakaliami.

Chrzan, a także przyprawy – pieprz i sól, święci się, aby pamiętać o gorzkiej Męce Chrystusa. Dawniej śniadanie wielkanocne rozpoczynało się od zjedzenia całego korzenia chrzanu, żeby ustrzec się od bólu zębów i brzucha.

Baranek z czerwoną chorągiewką ze złotym krzyżykiem symbolizuje Chrystusa Odkupiciela. Stawiano go pośrodku stołu, żeby podczas wielkanocnych biesiad i uciech wierni nie zapominali o religijnym charakterze świąt.

Kiedy gospodynie wypiekały baby drożdżowe, kuchnia musiała być zamknięta na klucz. Ktoś obcy bowiem mógłby zaszkodzić rosnącemu ciastu głośną rozmową albo złym wzrokiem. Wyjętą z pieca babę kładziono na poduszki i do chwili ostygnięcia przemawiano do niej szeptem.

Zajączek obwieszcza wiosenną odnowę. Kiedyś jego wizerunek kojarzono z grzesznikami, którzy odbyli oczyszczającą pokutę. Potem zaczął obdarowywać dzieci łakociami i prezentami. 

Karta pracy, cz. 3, s. 72.

ZABAWA PLASTYCZNA-NASZE PISANKI

Różne materiały potrzebne do ozdobienia pisanek, np.: farby plakatowe, włóczki, kolorowy papier; nożyczki, kleje, pędzle, mazaki, ugotowane jajka.

• Zapoznanie ze sposobem wykonania prac, każde inną techniką, np

. − kolorowe włóczki, klej, jajka (oklejanie ugotowanych jajek włóczką),

− kolorowy papier, klej, jajka (oklejanie kolorowym papierem lub elementami wyciętymi z kolorowego papieru),

− farby plakatowe, pędzle, jajka (malowanie jajek farbami),

− mazaki, jajka (rysowanie mazakami wzorów na jajkach).

• Porządkowanie miejsca pracy.

Powodzenia i miłego dnia! Pani Dorotka i Pani Kasia:)

 

Drodzy rodzice ! Poniżej przedstawiamy propozycję tematów z ubiegłego tygodnia.                   

Temat tygodnia: MARCOWA POGODA 23-27.03.2020r.

1. Pogadanka na temat przysłowia : W marcu jak w garncu: ( pogoda marcowa jest zmienna tz; pada raz śnieg raz deszcz, świeci słońce, łapie przymrozek, wieje wiatr itp.)

 

 

Piosenka o marcowej pogodzie:) https://www.youtube.com/watch?v=plrPdc5K4FQ

2.  Karta pracy część 3 str.44-45,46-47,48-49 50-51 ( ROZŁOŻYĆ NA CAŁY TYDZIEŃ)

3.Zabawy na świeżym powietrzu

• Ćwiczenie ruchowo-graficzne Marzec.

Dzieci: Tutaj kropla rysują obiema rękami w powietrzu kontur kropli, i tam kropla, tak samo jak wyżej, parasolka rysują obiema rękami w powietrzu kształt parasola, już mi zmokła. Tu wiatr wieje stoją i poruszają podniesionymi rękami (jak konary drzew i tam wieje, poruszane wiatrem), sypnie śniegiem, stoją z podniesionymi do góry rękami, zaciskają dłonie, a potem prostując palce, deszczem leje. poruszając palcami, naśladują padający deszcz.

4.Słuchanie wiersza Marii Terlikowskiej Kolorowe koła.

Spójrzcie uważnie dookoła, wszędzie są kule i koła. Kół co niemiara, kul co niemiara. Jest koło! Tarcza zegara. Wesoło koła turkocą pod starodawną karocą. Na drogach świecą się jasno, błysną i gasną, błysną i gasną. A tutaj koło przy kole: wagon, semafor – to kolej. A kiedy kół jest tak dużo, po prostu pachnie podróżą. Kulę każdy nadmucha – od babci do malucha. Zrobimy z mydła pianę i będą bańki mydlane.

• Wyjaśnianie znaczenia słów: gondola, semafor, staroświecka.

• Rozmowa na temat wiersza. Obrazki przedmiotów w kształcie kuli i w kształcie koła, wymienionych w wierszu omawianym wcześniej. − Jakie przedmioty w kształcie koła zostały wymienione w wierszu? (Dzieci nazywają je i wskazują na obrazkach). − Jakie przedmioty w kształcie kuli zostały wymienione w wierszu? (Dzieci, tak samo jak przy kole, nazywają je i wskazują na obrazkach).

• Segregowanie przedmiotów przygotowanych przez N. Plastikowy talerz, koło samochodzika, kolorowy krążek, taca, różnej wielkości piłki, pomarańcza, koraliki. Segregowanie przedmiotów na te w kształcie koła (plastikowy talerz, koło samochodzika, kolorowy krążek, taca…) i te w kształcie kuli (różnej wielkości piłki, pomarańcza, koraliki…).

• Określenie różnic między kołem a kulą. Napisy: kula, koło, dla każdego dziecka: kartonowe koło, piłeczka. Dzieci biorą między dłonie kartonowe koło. Powinny dojść do wniosku, że koło jest płaskie, prawie go nie czują między dłońmi. Potem biorą piłeczkę. Tu odczucia są inne: piłeczka zajmuje już trochę miejsca (przestrzeni), nie jest płaska jak koło. Potem dzieci rzucają kartonowe koła na podłogę. One upadają i leżą. Następnie rzucają piłkę w kształcie kuli. Ona – jak większość kul – odbija się i turla.

• Czytanie całościowe lub samodzielne wyrazów kula, koło.

5.Zabawa badawcza – Jak powstają deszczowe chmury? Przed zabawą należy zasłonić okna i przygotować wszystkie potrzebne materiały i przybory. W czasie doświadczenia należy zachować szczególną ostrożność ze względu na bezpieczeństwo poparzenia gorącą wodą.

 • Wykonanie doświadczenia . Szklane naczynie, talerz, kostki lodu, wrząca woda, latarka. Przelanie wrzącej wody do szklanego naczynia. Nakrycie naczynia talerzem. Ułożenie kostek lodu na talerzu. Obserwowanie naczynia podświetlonego latarką (przy zgaszonym świetle).

• Wyciągnięcie wniosków z doświadczenia. Para wodna unosi się do góry, tak jak parują kałuże i inne zbiorniki wodne w ciepłe dni. Kostki lodu ochładzają parę wodną. Ona, stykając się z chłodnym powietrzem, tworzy chmury. Chmura występuje w powietrzu w postaci kropelek wody lub kryształków lodu. Często chmurę tworzy mieszanina kryształków lodu i kropelek wody. W poszczególnych chmurach mogą występować krople deszczu, śnieg, grad. Chmury są przenoszone prądami powietrza nad różne obszary, nad którymi zalega powietrze o różnej wilgotności. W związku z tym obserwujemy często zjawisko zanikania chmur (wyparowują) lub ich narastania. W rezultacie obraz chmur na niebie stale się zmienia. Chmury mają różną budowę. Biorąc pod uwagę kryterium fizycznej budowy chmur, wyróżniamy chmury: wodne, lodowe i mieszane. Ze względu na wysokości, na jakich notuje się występowanie chmur, wyróżnia się chmury niskie, średnie i wysokie.

6.Wykonanie pracy plastycznej Deszczowa chmurka. Dla każdego dziecka: wyprawka, karta 2, klej, nożyczki, cienki sznurek lub grube nici.

• Wypychanie z karty wszystkich elementów i składanie ich wzdłuż linii przerywanych.

• Przyklejanie sznurka o dowolnej długości w zaznaczonym miejscu na chmurce.

• Sklejanie obu części chmurki według instrukcji.

• Przyklejanie na sznurku wyciętych kropli deszczu (według instrukcji).

• Dekorowanie sali gotową pracą.

• Porządkowanie miejsca pracy.

7.Zabawa badawcza – Co pływa? Co tonie?

• Wymawianie  nazw wybranych przedmiotów z podziałem na głoski. Podawanie całych nazw przez dzieci, np.: m-o-n-e-t-a, i-g-ł-a…

• Wypowiedzi dzieci dotyczące ich przewidywań, na temat: Co się stanie, kiedy wrzucimy te przedmioty do wody?

• Sprawdzanie zachowania się w wodzie drobnych przedmiotów wybranych przez dzieci (monety, igły, korka, gumowej kaczuszki, gwoździa, agrafki, plasteliny…).

• Dzielenie się swoimi spostrzeżeniami na temat przedmiotów, które pływają w wodzie i które w niej toną. Poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: Dlaczego tak się dzieje? Wyjaśnianie, co wpływa na taki stan rzeczy.

• Zagadka graficzna Statek. Odsłanianie kolejnych fragmentów obrazka zgodnie z liczbą kropek narysowanych na poszczególnych kawałkach zasłaniającej go kartki. Odgadnięcie zagadki. Nazwanie przedmiotu przedstawionego na obrazku.

• Podanie propozycji wyjaśnienia – odpowiedzi na pytanie: Dlaczego statki pływają?

 

Temat Tygodnia: WIOSENNE PRZEBUDZENIA 30.03- 03.04.2020r.

30.03.2020r.

1.Słuchanie wiersza Bożeny Głodkowskiej Wiosna i moda.

• Zabawa Jaka jest wiosna? należy cicho wypowiedzic kolejne litery alfabetu, a dziecko w dowolnej chwili mówi: stop. Dziecko podaje określenie, jakie według nich pasuje do wiosny. Musi ono zaczynać się na głoskę, np. k – wiosna jest kolorowa p – wiosna jest pachnąca s – wiosna jest słoneczna r – wiosna jest radosna

• Słuchanie wiersza Bożeny Głodkowskiej Wiosna i moda. Pod koniec zimy wiosna wyjęła żurnali stosik. – W co mam się ubrać? – dumała – co w tym sezonie się nosi? Założyć sukienkę w kropki? A może golf? No i spodnie? Co wybrać, by być na czasie i nie wyglądać niemodnie? Torebkę wziąć czy koszyczek? Na szyję apaszkę cienką, na głowę – kapelusz z piórkiem czy lepiej beret z antenką?

• Rozmowa na temat wiersza. − Jaki problem miała wiosna? − W co postanowiła się ubrać? − Jak wyglądała?

2. Karta praca część 3 str. 52-53

3. Krótki pokaz przebudzenia PANI WIOSNY w wykonaniu przedszkolaków;) https://www.youtube.com/watch?v=F2Ck-GNcSf8 

4.Nauczmy się wspónie piosenki i zatańczmy z Panią Moniką Kluzą;) <Wiosna urodziły się motyle>https://www.youtube.com/watch?v=eXTBJkvsWsk

31.03.2020r.

Drogie dzieci! Jak już mogłyście zobaczyć- zawitała do nas zima. Jednak my się zimy nie boimy…Jednak same zobaczcie-sprawdza się nasze przysłowie co do miesiąca marca „w marcu jak w garncu”.

 

Dziś porozmawiamy o mieszkańcach łąki i dlatego proszę, żebyście weszli na stronę: https://www.youtube.com/watch?v=8krnRKa9jWI

1.Zadania matematyczne – Motyle i kwiaty. Liczmany, dla dzieci- np. klocki.  Przedstawiamy dzieciom sytuacje, np. Pewnego dnia zakwitły na łące 2 stokrotki; następnego dnia zakwitły jeszcze 3. Ile stokrotek zakwitło na łące?

Tak samo postępują przy kolejnych zadaniach. − Na łące rosło 8 stokrotek. Dzieci zerwały 4 stokrotki. Ile stokrotek zostało? − W słoneczny dzień nad łąką fruwały 4 motylki cytrynki. Za chwilę przyleciało jeszcze 6 motylków. Ile motylków fruwa teraz nad łąką? − Na kwiatach siedziało 10 motylków cytrynków. 3 motylki odfrunęły. Ile motylków zostało na kwiatach?

2. Karta pracy, cz. 3, s. 55. Przedstawianie sytuacji ukazanych na obrazkach za pomocą liczmanów. Odpowiadanie na pytania. Rysowanie po śladzie drogi pszczoły do ula.

Serdecznie pozdrawiamy Pani Dorota i Kasia

1.04.2020r.

PRIMA APRILIS;)

Skończyła się zima

Nadszedł czas wiosny.

a zatem okres radosny

A, że pierwszy kwiecień mamy

dlatego psoty wyprawiamy:)

 

 

1.Zagadka dla dzieci związana z dniem 1 kwietna.

Mogą to robić chłopcy i dziewczynki,
Dorośli to robią czasami.

Robimy to zwykle wtedy,
Gdy dobry humor mamy,
Gdy ktoś powie coś śmiesznego,
Kiedy zdarzy się coś miłego.
A każdy wam powie,
Że on to – zdrowie.
(rozwiązanie: śmiech)

2.Zabawy śmiechem, rodzic prosi dziecko, by naśladowało śmiech:

■    małej dziewczynki,
■    Świętego Mikołaja,
■    małej myszki,
■    lwa,
■    króla wielkiego państwa,
■    starszej pani,
■    hipopotama, itp.

Uniwersalny charakter śmiechu.  Zwracamy uwagę dzieci na uniwersalizm śmiechu. Uświadamiamy dziecku, że śmiano się już bardzo, bardzo dawno temu. Śmieją się ludzie na całym świecie, bez znaczenia jest kolor skóry, płeć, wiek, język itd. Pytamy dziecko, jak myśli, dlaczego ludzie lubią się śmiać. Przy okazji mówimy im o tym, jak dobrze wpływa śmiech na cały organizm: pozwala na rozluźnienie ciała i polepsza samopoczucie. Pomaga odreagować napięcie, zdenerwowanie, jest w stanie zmniejszyć poziom lęku. Gdy się śmiejemy, głębiej oddychamy, a co za tym idzie – coraz lepiej dotlenia się cały organizm, i – co najważniejsze – dotlenia się mózg. 

Pomimo dzisiejszych psikusow, musimy się troszeczkę pouczyć. Na dziś mamy dla Was kochane dzieci następujące propozyje:

1. Zapoznanie z budową motyla.

 Zdjęcie/obrazek motyla. Pokazujemyzdjęcie/obrazek motyla i omawiamy jego budowę.

Ciało motyla jest zbudowane z trzech części: głowy, tułowia, odwłoka. Na głowie motyl ma parę oczu (złożonych), parę czułków oraz ssący aparat gębowy. Tułów składa się z trzech segmentów, na których znajdują się trzy pary odnóży. Od tułowia odchodzą dwie pary skrzydeł pokrytych łuskami. • Oglądanie zdjęć/obrazków różnych motyli, słuchanie ich nazw

2.Praca plastyczna – Pierwszy motyl.

 

Dla każdego dziecka: wyprawka, karta 19, klej, nożyczki, kredki, flamastry. • Wycinanie z karty rysunku motyla. • Kończenie kolorowania rysunku motyla. • Nacinanie obrazka motyla w wyznaczonych miejscach i składanie go według wzoru. • Przyklejanie główki we właściwym miejscu. Motylami można ozdobić salę. • Oglądanie wykonanych motyli, wskazywanie najciekawszych. • Pamiętajmy o posprzątaniu miejsc pracy.

3. Karta pracy,cz.3,s.56

02.04.2020r.

Dzień dobry kochane dzieci! 

Dzisiejszy dzień rozpocznijmy od porannej gimastyki:

https://www.youtube.com/watch?v=FZ3pj_ZkldQ

1. Rozmowa na temat wczesnowiosennych kwiatów. Poznanie przyczyn ochrony roślin.

      

Obejrzyjmy krótki film:

https://www.google.com/search?q=wczesnowiosenne+kwiaty+youtube&oq=wczesnowiosenne+kwiaty+you&aqs=chrome.1.69i57j33.12910j0j8&sourceid=chrome&ie=UTF-8

2.Karta pracy, cz.3, s.58-59

3. Układanie zdań przeczących do podanych zdań twierdzących:(przykłady)-ćw.rodzic-dziecko.

-W sklepie warzywniczym kupimy buty.

-W sklepie warzywniczym nie kupimy butów.

-W piekarni kupimy mleko.

-W piekarni nie kupimy mleka.

-Mama zamówiła tort w cukierni.

-Mama nie zamówiła tortu w cukierni.

-Ala ma w koszyku bułki i chleb.

-Ala nie ma w koszyku bułek i chleba.

itd..

Miłego dnia!!:)

 

03.04

Dzień dobry dzieciaczki i rodzice!

1.W dniu dzisiejszym prosimy Was, aby rodzice przeczytali Wam opowiadanie  Agaty Widzowskiej "Ozimina".

W trakcie czytania , dzieci mają rozłożoną książkę z opowiadaniem str.54-55. Rodzic czyta a dzieci oglądają ilustracje w książce.

Po wysłuchaniu tekstu, dzieci mogą wymienić oznaki i atrybuty wiosny. Rodzic pyta dziecko co to jest ozimina, co to są bazie kotki. Starsze dzieci mogą spróbować przeczytać tekst w książeczce str. 54-55. Młodsze dzieci mogą pobawić sie w odnajdywanie literek, na przykłąd wskaż a, b itd. Wymiń wyrazy rozpoczynającesię na głoskę o, k itd.

 

. Zbliżała się wiosna. Słońce świeciło coraz mocniej, a dni stawały się coraz dłuższe. Olek z Adą przeglądali księgozbiór babci i dziadka. Były tam książki o przyrodzie. – Dziadku, co to jest ozimina? – zapytał Olek. – To są rośliny, najczęściej zboża, które wysiewa się jesienią, bo lubią spędzać zimę pod śniegiem. Wtedy najlepiej rosną. – A ja myślałem, że to są zimne lody! Na przykład ozimina waniliowa, ozimina czekoladowa… – Cha, cha, cha! Poproszę dwie kulki oziminy rzepakowej – roześmiał się dziadek. – Świetnie to wymyśliłeś. Jednak oziminy nie sprzedaje się w cukierniach ani w lodziarniach. Jeśli chcecie, możemy się zaraz wybrać na spacer i sprawdzić, jakie są oznaki wiosny i co wykiełkowało na polach. – Ja wolę zostać z babcią – powiedziała Ada. – Poczekam, aż wiosna sama do mnie przyjdzie. – Mam pomysł – stwierdziła babcia. – Wy idźcie szukać wiosny na polach, a my z Adą sprawdzimy, czy przypadkiem nie ukryła się w naszym ogródku. Olek z dziadkiem wyruszyli na poszukiwanie wiosny. Szli skrajem lasu, a Olek co chwilę przystawał i pytał dziadka o nazwy roślin. Podziwiali białe zawilce i fioletowe przylaszczki. Olek miał trudności z wymówieniem słowa „przylaszczka” i było dużo śmiechu. Dziadek, wielbiciel i znawca ptaków, opowiadał Olkowi o przylatujących na wiosnę ptakach. – Na pewno przylecą do nas bociany i jaskółki – powiedział Olek. – A jakich ptaków nie wymieniłem? – Są takie niewielkie szare ptaki z białymi brzegami na ogonku. Na pewno usłyszymy ich przepiękny śpiew nad polami. – Już mi się przypomniało! To skowronki! – zawołał Olek. – Brawo! A znasz taki wierszyk? Dziadek przystanął, wcielił się w aktora na scenie i zaczął recytować: 101 Szpak się spotkał ze skowronkiem. – Przyszła wiosna! Leć na łąkę! Czas na twoje ptasie trele, z tobą będzie nam weselej. – Drogi szpaku – rzekł skowronek – gardło całe mam czerwone, łykam syrop i pigułki, niech kukają więc kukułki. Kuku, kuku – wiosna śpiewa! Pąki rosną już na drzewach. Kuku, wiosna! Wiosna, kuku! Będzie radość do rozpuku! Olek pochwalił dziadka za świetną pamięć i ocenił jego wystąpienie na szóstkę. Słońce grzało coraz mocniej. Za zakrętem polnej drogi Olek zobaczył zielone pole. Ciągnęło się aż po horyzont. – Dziadku, to wygląda jak zielone morze! – To jest właśnie ozimina rzepakowa. Rzepak kwitnie na żółto. A tam rosną jęczmień i żyto, widzisz? – Tak! I te wszystkie rośliny spały pod śniegiem przez całą zimę? – Tak. A kiedy słońce roztopiło śnieg, od razu napiły się wody. – Mądre te zboża – podsumował Olek. – Wiedzą, kiedy leżeć, kiedy kwitnąć i kiedy dojrzewać. – Czasami pogoda płata figle i niszczy całą uprawę, niestety. Nie może być ani zbyt zimno, ani zbyt gorąco, bo rośliny obudzą się za wcześnie. – Tak jak niedźwiedź – zauważył Olek. – Jeśli obudzi się za wcześnie, to będzie ziewał przez cały czas. Wracając, nazrywali naręcze wierzbowych bazi, bo Ada uwielbiała je głaskać. Bazie są milutkie jak kotki. W oddali usłyszeli cudny śpiew skowronka. „To już naprawdę wiosna!” – pomyślał Olek. W ogródku spotkali Adę, która zrobiła swój własny malutki klombik. – Zobacz, to są fioletowe krokusy, a te białe dzwoneczki to przebiśniegi, bo przebiły śnieg, żeby wyrosnąć – wyjaśniła bratu. – A my widzieliśmy rzepak i słyszeliśmy skowronka. A tu mam dla ciebie bukiet kotków – Olek wręczył siostrze bazie. – Kizie-mizie! – ucieszyła się dziewczynka, a potem szepnęła bratu na ucho: – Chodź, pokażę ci robale… – Robale? Jakie robale? – Kwitnące. Wyrosły na drzewie. Podeszli do drzewa, z którego zwisały żółto-zielone rośliny, wyglądające jak włochate gąsienice. Było ich tak dużo, że przypominały setki małych żółtych warkoczyków. – Robaczywe drzewo. Nie boisz się? – Nie. Na początku myślałam, że to robaki, ale babcia mi powiedziała, że to jest leszczyna. A wiesz, co z niej wyrośnie? – Leszcze, czyli ryby – zażartował Olek. – Nie wygłupiaj się. Wyrosną z niej orzechy laskowe – pochwaliła się swoją wiedzą Ada. Tego dnia wszyscy poczuli wiosnę. Powietrze pachniało parującą ziemią, kwiatami i świeżością. Nikt nie miał ochoty oglądać telewizji ani nawet słuchać radia, bo wokoło odbywał się ptasi koncert. Dziadek pogwizdywał wesoło i planował, co nowego posadzi w ogrodzie

A co zrobisz, jak wiosna się jutro schowa i znowu będzie zimno? – zapytała Ada. – Wiosna? Przecież u nas w domu zawsze jest wiosna. – Jak to? – Wiosna to wasza babcia! – powiedział dziadek i dał babci całusa.

Oznaki nadejścia wiosny z Budzikiem:) https://www.youtube.com/watch?v=b6K4yDMGe1w

2. karta pracy cz. 3, str. 60 i 61.

3.Wyprawka plastyczna-puzzle wiosna do złożenia.

Życzymy miłego dnia.

 

 

Drogie dzieci z grupy Sówki!

Bardzo stęskniłyśmy się za Wami! Liczymy na to, że już niedługo się spotkamy! Jednak teraz, mamy dla Was zadania, które będziemy przesyłać drogą internetową. Ciekawe zadania, opowiadania, wierszyki, kolorowanki, sprawią, że miło spędzicie czas. Pozdrawiamy Was serdecznie!

 

1. Na dobry początek zapraszamy Was do zabawy z wierszem pt.: "Deszcz wiosenny”. Spróbujcie naśladować jego odgłosy.

Deszczyk kapie kap, kap, kap. (dzieci mówią kap, kap, kap)

Głośno stuka w rynnę. (dzieci stukają klockiem w podłogę lub w stół)

Dziś kalosze ubrać muszę i deszczową pelerynę. (naśladują wkładanie kaloszy i peleryny)      

Wietrzyk wieje, liśćmi rusza, (machają rękami, naśladując listki poruszające się na wietrze)

świergot ptaków mi zagłusza. (dzieci naśladują wiatr: szszs i śpiew ptaków: cir, cir, cir)

Deszcz się błyszczy w srebrnych kroplach. (rysują w powietrzu rękami duże krople)

Mokre szyby są dziś w oknach. (rysują w powietrzu rękami kształt okna)

Dzieci skaczą po kałużach. (naśladują przeskakiwanie przez kałuże)

Jaka jest ulewa duża! (podchodzą do ścian, jakby chciały schować się przed deszczem)

2. Do zabawy zaproście najbliższych. Posłuchajcie uważnie tego, co mówi rodzic, podczas zabawy pt.: "Rosnący kwiatek".

Dziecko – kwiatek – kuca. Stara się być jak najmniejszy. Na hasło: "Kwiatek rośnie!" – powoli dzieci wstają, rozglądają się, podnoszą złączone ręce do góry. Na koniec kwiatki rozkwitają – dzieci rozchylają ręce – płatki na boki. Zabawę można powtórzyć kilka razy. Zamienić się rolami.

 

 3. Poproście rodziców o przygotowanie kredek lub farb, czystej kartki papieru, a Waszym zadanie będzie narysować lub namalować Panią Wiosnę. Postarajcie się, aby była kolorowa. Możecie głośno mówić jakich kolorów używacie. W ten sposób, usystematyzujecie sobie nazwy kolorów. Po powrocie do przedszkola zrobimy sobie galerię stworzonych przez Was prac plastycznych.

4. Na koniec polecamy link do piosenki, którą możecie wspólnie śpiewać: https://www.youtube.com/watch?v=S9xKmJqsvyA

 

Serdecznie pozdrawiamy, panie z grupy- Kasia,Dorotka,Ula